خط قرمزی که سید حسن نصرالله درباره پرونده ترسیم مرزهای دریایی لبنان و فلسطین اشغالی برای آمریکا و اسرائیل ترسیم کرد، این ۲ طرف را از هرگونه تجاوز جدید به ثروت‌های لبنان بازمی‌دارد.
شهدای ایران: «سید حسن نصرالله» دبیرکل حزب‌الله در سخنرانی جمعه‌شب خود خط قرمزی را برای دشمن آمریکایی ـ صهیونیستی ترسیم کرد که مانع از این می‌شود که دو طرف نقشه خود را برای سرقت ثروت دریایی لبنان در مذاکرات ترسیم مرز دریایی میان این کشور با فلسطین اشغالی اجرایی کنند.
روزنامه الاخبار لبنان در مقاله‌ای به بررسی همین موضوع پرداخته نوشت: تحلیل دشواری نیست که متوجه شویم پیام سید حسن نصرالله درباره ترسیم مرزهای دریایی لبنان و رژیم صهیونیستی هشداری برای دشمن آمریکایی ـ اسرائیلی جهت جلوگیری از اکتشاف در منطقه مورد مناقشه با لبنان توسط شرکت آمریکایی «هالیبرتون» بود،
در واقع دبیرکل حزب‌الله با انتخاب کلمات دقیق در سخنان خود درباره محافظت ثروت دریایی لبنان موفق شد دشمن را از هرگونه تلاش برای تسلیم کردن لبنانی‌ها جهت عقب‌نشینی از حقوق خود در منطقه مورد مناقشه با رژیم صهیونیستی بازدارد.
اما نکته مهمی که باید به آن توجه کنیم زمان انتخاب‌شده برای ارسال این پیام به محور آمریکایی ـ اسرائیلی توسط سید حسن نصرالله است؛ زیرا همزمان با سفر «آموس هوکستاین» میانجی اسرائیلی ـ آمریکایی به بیروت انجام شد. درحالی که آمریکایی‌ها با انتخاب یک میانجی با تابعیت اسرائیلی در مذاکرات ترسیم مرزهای دریایی لبنان و فلسطین اشغالی تلاش می‌کنند روند مذاکرات غیرمستقیم میان دو طرف را به‌نفع اسرائیل پیش ببرند، سید حسن نصرالله با مواضع خود موقعیت تیم مذاکره‌کننده لبنانی را تقویت کرد.
این در حالی است که مسئولان لبنانی همچنان از اتخاذ یک موضع قاطع در خصوص این مذاکرات ناتوان هستند اما معادله‌های قدرتی که مقاومت و سید حسن نصرالله در این زمینه تثبیت کردند، طرف‌های رسمی لبنان را برای تأکید بر حقوق دریایی و ثروت‌های نفتی و گازی این کشور که حق همه لبنانی‌هاست، شجاع می‌کند.
هدف اصلی آمریکا از اجرای طرح اکتشاف در منطقه مورد مناقشه با لبنان در دریا این است که در استفاده لبنان از ثروت‌های این منطقه برای حل مشکل اقتصادی خود جلوگیری کند و همانند گذشته لبنانی‌ها را در برابر دو گزینه قرار دهد؛ تسلیم شدن در برابر خواسته‌های آمریکا و یا نادیده گرفتن حقوق خود.
در چارچوب همین معادله دشمن آمریکایی ـ صهیونیستی قصد دارد که با دو اهرم فشار لبنانی‌ها را مجبور به تسلیم کند؛ پذیرش سقف خواسته‌های آمریکا و اسرائیل یعنی ورود به لبنان به مسیر سازش با رژیم اشغالگر صهیونیستی یا چشم‌پوشی لبنانی‌ها از حقوق دریایی خود. شاخص‌های این نقشه آمریکا و رژیم صهیونیستی را می‌توان در اعلام پیروزی شرکت هالیبرتون در مناقصه اکتشاف در منطقه مورد مناقشه با لبنان دید. آمریکایی‌ها به‌دنبال مجبور کردن لبنان از حقوق دریایی خود هستند؛ آن هم در شرایطی که این کشور برای حل چالش‌های اقتصادی خود نیاز مبرم به این ثروت دارد.
شرط‌بندی اسرائیل و آمریکا در موفقیت این طرح بر این واقعیت استوار است که اوضاع سیاسی و داخلی لبنان و تشدید بحران اقتصادی و مالی این کشور، طبقه سیاسی را وادار به پذیرش هرگونه سازش کند، در واقع آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها تلاش می‌کنند به افکار عمومی لبنان تلقی کنند که راه رسیدن لبنانی‌ها به ثروت دریایی‌شان جهت حل چالش‌های اقتصادی و پایان بحران‌ها، سازش با اسرائیل است.
اما با وجود پیچیدگی‌ها و خطرات صحنه داخلی لبنان آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها می‌دانند که حزب‌الله قدرت و انگیزه کافی برای مقابله با این توطئه را دارد و بی‌تردید ابتکاری برای دفاع از حقوق دریایی خود ارائه خواهد داد.
موضع دبیرکل حزب‌الله از نظر محتوا و زمینه و زمان‌بندی در برابر نقشه آمریکا و اسرائیل که هدفشان سیطره بر ثروت لبنان است کاملاً کارساز بود و موضع رسمی این کشور را در مذاکرات پیشِ‌رو تقویت می‌کند.
در واقع سید حسن نصرالله خط قرمزی در برابر دشمن آمریکایی ـ صهیونیستی ترسیم کرده است که این محور را از هر گونه تحرک جدید برای تجاوز به حقوق لبنان در دریا بازمی‌دارد. امکان ندارد که حزب‌الله برای خنثی کردن تلاش‌های اسرائیل جهت اکتشاف در منطقه مورد مناقشه با لبنان ابتکاری نداشته باشد.
دشمن نیز به‌خوبی می‌داند که اتخاذ این موضع توسط دبیرکل حزب‌الله و سخنان وی درباره پرونده ترسیم مرز دریایی لبنان و فلسطین اشغالی به‌معنای آن است که یک تصمیم قاطعی در مقابله با برنامه‌های اسرائیل در این روند وجود دارد،
درواقع با رویکرد دبیرکل حزب‌الله، دشمن صهیونیستی ـ آمریکایی در این پرونده یک گزینه بیشتر ندارد که آن عقب‌نشینی است، در نتیجه این امر مقاومت و لبنان به خواسته خود می‌رسند و تلاش‌های این کشور برای اقدامات عملی جهت دفاع از حقوق دریایی خود آغاز می‌شود اما اگر دشمن گزینه عقب‌نشینی را انتخاب نکند احتمال کمی نیز وجود ندارد که حزب‌الله اقدامات متقابل و متناسب برای خنثی‌سازی تلاش‌های اسرائیل بدون توجه به نتایج و پیامدهای آن را آغاز نکند.
در این صورت توپ به زمین اسرائیلی ـ آمریکایی برمی‌گردد و باید ببینیم که آیا این دو طرف وارد درگیری با حزب‌الله می‌شوند؛ آن هم در شرایطی که همه مردم لبنان برای دفاع از ثروت دریایی خود حول مقاومت جمع شده‌اند. مسلم است که تل‌آویو و واشنگتن چنین چیزی را نمی‌خواهند و بر هیچ کس پوشیده نیست که این امر کاملاً در تضاد با طرح آمریکایی ضد مقاومت در داخل لبنان است.
بنابراین اغراق نیست اگر بگوییم پیام بازدارندگی حزب‌الله ضد تلاش‌های تل‌آویو و واشنگتن در غارت ثروت لبنان یکی از مهمترین کارتهای فشار آمریکایی ـ اسرائیلی علیه لبنان را مختل کرد.
اما موضوعی که باقی می‌ماند این است که در مرحله پایانی همه چیز بستگی به عملکرد مقامات رسمی لبنان دارد که باید با تعهد به موضع مقاومت از حقوق گازی و نفتی لبنانی‌ها دفاع کنند.
روزنامه الاخبار لبنان در مقاله‌ای به بررسی همین موضوع پرداخته نوشت: تحلیل دشواری نیست که متوجه شویم پیام سید حسن نصرالله درباره ترسیم مرزهای دریایی لبنان و رژیم صهیونیستی هشداری برای دشمن آمریکایی ـ اسرائیلی جهت جلوگیری از اکتشاف در منطقه مورد مناقشه با لبنان توسط شرکت آمریکایی «هالیبرتون» بود،
در واقع دبیرکل حزب‌الله با انتخاب کلمات دقیق در سخنان خود درباره محافظت ثروت دریایی لبنان موفق شد دشمن را از هرگونه تلاش برای تسلیم کردن لبنانی‌ها جهت عقب‌نشینی از حقوق خود در منطقه مورد مناقشه با رژیم صهیونیستی بازدارد.
اما نکته مهمی که باید به آن توجه کنیم زمان انتخاب‌شده برای ارسال این پیام به محور آمریکایی ـ اسرائیلی توسط سید حسن نصرالله است؛ زیرا همزمان با سفر «آموس هوکستاین» میانجی اسرائیلی ـ آمریکایی به بیروت انجام شد. درحالی که آمریکایی‌ها با انتخاب یک میانجی با تابعیت اسرائیلی در مذاکرات ترسیم مرزهای دریایی لبنان و فلسطین اشغالی تلاش می‌کنند روند مذاکرات غیرمستقیم میان دو طرف را به‌نفع اسرائیل پیش ببرند، سید حسن نصرالله با مواضع خود موقعیت تیم مذاکره‌کننده لبنانی را تقویت کرد.
این در حالی است که مسئولان لبنانی همچنان از اتخاذ یک موضع قاطع در خصوص این مذاکرات ناتوان هستند اما معادله‌های قدرتی که مقاومت و سید حسن نصرالله در این زمینه تثبیت کردند، طرف‌های رسمی لبنان را برای تأکید بر حقوق دریایی و ثروت‌های نفتی و گازی این کشور که حق همه لبنانی‌هاست، شجاع می‌کند.
هدف اصلی آمریکا از اجرای طرح اکتشاف در منطقه مورد مناقشه با لبنان در دریا این است که در استفاده لبنان از ثروت‌های این منطقه برای حل مشکل اقتصادی خود جلوگیری کند و همانند گذشته لبنانی‌ها را در برابر دو گزینه قرار دهد؛ تسلیم شدن در برابر خواسته‌های آمریکا و یا نادیده گرفتن حقوق خود.
در چارچوب همین معادله دشمن آمریکایی ـ صهیونیستی قصد دارد که با دو اهرم فشار لبنانی‌ها را مجبور به تسلیم کند؛ پذیرش سقف خواسته‌های آمریکا و اسرائیل یعنی ورود به لبنان به مسیر سازش با رژیم اشغالگر صهیونیستی یا چشم‌پوشی لبنانی‌ها از حقوق دریایی خود. شاخص‌های این نقشه آمریکا و رژیم صهیونیستی را می‌توان در اعلام پیروزی شرکت هالیبرتون در مناقصه اکتشاف در منطقه مورد مناقشه با لبنان دید. آمریکایی‌ها به‌دنبال مجبور کردن لبنان از حقوق دریایی خود هستند؛ آن هم در شرایطی که این کشور برای حل چالش‌های اقتصادی خود نیاز مبرم به این ثروت دارد.
شرط‌بندی اسرائیل و آمریکا در موفقیت این طرح بر این واقعیت استوار است که اوضاع سیاسی و داخلی لبنان و تشدید بحران اقتصادی و مالی این کشور، طبقه سیاسی را وادار به پذیرش هرگونه سازش کند، در واقع آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها تلاش می‌کنند به افکار عمومی لبنان تلقی کنند که راه رسیدن لبنانی‌ها به ثروت دریایی‌شان جهت حل چالش‌های اقتصادی و پایان بحران‌ها، سازش با اسرائیل است.
اما با وجود پیچیدگی‌ها و خطرات صحنه داخلی لبنان آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها می‌دانند که حزب‌الله قدرت و انگیزه کافی برای مقابله با این توطئه را دارد و بی‌تردید ابتکاری برای دفاع از حقوق دریایی خود ارائه خواهد داد.
موضع دبیرکل حزب‌الله از نظر محتوا و زمینه و زمان‌بندی در برابر نقشه آمریکا و اسرائیل که هدفشان سیطره بر ثروت لبنان است کاملاً کارساز بود و موضع رسمی این کشور را در مذاکرات پیشِ‌رو تقویت می‌کند.
در واقع سید حسن نصرالله خط قرمزی در برابر دشمن آمریکایی ـ صهیونیستی ترسیم کرده است که این محور را از هر گونه تحرک جدید برای تجاوز به حقوق لبنان در دریا بازمی‌دارد. امکان ندارد که حزب‌الله برای خنثی کردن تلاش‌های اسرائیل جهت اکتشاف در منطقه مورد مناقشه با لبنان ابتکاری نداشته باشد.
دشمن نیز به‌خوبی می‌داند که اتخاذ این موضع توسط دبیرکل حزب‌الله و سخنان وی درباره پرونده ترسیم مرز دریایی لبنان و فلسطین اشغالی به‌معنای آن است که یک تصمیم قاطعی در مقابله با برنامه‌های اسرائیل در این روند وجود دارد،
درواقع با رویکرد دبیرکل حزب‌الله، دشمن صهیونیستی ـ آمریکایی در این پرونده یک گزینه بیشتر ندارد که آن عقب‌نشینی است، در نتیجه این امر مقاومت و لبنان به خواسته خود می‌رسند و تلاش‌های این کشور برای اقدامات عملی جهت دفاع از حقوق دریایی خود آغاز می‌شود اما اگر دشمن گزینه عقب‌نشینی را انتخاب نکند احتمال کمی نیز وجود ندارد که حزب‌الله اقدامات متقابل و متناسب برای خنثی‌سازی تلاش‌های اسرائیل بدون توجه به نتایج و پیامدهای آن را آغاز نکند.
در این صورت توپ به زمین اسرائیلی ـ آمریکایی برمی‌گردد و باید ببینیم که آیا این دو طرف وارد درگیری با حزب‌الله می‌شوند؛ آن هم در شرایطی که همه مردم لبنان برای دفاع از ثروت دریایی خود حول مقاومت جمع شده‌اند. مسلم است که تل‌آویو و واشنگتن چنین چیزی را نمی‌خواهند و بر هیچ کس پوشیده نیست که این امر کاملاً در تضاد با طرح آمریکایی ضد مقاومت در داخل لبنان است.
بنابراین اغراق نیست اگر بگوییم پیام بازدارندگی حزب‌الله ضد تلاش‌های تل‌آویو و واشنگتن در غارت ثروت لبنان یکی از مهمترین کارتهای فشار آمریکایی ـ اسرائیلی علیه لبنان را مختل کرد.
اما موضوعی که باقی می‌ماند این است که در مرحله پایانی همه چیز بستگی به عملکرد مقامات رسمی لبنان دارد که باید با تعهد به موضع مقاومت از حقوق گازی و نفتی لبنانی‌ها دفاع کنند.
