به گزارش شهدای ایران، محسن مهدیان: اسم گوجه سبز نمک زده میآید احتمالا بزاق دهان تان ترشح می کند. این واکنش طبیعی به خاطر تجربه قبلی است. در سیاست نیز شرطی سازی داریم.
اسم کشور اوکراین میآید ناخودآگاه ذهن ایرانی سمت یک رخداد تلخ می افتد؛ هواپیمای اوکراینی. اسم اسرائیل میآید ذهن خودبه خود به ایم رژیم کودک کش منتقل می شود.
این شرطی سازی کاملا طبیعی صورت می گیرد. اما همین ویژگی طبیعی خیلی وقت ها مورد دسیسه قرار می گیرد. اینکه تلاش کنند با تکرار و تکرار، یک روایت ناحق وغلط را در ذهن شرطی کنند.
ماجرای هک بنزین نیز همین است. اصل داستان شرطی سازی آبان ۹۸ است. این پروژه جزئی از یک پازل عملیات روانی است. از هفته ها قبل تلاش کردند موضوع آبان را زنده نگه دارند. برای به ثمر نشاندن این پروژه نیاز به رویدادسازی داشتند و لذا ماجرای راهزن های هکری رقم خورد.
اما چرا آبان ۹۸ تکرار می شود؟
چون مبهم است. هنوز در ذهن خیلی ها آنروزها شبهه است و نظام را متهم می دانند. آبان ۹۸ ناقص روایت شد. این نقصان روایی ناشی از ضعف عملکرد نهادهای مسوول و مراکز امنیتی است. شوک ویرانگر دولت در ماجرای بنزین با اعتراضات به حق مردمی و سواستفاده دشمن تبدیل به یک عملیات تروریستی تمام عیار و جنگ خیابانی شد که کمترین نتیجه‌اش کشته شدن ۲۵۰ نفر از مردم عادی و ماموران ناجا و البته به هلاکت رسیدن تروریست ها و مزدوران وطنی بود.
طبق یک برآورد اولیه در همان ایام ۱۵ هزار میلیارد تومان براورد خسارت ها بود. تنها فرشگاه رفاه اعلام کرد ۷۰۰ میلیارد تومان آسیب دیده است. طبق گزارش‌ها، ۵۰ پمپ بنزین، ۲۵۶ بانک، ۲۳ پایگاه بسیج، ۷۶۰ خودرو را آتش زدند و ویران کردند. در برخی شهرها پرچم داعش بالا بردند، در دربند تهران 4 خمپاره انداز ودر اسلامشهر ارپی جی کشف کردند. در ماهشهر تیربار آوردند و ...
اجازه ندادند جزئیات روایت این عملیات تروریستی به دست مردم برسد. وقتی در بیان روایت حقیقی کم بگذاریم، راوی دروغ با تکرار، مخاطب را مسخ می کند. هنوز هم خیلی ها آمار کشته ها را ۱۵۰۰ نفر رویترز می دانند نه آمار ۲۵۰ نفر وزیر کشور که یک سال اندی بعد اعلام شد. آبان اسم رمز دعوت مردم به شورش است؛ آنهم با فشار به مردم. با این خیال خام که مردم اگر بنزین ۳ هزارتومانی بزنند قیام می کنند. همین اندازه جاهلانه.
اگر غرش، صفت مگس شد، درندگی نیز صفت گنجشک می شود و این دسیسه های کودکانه نیز منجر به متلاشی شدن خانواده ایران.
اسم کشور اوکراین میآید ناخودآگاه ذهن ایرانی سمت یک رخداد تلخ می افتد؛ هواپیمای اوکراینی. اسم اسرائیل میآید ذهن خودبه خود به ایم رژیم کودک کش منتقل می شود.
این شرطی سازی کاملا طبیعی صورت می گیرد. اما همین ویژگی طبیعی خیلی وقت ها مورد دسیسه قرار می گیرد. اینکه تلاش کنند با تکرار و تکرار، یک روایت ناحق وغلط را در ذهن شرطی کنند.
ماجرای هک بنزین نیز همین است. اصل داستان شرطی سازی آبان ۹۸ است. این پروژه جزئی از یک پازل عملیات روانی است. از هفته ها قبل تلاش کردند موضوع آبان را زنده نگه دارند. برای به ثمر نشاندن این پروژه نیاز به رویدادسازی داشتند و لذا ماجرای راهزن های هکری رقم خورد.
اما چرا آبان ۹۸ تکرار می شود؟
چون مبهم است. هنوز در ذهن خیلی ها آنروزها شبهه است و نظام را متهم می دانند. آبان ۹۸ ناقص روایت شد. این نقصان روایی ناشی از ضعف عملکرد نهادهای مسوول و مراکز امنیتی است. شوک ویرانگر دولت در ماجرای بنزین با اعتراضات به حق مردمی و سواستفاده دشمن تبدیل به یک عملیات تروریستی تمام عیار و جنگ خیابانی شد که کمترین نتیجه‌اش کشته شدن ۲۵۰ نفر از مردم عادی و ماموران ناجا و البته به هلاکت رسیدن تروریست ها و مزدوران وطنی بود.
طبق یک برآورد اولیه در همان ایام ۱۵ هزار میلیارد تومان براورد خسارت ها بود. تنها فرشگاه رفاه اعلام کرد ۷۰۰ میلیارد تومان آسیب دیده است. طبق گزارش‌ها، ۵۰ پمپ بنزین، ۲۵۶ بانک، ۲۳ پایگاه بسیج، ۷۶۰ خودرو را آتش زدند و ویران کردند. در برخی شهرها پرچم داعش بالا بردند، در دربند تهران 4 خمپاره انداز ودر اسلامشهر ارپی جی کشف کردند. در ماهشهر تیربار آوردند و ...
اجازه ندادند جزئیات روایت این عملیات تروریستی به دست مردم برسد. وقتی در بیان روایت حقیقی کم بگذاریم، راوی دروغ با تکرار، مخاطب را مسخ می کند. هنوز هم خیلی ها آمار کشته ها را ۱۵۰۰ نفر رویترز می دانند نه آمار ۲۵۰ نفر وزیر کشور که یک سال اندی بعد اعلام شد. آبان اسم رمز دعوت مردم به شورش است؛ آنهم با فشار به مردم. با این خیال خام که مردم اگر بنزین ۳ هزارتومانی بزنند قیام می کنند. همین اندازه جاهلانه.
اگر غرش، صفت مگس شد، درندگی نیز صفت گنجشک می شود و این دسیسه های کودکانه نیز منجر به متلاشی شدن خانواده ایران.
