به گزارش شهدای ایران، ۱۲ربیع‌الاول سالروز میلاد پیامبر صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله بنا بر روایت اهل سنت است و فاصله آن با میلاد پیامبر صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله به روایت شیعیان هفته وحدت نامیده می‌شود.

اختلاف مذاهب و اختلاف منافع دو عامل برهم زننده وحدت مسلمانان است
آنچه وحدت امت اسلام را در خطر قرار می‌دهد شامل اختلاف منافع و اختلاف مذاهب است. اختلاف منافع و هراس‌های سیاسی برآمده از عوامل جذب و دفع منطقه‌ای و بین‌المللی و در متن آن، نفوذ نیروهای بیگانه آمریکا و اروپا در جهان اسلام است این گونه از اختلافات میان کشورهای اسلامی با یکدیگر و میان مجموعه‌هایی از کشورها با یکدیگر نیز وجود دارد.

اما موضوع بعد اختلاف مذاهب در سطح عقیدتی و فقهی است و این گونه اختلافات در داخل هر کشوری، در رابطه شهروندی میان شهروندان با یکدیگر و در رابطه گروهی از شهروندان که مذهبشان متفاوت از مذهب رسمی دولت است، با دولت نمود می‌یابد.

هفته وحدت یعنی شیعه و سنی در مشترکات با هم وحدت و انسجام داشته باشند
هفته وحدت  نماد همدلی، اخلاق‌ محوری و عظمت مسلمین و برادری شیعه و سنی است؛ به نوعی می‌توان گفت که هفته وحدت نماد پیمان با راه و روش اسلام و خط امام و رهبری است. هفته وحدت به این معناست که شیعه و سنی باید در مشترکات با هم وحدت و انسجام داشته باشند و در جهت زدودن اختلافات و همچنین، مقابله با دشمن مشترک یعنی صهیونیست، وهابیت و تکفیری‌ها اقدام کنند. حال در چنین شرایطی مفتیان برخی از فراقه‌ها از جمله وهابیت برپایی جشن برای میلاد پیامبر نور و رحمت را حرام اعلام می‌کنند، زیرا این جشن که در قالب هفته وحدت برگزار می‌شود نقطه آغازی برای کنار گذاشتن اخلافات میان مذاهب اسلامی خصوصاً شیعه و سنی است، درحالی که منافع آنها در ایجاد اختلاف دشمنی بین شیعه و سنی تأمین می‌شود.

درباره موضوع جشن‌های هفته وحدت و دسیسه‌های دشمنان برای برهم زدن آن دقایقی را با حجت‌الاسلام محمدجواد مهریار کارشناس مذهبی و پزوهشگر اهل بیت علیه السلام به گفت‌وگو نشستیم.
 
شیعه بر اساس روایات معتبر برای میلاد پیامبر جشن می‌گیرد اما وهابیت آن را حرام می‌داند
برخی از فرقه‌ها برای بر هم زدن وحدت و همچنین تحت‌الشعاع قرار دادن جشن‌های هفته وحدت به تحریم آن پرداخته و حتی جشن و سرور برای میلاد پیامبر صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله را هم حرام می‌دانند، در حالی که این خلاف دستورات قرآن کریم است، در این زمینه توضیح دهید.
وهابیت خبیث، با طرح شبهاتی سخیف، برگزاری جشن میلاد رسول خدا صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله را بدعت در دین و عمل حرام می‌‎دانند. شیعیان به شکرانه میلاد حضرت محمد صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله و با توجه به روایات متعدد در گرامیداشت مقام پیامبر صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله در سالروز تولد ایشان به جشن و شادی می‌پردازند.

قرآن کریم کتاب آسمانی امت واحده اسلام، در آیات خود از دعای حضرت عیسی علیه السلام یاد می‌کند. در این‌ باره خدای رحمان می‎‌فرماید: «قَالَ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا أَنْزِلْ عَلَیْنَا مَائِدَةً مِنَ السَّمَاءِ تَکُونُ لَنَا عِیدًا لِأَوَّلِنَا وَآخِرِنَا وَآیَةً مِنْکَ وَارْزُقْنَا وَأَنْتَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ، (سوره مائده آیه ۱۱۴) عیسى بن مریم گفت: بار خدایا! اى پروردگار ما! براى ما مائده‌اى از آسمان بفرست، تا ما را و آنان را که بعد از ما مى‌آیند عید و نشانى از تو باشد، و ما را روزى ده که تو بهترین روزى‌دهندگان هستى.»

دو نکته مهم در این آیه شریفه وجود دارد: اول آن‌که به کارگیری کلمه عید، به‌ مناسبت نزول نعمت آسمانی بیان شده است و هنگامی‌که پروردگار عالم، دعای حضرت عیسی علیه السلام را به اجابت رساند، از آن روز به عنوان عید یاد می‌کند.

نکته‌ دوم در این آیه، گرامیداشت روز نزول نعمت برای آیندگان است. با آن‌که آیندگان از آن مائده‌ آسمانی میل نکردند، ولی وجود نعمت پیامبر و استجابت دعای حضرت و نزولش، به حدی مهم و مورد توجه است که برای شکرگزاری نزول نعمت در گذشته، آیندگان نیز سالروز آن را گرامی می‌دارند. حال سؤال این‌جاست که نزول یک نعمت آسمانی مهم‌تر است یا آن‌که خدای رحمان بنده‌ای مبارک را خلق می‌کند که خاتم رسولان می‌شود و سبب هدایت ابدی مخلوقات می‌گردد؟! اهل سنت بر خلاف وهابیت اهمیت ویژه‌ای برای میلاد پیامبر صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله قائل هستند
یک سؤال مهم که اینجا مطرح می‌شود این است که آیا اهل سنت نیز به اهمیت میلاد رسول الله صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله اهتمام دارند یا اینکه آنها هم گرامیداشت سالروز میلاد را بدعت و حرام می‌دانند؟
اهل سنت بر خلاف وهابیت شیطان صفت، با ارادت به ساحت ملکوتی رسول الله صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله و ائمه اطهار علیهم السلام، شب میلاد پر خیر و برکت نبی رحمت را از اهمیت ویژه و مهمی برخوردار می‌دانند. بزرگان، محدثین و شخصیت‌های برجسته سنی مذهب در کتب خود، فضیلت شب میلاد را بر شب‌های دیگر سال و حتی بر شب قدر که نزد تمام فرقه‌های اسلامی برتری خاص دارد، بالاتر و مهم‌تر می‌شمرند.

خدای رحمان می‌فرماید: «لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ (سوره قدر آیه ۳) شب قدر از هزار ماه برتر است.» به فرموده قرآن کریم، شب قدر برتر از هزار ماه که معادل با هشتاد و سه سال است، می‌باشد. با این تعبیر، گرامیداشت شب میلاد پیامبر صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله، از آن هم برتر است.

نظر بزرگان، محدثین و شخصیت‌های برجسته سنی مذهب درباره جشن گرفتن برای میلاد پیامبر صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله
گفتید محدثین و شخصیت‌های برجسته اهل سنت میلاد پیامبر اسلام را مهم می‌دانند و آن را گرامی می‌دارند، در این زمینه چند مثال بیان کنید.
عصامی شافعی مورخ اهل سنت با ذکر نکات زیبا و تحسین برانگیز به اهمیت و برتری شب میلاد رسول خدا صلی‌‌ الله‌ علیه‌ و آله بر شب قدر می‌پردازد و در کتاب خود می‌نویسد: «در مقایسه افضلیت بین شب قدر و شب میلاد رسول رحمت، کدام شب برتر است؟ در پاسخ باید گفت، به سه دلیل شب میلاد حضرت، برتر از شب قدر است.

دلیل اول، شب تولد ایشان به دلیل ظهور ذات مبارک حضرتش در عالم دنیا، شرافت دارد، اما باید توجه داشت که شب قدر به سبب آن‎چه به او اعطا شده است، اهمیت دارد. اما دلیل دوم، شب قدر به دلیل نزول ملائکه اهمیت دارد، اما شب تولد رسول خدا صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله به دلیل ظهور ذات مبارک ایشان شرافت دارد و قطعاً ذات مبارک حضرت بر موجودات دیگر برتری دارد.

شب میلاد پیامبر صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله شب میلاد نزول رحمت بر همه عالمیان است
خداوند در قرآن حضرت محمد صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله را رحمت برای عالمیان معرفی می‌کند، وقتی یک فرقه جشن گرفتن برای میلاد پیامبر را حرام اعلام می‌کند، این سؤال ایجاد می‌شود که آیا شب میلاد چنین شخصی، شب نزول رحمت نیست و آیا نباید در شب نزول رحمت بر همه عالمیان جشن گرفت؟
اتفاقاً در این زمینه عصامی شافعی دلیل سوم اهمیت برتری شب میلاد پیامبر اکرم صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله را این‌گونه بیان می‌کند: شب قدر برای امت اسلام برکت دارد، ولی شب میلاد پیامبر خدا صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله بر همه موجودات عالم برکت نازل شده است، چرا که پیامبر اکرم صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله رحمت واسعه‌ الهی برای تمام عالمیان هستند. قرآن می‌فرماید: «وَمَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِینَ، (سوره انبیاء آیه ۱۰۷) ما تو را جز برای رحمت جهانیان نفرستادیم.» این آیه به معنای نزول رحمت بر تمام مخلوقات عالم هستی است. با این استنباط زیبا، اهمیت و برتری شب تولد پیامبر رحمت صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله بر سایر شب‌های برگزیده‌ سال مشخص می‌شود.

علمای اهل سنت: شب تولد پیامبر (ص) برتر از شب قدر و شب اسراء است
نووی در نهایة الزین با توجه به عظمت شب میلاد پیامبر صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله و برتری آن بر شب‌های دیگر سال می‌نویسد: شب تولد پیامبر صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله برتر از شب اسراء و شب قدر است به دلیل آن‌که شب میلاد پیامبر گرامی صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله علت اصلی شب قدر و شب اسراء است و شب تولد حضرت و شب اسراء، دو شبی هستند که در طول سال نظیری همانندشان نیست.

بزرگان دیگری از اهل هستند که شب میلاد پیامبر صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله را حتی از شب قدر بالاتر بدانند؟
شروانی شارح کتاب ابن حجر هیتمی نیز به دلیل نزول ذات مبارک پیامبر اعظم صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله در عالم هستی در شب میلاد ایشان، در بیان افضلیت‌ شب‌های سال به عظمت شب میلاد اشاره می‌کند و می‌نویسد: «درباره برترین شب سال باید گفت، بعد از شب میلاد رسول خدا صلی‌ الله‌ علیه‌ و اله برترین شب، شب قدر و بعد از آن شب معراج و سپس شب جمعه و شب نیمه شعبان است.»

فضیلت شب قدر به شب‌های دیگر سال
از آن‌چه بیان شد مشخص می‌شود که گرامیداشت سالروز میلاد با سعادت نبی اکرم صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله در بین شیعیان و اهل سنت امری شرعی و تکریم مقام شامخ خاتم المرسلین تلقی می‌شود و در واقعیت بنا به نظر علمای اهل سنت، افضلیت این شب بر شب‌های دیگر سال، به جهت شرافت مقام و ذات مبارک رسول الله صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله است.

وحدت اسلامی به معنای یکی شدن مذاهب نیست، بلکه وحدت به معنای اتحاد و همبستگی پیروان مذاهب مختلف اسلامی است
به گزارش فارس وحدت اسلامی به معنای یکی شدن مذاهب نیست، بلکه وحدت به معنای اتحاد و همبستگی پیروان مذاهب مختلف اسلامی است. آیاتی از قرآن و احادیث بسیاری از پیامبر صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله و اهل بیت علیه السلام بر ضرورت حفظ همدلی میان مسلمانان تأکید دارند. از این رو فاصله زمانی میان ۱۲ ربیع‌الاول که سالروز ولادت پیامبر اسلام بنابر روایات اهل سنت تا ۱۷ ربیع الاول بنابر روایات شیعه با درایت امام خمینی (ره) به عنوان هفته وحدت نامگذاری شده است. در این اقدام امام راحل مسأله‌ای انقلاب اسلامی که برخی گمان می‌کردند عاملی برای تشدید اختلاف میان مسلمانان شیعه و سنی است، موجب وحدت آفرینی بیشتر میان مسلمانان شد.