یک فعال اصلاح‌طلب می‌گوید: نباید دستاورد‌های ۶ دور مذاکره قبلی را هدر بدهیم.
به گزارش شهدای ایران، یک فعال اصلاح‌طلب می‌گوید: نباید دستاورد‌های ۶ دور مذاکره قبلی را هدر بدهیم.
رضا نصری نوشت: در پایان آخرین دور از مذاکرات وین، همه طرف‌ها - از جمله ایران، چین و روسیه - نسبت به آنچه طی شش دور نشست حاصل شده بود، رضایت نسبی داشتند. البته، همه اذعان داشتند که هنوز اختلافات مهم و زیادی باقی مانده که باید حلاجی شود، اما در مجموع نگاه غالب به توافقات، دستاورد‌ها و ادامه مذاکرات نگاه مثبتی بود. پس قاعدتا، دستورکار دور جدید مذاکرات نباید به‌گونه‌ای توسط ایران یا سایر کشور‌ها بازتعریف شود که در آن توافقات و دستاورد‌های شش دور گذشته هرز برود.» نصری افزود: «به نظر می‌رسد اگر دستاورد‌های دوره‌های قبل از بین برود، حتی به نقطه صفر هم بازنمی‌گردیم! بلکه به نقطه‌ای زیر صفر می‌رسیم که در آن تمام کشور‌ها - با وجود سابقه و بدعهدی آمریکا- «ایران» را مقصر شکست می‌شناسند، با تمام هزینه‌هایی که نشستن در جایگاه متهم برای ایران در بر دارد. در واقع، اجماع و همسویی مجدد طرف مقابل در برابر ایران راه را برای اعمال فشار‌های «چندجانبه» - از جمله فشار از طریق شورای امنیت - مانند دوران پیش از برجام هموار خواهد ساخت، با این تفاوت که این بار «برگ مذاکره» نیز سوخته است و گزینه‌های سیاسی و دیپلماتیک محدودتری روی میز باقی مانده است.»
نصری با اشاره به اینکه با توجه به گزارش‌های منفی و کدورت‌های جدید میان ایران و آژانس - و با توجه به سابقه مخالفت‌های سرسختانه برخی مقامات دولت کنونی با برجام - مقصر جلوه دادن ایران نیز کار دشواری نخواهد بود، افزود: «در واقع، با توجه به این نکات، اگر تیم مذاکره کننده جدید دستاورد‌های دوره قبل را به رسمیت نشناسد یا خواستار اعمال تغییرات عمده‌ای در آن‌ها شود، برای طرف مقابل چندان دشوار نخواهد بود که دولت اصولگرای ایران را به «دبه درآوردن» متهم کند و مسیر مذاکرات را به سمت تقابل و «فشار چندجانبه» منحرف سازد. در همین چارچوب به نظرم لازم است ابتدا دستاورد‌های گذشته که محصول ماه‌ها رایزنی میان مقامات ارشد ایران و چندین قدرت جهانی است، به صراحت به رسمیت شناخته شود و از آن پس نیز طرفین با جدیت و - اگر لازم شد با انعطاف متقابل مذاکرات را پیش ببرند.»
این به اصطلاح کارشناس دقیقا توضیح نداده که منظورش از دستاورد مذاکرات قبلی دقیقا چیست؟! یعنی آمریکا پذیرفته 1500 تحریم پسابرجامی را به‌گونه‌ای لغو کند که وعده برجامی آقای روحانی (لغو همه تحریم‌های مالی و بانکی و نفتی و بیمه‌ای) عملی شود و ایران در عمل بتواند در مقابل تعهدات انجام داده خود، از مزایای اقتصادی بهره‌مند شود و بتواند جذب سرمایه‌گذاری داشته باشد؟ یا دولت آمریکا تضمین داده که روند عهدشکنی و دبّه کردن در سه دولت اوباما و ترامپ و بایدن تکرار نمی‌شود؟ یا پذیرفته که، چون آغازکننده روند خروج از برجام و توقف تعهدات بوده، به تعهداتش برگردد و ایران بتواند راستی‌آزمایی کند؟
و اگر هیچ‌یک از این حقوق بدیهی ایران اتفاق نیفتاده، پس کارشناس از این هرز رفتن کدام دستاورد حرف می‌زند؟ جالب اینکه تریتاپارسی رئیس لابی نایاک (و نزدیک به تیم ظریف) اخیرا فاش کرد دولت بایدن نه فقط درباره دولت بعدی بلکه درباره دوره خود نیز حاضر نشده که درباره عدم تکرار خروج از برجام و عهدشکنی تضمین بدهد!
از سوی دیگر خلاف ادعای نویسنده، مقامات ارشد چین و روسیه بار‌ها تصریح کرده‌اند ابتدا آمریکا به خاطر خروج از برجام، باید تعهدات خود را از سر گیرد و ایران بتواند انتفاع واقعی از توافق داشته باشد.
یادآور می‌شود با روند معیوب «توافق به هر قیمت» و «اجرای آن به هر قیمت» در دولت سابق، تعداد تحریم‌ها از 700 تحریم به بیش از 1500 تحریم افزایش یافت!
رضا نصری نوشت: در پایان آخرین دور از مذاکرات وین، همه طرف‌ها - از جمله ایران، چین و روسیه - نسبت به آنچه طی شش دور نشست حاصل شده بود، رضایت نسبی داشتند. البته، همه اذعان داشتند که هنوز اختلافات مهم و زیادی باقی مانده که باید حلاجی شود، اما در مجموع نگاه غالب به توافقات، دستاورد‌ها و ادامه مذاکرات نگاه مثبتی بود. پس قاعدتا، دستورکار دور جدید مذاکرات نباید به‌گونه‌ای توسط ایران یا سایر کشور‌ها بازتعریف شود که در آن توافقات و دستاورد‌های شش دور گذشته هرز برود.» نصری افزود: «به نظر می‌رسد اگر دستاورد‌های دوره‌های قبل از بین برود، حتی به نقطه صفر هم بازنمی‌گردیم! بلکه به نقطه‌ای زیر صفر می‌رسیم که در آن تمام کشور‌ها - با وجود سابقه و بدعهدی آمریکا- «ایران» را مقصر شکست می‌شناسند، با تمام هزینه‌هایی که نشستن در جایگاه متهم برای ایران در بر دارد. در واقع، اجماع و همسویی مجدد طرف مقابل در برابر ایران راه را برای اعمال فشار‌های «چندجانبه» - از جمله فشار از طریق شورای امنیت - مانند دوران پیش از برجام هموار خواهد ساخت، با این تفاوت که این بار «برگ مذاکره» نیز سوخته است و گزینه‌های سیاسی و دیپلماتیک محدودتری روی میز باقی مانده است.»
نصری با اشاره به اینکه با توجه به گزارش‌های منفی و کدورت‌های جدید میان ایران و آژانس - و با توجه به سابقه مخالفت‌های سرسختانه برخی مقامات دولت کنونی با برجام - مقصر جلوه دادن ایران نیز کار دشواری نخواهد بود، افزود: «در واقع، با توجه به این نکات، اگر تیم مذاکره کننده جدید دستاورد‌های دوره قبل را به رسمیت نشناسد یا خواستار اعمال تغییرات عمده‌ای در آن‌ها شود، برای طرف مقابل چندان دشوار نخواهد بود که دولت اصولگرای ایران را به «دبه درآوردن» متهم کند و مسیر مذاکرات را به سمت تقابل و «فشار چندجانبه» منحرف سازد. در همین چارچوب به نظرم لازم است ابتدا دستاورد‌های گذشته که محصول ماه‌ها رایزنی میان مقامات ارشد ایران و چندین قدرت جهانی است، به صراحت به رسمیت شناخته شود و از آن پس نیز طرفین با جدیت و - اگر لازم شد با انعطاف متقابل مذاکرات را پیش ببرند.»
این به اصطلاح کارشناس دقیقا توضیح نداده که منظورش از دستاورد مذاکرات قبلی دقیقا چیست؟! یعنی آمریکا پذیرفته 1500 تحریم پسابرجامی را به‌گونه‌ای لغو کند که وعده برجامی آقای روحانی (لغو همه تحریم‌های مالی و بانکی و نفتی و بیمه‌ای) عملی شود و ایران در عمل بتواند در مقابل تعهدات انجام داده خود، از مزایای اقتصادی بهره‌مند شود و بتواند جذب سرمایه‌گذاری داشته باشد؟ یا دولت آمریکا تضمین داده که روند عهدشکنی و دبّه کردن در سه دولت اوباما و ترامپ و بایدن تکرار نمی‌شود؟ یا پذیرفته که، چون آغازکننده روند خروج از برجام و توقف تعهدات بوده، به تعهداتش برگردد و ایران بتواند راستی‌آزمایی کند؟
و اگر هیچ‌یک از این حقوق بدیهی ایران اتفاق نیفتاده، پس کارشناس از این هرز رفتن کدام دستاورد حرف می‌زند؟ جالب اینکه تریتاپارسی رئیس لابی نایاک (و نزدیک به تیم ظریف) اخیرا فاش کرد دولت بایدن نه فقط درباره دولت بعدی بلکه درباره دوره خود نیز حاضر نشده که درباره عدم تکرار خروج از برجام و عهدشکنی تضمین بدهد!
از سوی دیگر خلاف ادعای نویسنده، مقامات ارشد چین و روسیه بار‌ها تصریح کرده‌اند ابتدا آمریکا به خاطر خروج از برجام، باید تعهدات خود را از سر گیرد و ایران بتواند انتفاع واقعی از توافق داشته باشد.
یادآور می‌شود با روند معیوب «توافق به هر قیمت» و «اجرای آن به هر قیمت» در دولت سابق، تعداد تحریم‌ها از 700 تحریم به بیش از 1500 تحریم افزایش یافت!
