به گزارش شهدای ایران، بدخُلقی و عدم تحمل كوچک‌ترين مخالفت يا انتقادی از ویژگی‌های شخصیتی رضاخان بود. او که با توطئه چینی انگلیس و با کودتا به قدرت رسید، هرگونه فضای سیاسی را بست و دستاوردهای انقلاب مشروطه را بر باد داد.

در دوره سلطنت رضاخان به واسطه تندخویی وی یک دیکتاتوری تمام عیار در کشور حاکم بود. رضاخان با تکیه بر این تندخویی‌ها به راحتی به فحاشی و رفتارهای لات منشانه می‌پرداخت که البته بخشی از این سوء ظن، بدبینی نسبت به اطرافیان و بی‌حرمتی و فحاشی‌ها ناشی از بی‌سوادی و یا کم سوادی او بود.

رضاخان از داشتن رفتاری خشن و آمرانه همچون يک ديكتاتور نظامی با اطرفیان و زیردستان خود لذت می‌برد.

او حتی پيش از رسيدن به مقام رئيس‌الوزرايی نيز عادت داشت مديران روزنامه‌ها را وحشيانه كتک بزند. گواه اين ادعا وزيرمختار آمريكا «جوزف اس. كورنفلد» است:

«برای نشان دادن وحشيگری‌های رضاخان، به شرح دو موردی كه همين اخيراً اتفاق افتاده است، بسنده می‌كنم. دو روز قبل، يكی از روزنامه‌ها جرئت كرد و نوشت كه وزير جنگ هم بايد مثل همه وزرای ديگر لايحه بودجه‌اش را به مجلس بدهد.

 [رضاخان] فوراً دستور داد مدير روزنامه را به دفترش بردند، شخصاً كتک وحشيانه‌ای به او زد به نحوی كه چند تا از دندان‌هايش شكست و سپس او را به زندان انداخت. يک آمريكايی كه با چشم خودش شاهد اين ضرب و شتم وحشيانه بود ماجرا را برايم تعريف كرد.

واقعه دوم را وزير مختار بلژيک برايم تعريف كرده است، كه خُلق و خوی رضاخان را روشن می‌كند. او گفت يكی از افسران قزاق به دفتر يک كارمند بلژيكی در وزارت ماليه می‌رود و به دستور وزير جنگ تقاضاي 3000 تومان پول می‌كند.

كارمند مزبور هم پول را نمی‌دهد و می‌گويد تا وزير ماليه سند پرداخت را امضاء نكند، نمی‌تواند اين پول را بدهد. افسر قزاق با شنيدن اين حرف مأمور را زير مشت و لگد می‌گيرد، او را در دفترش حبس می‌كند،‌ و آنقدر آنجا نگهش می‌دارد تا پول را به زور می‌گيرد و می‌رود.»