از ۱۲ نفری که در این عملیات شرکت داشته‌اند، تنها ۴ نفر یعنی عبدالکریم مظفری و افرادی با نام‌های خانوادگی باقری، رسولی و کریمی زنده بودند که ابتدا به اسارت آمریکایی‌ها درآمدند.
به گزارش شهدای ایران، شکست جدید آمریکا مقابل ایران که امروز چهارشنبه ۱۲ آبان اطلاع رسانی شد و
خبر از ناکامی این کشور برای دزدی نفت صادراتی ایران داشت، بهانه خوبی است
تا یکی از گزارش‌های حوزه کتاب و فرهنگ مقاومت را مرور کنیم. خرداد سال ۹۹،
چهاردهمین‌قسمت از پرونده «جنگ بی‌تعارف» منتشر شد که در آن به تاریخ
فعالیت نیروهای مقابله به مثل ایران در خلیج فارس پرداختیم که در سال‌های
دفاع مقدس به نبرد مستقیم با نیروهای آمریکا در خلیج فارس مشغول بودند.
نادر مهدوی فرمانده نیروهای مقابله به مثل که خود در نبرد با نیروهای آمریکایی به اسارت درآمد و به شهادت رسید، یکی از شهدای شاخصی است که مانند حاج‌قاسم سلیمانی به‌طور مستقیم توسط نیروهای آمریکایی به شهادت رسید و در گزارش موردنظر به زندگی و کارنامه او پرداختیم.
«عملیات صاعقه و ضربه‌زدن به نفت‌کش بریجتون»، «مانور شهادت؛ عملیاتی که به سرانجام نرسید» و «عملیات آخر؛ زدن هلی‌کوپترها؛ رو در رو با شیطان» ازجمله موضوعاتی بودند که علاوه بر پیشینه و تاریخ تشکیل نیروهای مقابله به مثل، در گزارش موردنظر به آنها پرداختیم.
در بخشی از این گزارش آمده بود:
«طبق روایت راویان، هلی‌کوپترهای آمریکایی صدای کمی تولید می‌کرده‌اند و تا بالای سر نیروهای عمل‌کننده نمی‌رسیدند، کسی از حضورشان آگاه نمی‌شده است. طبق خاطرات رزمندگان ارتش و سپاه در سال‌های جنگ هم، باید به این مساله اذعان کرد که ملخ هلی‌کوپترهایی مثل ۲۱۴ بسیار پرسروصدا و ملخ هلی‌کوپترهای جنگنده‌ای چون کبرا آلودگی صوتی کمتری داشته است. بنابراین منظور روایان و همرزمان نادر مهدوی، باید هلی‌کوپترهای تهاجمی آمریکایی به‌ویژه کبرا باشد که حضورشان در بالای سر قایق‌های سپاه، ناگهانی و غافلگیرکننده بوده است. به‌هرحال در لحظه‌ای از عملیات آخرِ نادر مهدوی، موقعیتی پیش می‌آید که مواجهه مستقیم و چهره به چهره هلی‌کوپترهای آمریکایی و قایق‌های ایرانی رخ می‌دهد و همزمان با شلیک راکت از طرف هلی‌کوپترها، موشک استینگر ایرانی‌ها هم به‌سمت هدف شلیک می‌شود که در نتیجه یکی از کبراهای آمریکایی ساقط می‌شود. اما پیش از شلیک استینگر دوم، آمریکایی‌ها یکی از قایق‌ها و سپس با فاصله‌ای کم از اولی، قایق دوم را مورد اصابت راکت قرار می‌دهند و تنها قایق نادر مهدوی سالم باقی می‌ماند. مهدوی به گفته همرزمانی که از آن عملیات زنده برگشته‌اند، می‌توانسته از صحنه فرار کرده و جان به در ببرد، اما برای نجات نیروهای در آب‌افتاده، سعی کرده با شلیک تیربار دوشکا، هلی‌کوپترها را مشغول کند تا همرزمانش از محوطه آتش دور شده و جان‌پناهی پیدا کنند.
در نهایت، ناوچه مهدوی هم مورد اصابت موشک هلیکوپتر آمریکایی قرار می‌گیرد. با وجود آسیب‌دیدن ناوچه طارق که مهدوی در آن بوده، هنوز تیربار ناوچه فعال بوده است؛ تا این‌که ناوچه با شلیک ۳ موشک دیگر، منفجر می‌شود.
از ۱۲ نفری که در این عملیات شرکت داشته‌اند، تنها ۴ نفر یعنی عبدالکریم مظفری و افرادی با نام‌های خانوادگی باقری، رسولی و کریمی زنده می‌مانند که ابتدا به اسارت آمریکایی‌ها در آمده و سپس آزاد می‌شوند. نادر مهدوی و بیژن گرد هم که بین کشته‌شدگان بوده‌اند، ابتدا به اسارت نیروهای آمریکایی درمی‌آیند اما پس از شکنجه در ناو آمریکایی، به شهادت می‌رسند. طبق صحبت‌ها و وعده‌هایی که مهدوی و گرد پیش‌تر به یکدیگر داده بودند، گرد موفق می‌شود پیش از عملیات، دختر تازه‌متولد شده خود را چندساعت ببیند اما مهدوی همان‌طور که خود گفته بود، موفق نمی‌شود پس از ۵ سال انتظار برای فرزنددار شدن، نوزادش را ببیند و فرزندش پس از شهادتش به دنیا می‌آید.»
نادر مهدوی فرمانده نیروهای مقابله به مثل که خود در نبرد با نیروهای آمریکایی به اسارت درآمد و به شهادت رسید، یکی از شهدای شاخصی است که مانند حاج‌قاسم سلیمانی به‌طور مستقیم توسط نیروهای آمریکایی به شهادت رسید و در گزارش موردنظر به زندگی و کارنامه او پرداختیم.
«عملیات صاعقه و ضربه‌زدن به نفت‌کش بریجتون»، «مانور شهادت؛ عملیاتی که به سرانجام نرسید» و «عملیات آخر؛ زدن هلی‌کوپترها؛ رو در رو با شیطان» ازجمله موضوعاتی بودند که علاوه بر پیشینه و تاریخ تشکیل نیروهای مقابله به مثل، در گزارش موردنظر به آنها پرداختیم.
در بخشی از این گزارش آمده بود:
«طبق روایت راویان، هلی‌کوپترهای آمریکایی صدای کمی تولید می‌کرده‌اند و تا بالای سر نیروهای عمل‌کننده نمی‌رسیدند، کسی از حضورشان آگاه نمی‌شده است. طبق خاطرات رزمندگان ارتش و سپاه در سال‌های جنگ هم، باید به این مساله اذعان کرد که ملخ هلی‌کوپترهایی مثل ۲۱۴ بسیار پرسروصدا و ملخ هلی‌کوپترهای جنگنده‌ای چون کبرا آلودگی صوتی کمتری داشته است. بنابراین منظور روایان و همرزمان نادر مهدوی، باید هلی‌کوپترهای تهاجمی آمریکایی به‌ویژه کبرا باشد که حضورشان در بالای سر قایق‌های سپاه، ناگهانی و غافلگیرکننده بوده است. به‌هرحال در لحظه‌ای از عملیات آخرِ نادر مهدوی، موقعیتی پیش می‌آید که مواجهه مستقیم و چهره به چهره هلی‌کوپترهای آمریکایی و قایق‌های ایرانی رخ می‌دهد و همزمان با شلیک راکت از طرف هلی‌کوپترها، موشک استینگر ایرانی‌ها هم به‌سمت هدف شلیک می‌شود که در نتیجه یکی از کبراهای آمریکایی ساقط می‌شود. اما پیش از شلیک استینگر دوم، آمریکایی‌ها یکی از قایق‌ها و سپس با فاصله‌ای کم از اولی، قایق دوم را مورد اصابت راکت قرار می‌دهند و تنها قایق نادر مهدوی سالم باقی می‌ماند. مهدوی به گفته همرزمانی که از آن عملیات زنده برگشته‌اند، می‌توانسته از صحنه فرار کرده و جان به در ببرد، اما برای نجات نیروهای در آب‌افتاده، سعی کرده با شلیک تیربار دوشکا، هلی‌کوپترها را مشغول کند تا همرزمانش از محوطه آتش دور شده و جان‌پناهی پیدا کنند.
در نهایت، ناوچه مهدوی هم مورد اصابت موشک هلیکوپتر آمریکایی قرار می‌گیرد. با وجود آسیب‌دیدن ناوچه طارق که مهدوی در آن بوده، هنوز تیربار ناوچه فعال بوده است؛ تا این‌که ناوچه با شلیک ۳ موشک دیگر، منفجر می‌شود.
از ۱۲ نفری که در این عملیات شرکت داشته‌اند، تنها ۴ نفر یعنی عبدالکریم مظفری و افرادی با نام‌های خانوادگی باقری، رسولی و کریمی زنده می‌مانند که ابتدا به اسارت آمریکایی‌ها در آمده و سپس آزاد می‌شوند. نادر مهدوی و بیژن گرد هم که بین کشته‌شدگان بوده‌اند، ابتدا به اسارت نیروهای آمریکایی درمی‌آیند اما پس از شکنجه در ناو آمریکایی، به شهادت می‌رسند. طبق صحبت‌ها و وعده‌هایی که مهدوی و گرد پیش‌تر به یکدیگر داده بودند، گرد موفق می‌شود پیش از عملیات، دختر تازه‌متولد شده خود را چندساعت ببیند اما مهدوی همان‌طور که خود گفته بود، موفق نمی‌شود پس از ۵ سال انتظار برای فرزنددار شدن، نوزادش را ببیند و فرزندش پس از شهادتش به دنیا می‌آید.»
