اگر بعضی‌ها در این کشور، ولایت را به عنوان دیکتاتور معرفی می‌کنند و دموکراسی غربی را احترام‌گذارندۀ به شأن و استقلال مردم معرفی می‌کنند، برای این است که ولایت به‌درستی توضیح داده نشده است.
به گزارش شهدای ایران، صفحه رسمی حجت الاسلام پناهیان در ادامه بحث مسئولیت‌پذیری و استقلال، شاخص
اصلی ولایت‌مداری خصلاه جلسه دهم این مبحث که در محرم امسال مطرح شد را
منتشر کرده است که در ادامه خواهید خواند:
اممیرالمؤمنین(ع) می‌فرمود: چرا یاران معاویه برای او خوب کار می‌کنند، اما شما برای من خوب کار نمی‌کنید؟ چرا آنها از امام باطل اطاعت می‌کنند، ولی شما از امام حق اطاعت نمی‌کنید؟ (نهج‌البلاغه/خطبۀ ۹۷)
در ولایت و امامتِ حق، یک رازی هست که موجب اطاعت نکردنِ مردم می‌شود. در امامت باطل هم یک مرضی هست که مردم را وادار به اطاعت می‌کند. امامت باطل به انسان‌ها احترام نمی‌گذارد و امر حکومت را به مسئولیت‌پذیری مردم واگذار نمی‌کند.
علی(ع) منتظر می‌شد که ببیند آیا مردم، خودشان احساس مسئولیت می‌کنند که حرکت کنند؟ طبق برخی از اصول مدیریت که بعضی‌ها در ذهن‌شان دارند، مدیریت علی(ع) صحیح نبود و این را به علی(ع) هم می‌گفتند که «شما مدیریت بلد نیستی!»
خُب علی جان؛ شما احترام می‌گذاری و او را آدم حساب می‌کنی، او هم تنبلی می‌کند و نمی‌آید چون شما کسی را با زور و تهدید، وادار به اطاعت نمی‌کنی. اما معاویه می‌ترساند و به بردگی می‌کشاند و این‌طوری اراذل و اوباش را به‌کار می‌گیرد.
امام‌صادق(ع) فرمود: امامت بنی‌امیه با شمشیر است، ولی امامت ما با رفق و مدارا است.(خصال/ج۲/ص٣۵۵) چرا دیکتاتورها ظاهراً موفق‌تر بودند نسبت به ولایت؟ چون موفقیت ولایت، به مسئولیت‌پذیری مردم وابسته است.
شیوۀ حکمرانی ولایت، بر مسئولیت‌پذیریِ مردم استوار است نه اطاعت از دستور. ولایت، دیکتاتور نیست که با زور و اجبار، بخواهد کارها را پیش ببرد.
اگر بعضی‌ها در این کشور، ولایت را به عنوان دیکتاتور معرفی می‌کنند و دموکراسی غربی را احترام‌گذارندۀ به شأن و استقلال مردم معرفی می‌کنند، برای این است که ولایت به‌درستی توضیح داده نشده است.
ولایت یعنی ایجادکننده و حفظ‌کنندۀ استقلال و عزت و کرامت انسان‌ها. ولایت یعنی افزایش‌دهندۀ استقلال و عزت انسان‌ها، ولایت یعنی پای استقلال و عزت انسان‌ها ایستادن.
اممیرالمؤمنین(ع) می‌فرمود: چرا یاران معاویه برای او خوب کار می‌کنند، اما شما برای من خوب کار نمی‌کنید؟ چرا آنها از امام باطل اطاعت می‌کنند، ولی شما از امام حق اطاعت نمی‌کنید؟ (نهج‌البلاغه/خطبۀ ۹۷)
در ولایت و امامتِ حق، یک رازی هست که موجب اطاعت نکردنِ مردم می‌شود. در امامت باطل هم یک مرضی هست که مردم را وادار به اطاعت می‌کند. امامت باطل به انسان‌ها احترام نمی‌گذارد و امر حکومت را به مسئولیت‌پذیری مردم واگذار نمی‌کند.
علی(ع) منتظر می‌شد که ببیند آیا مردم، خودشان احساس مسئولیت می‌کنند که حرکت کنند؟ طبق برخی از اصول مدیریت که بعضی‌ها در ذهن‌شان دارند، مدیریت علی(ع) صحیح نبود و این را به علی(ع) هم می‌گفتند که «شما مدیریت بلد نیستی!»
خُب علی جان؛ شما احترام می‌گذاری و او را آدم حساب می‌کنی، او هم تنبلی می‌کند و نمی‌آید چون شما کسی را با زور و تهدید، وادار به اطاعت نمی‌کنی. اما معاویه می‌ترساند و به بردگی می‌کشاند و این‌طوری اراذل و اوباش را به‌کار می‌گیرد.
امام‌صادق(ع) فرمود: امامت بنی‌امیه با شمشیر است، ولی امامت ما با رفق و مدارا است.(خصال/ج۲/ص٣۵۵) چرا دیکتاتورها ظاهراً موفق‌تر بودند نسبت به ولایت؟ چون موفقیت ولایت، به مسئولیت‌پذیری مردم وابسته است.
شیوۀ حکمرانی ولایت، بر مسئولیت‌پذیریِ مردم استوار است نه اطاعت از دستور. ولایت، دیکتاتور نیست که با زور و اجبار، بخواهد کارها را پیش ببرد.
اگر بعضی‌ها در این کشور، ولایت را به عنوان دیکتاتور معرفی می‌کنند و دموکراسی غربی را احترام‌گذارندۀ به شأن و استقلال مردم معرفی می‌کنند، برای این است که ولایت به‌درستی توضیح داده نشده است.
ولایت یعنی ایجادکننده و حفظ‌کنندۀ استقلال و عزت و کرامت انسان‌ها. ولایت یعنی افزایش‌دهندۀ استقلال و عزت انسان‌ها، ولایت یعنی پای استقلال و عزت انسان‌ها ایستادن.
