برخی کاربران فضای مجازی به خصوص سلبریتی ها با انتشار پست، استوری و توئیت هایی طعنه می زنند که چرا ایران مثل قائله سوریه به کمک مردم افغاستان نمی رود؟
به گزارش شهدای ایران، حسین خان بابازاده: برخی کاربران فضای مجازی به خصوص سلبریتی ها با انتشار
پست، استوری و توئیت هایی طعنه می زنند که چرا ایران مثل قائله سوریه به
کمک مردم افغاستان نمی رود یا اینکه وقیحانه مدعی می شوند که مردم
افغانستان معامله شدند!
هرچند که از سلبریتی جماعت نباید انتظار فهم مسائل و چیزی جز شبهه اندازی یا لگدپراکنی داشت اما توضیحات زیر قابل توجه است:
یک: داعش با مدیریت آمریکا از تروریست های کشورهای گوناگون به هدف کشورگشایی تشکیل شد اما طالبان بخشی از مردم افغانستان هستند که ادعای کشورگشایی ندارند و مدعی حکومت هستند هرچند که استفاده از رفتارهای خشن را در سابقه خود دارند.
دو: ماجرای طالبان با هر کیفیت یک اختلاف درونی کشور افغانستان است که از زمین تا آسمان با اهداف و اعمال گروهک تروریستی داعش فرق دارد و اتفاقا طالبان دشمن خونی داعش است.
سه: در مسله سوریه و عراق سران دو کشور رسما از ایران کمک خواستند اما در ماجرای افغانستان، اشرف غنی، رئیس جمهور این کشور یک چهره کاملا آمریکایی بود که تمام امید او هم به کمک آمریکایی ها بود و با مشاهده خطر سریعا فرار را بر قرار ترجیح داد.
چهار: اما نکته مهم تر اینجاست؛ همین مدعیان و طعنه زنان کسانی هستند که طی سالیان متمادی معترض حضور ایران برای کمک به مردم سوریه و عراق بودند. این در حالی بود که فقط یاد جنایات سفاکانه داعش نظیر زنده زنده سوزاندن ها، سربریدن چند هزار نفر، تجاوزها، قتل عام ها و.... خاطر هر انسان آزاده ای را پریشان می‌کرد. اما سلبریتی ها و برخی از فعالان مجازی در آن زمان معترض حضور ایران برای کمک به مظلومان سوریه و عراق بودند.
حال ماجرا چیست که همان افراد معترض از مسئولان امنیتی و نظامی مطالبه حضور در افغانستان را دارند؟ آیا سلبریتی ها این بار همچون مسائل عدیده گذشته قرار است تکمیل کننده پازل آمریکایی ها باشند؟ چرا که بررسی رفتار چند روز گذشته شبکه های ضدانقلاب در کنار سلبریتی ها و گروهی از فعالان رسانه ای نشان می دهد که مایل هستند ایران را وارد مسئله داخلی افغانستان و تقابل شیعه - سنی با خبرسازی یا تلاش وافر برای برجسته سازی اعمال خشن طالبان در گذشته کنند؛ اعمالی که قطعا بسیار کمتر از جتایات داعش بوده است و این افراد و رسانه ها در زمان کمک به مظلومان تحت جنایات داعش یا ساکت بودند و یا اینکه ایران را از کمک به اسیران ظلم داعش دست پرورده آمریکا منع می کردند.
هرچند که از سلبریتی جماعت نباید انتظار فهم مسائل و چیزی جز شبهه اندازی یا لگدپراکنی داشت اما توضیحات زیر قابل توجه است:
یک: داعش با مدیریت آمریکا از تروریست های کشورهای گوناگون به هدف کشورگشایی تشکیل شد اما طالبان بخشی از مردم افغانستان هستند که ادعای کشورگشایی ندارند و مدعی حکومت هستند هرچند که استفاده از رفتارهای خشن را در سابقه خود دارند.
دو: ماجرای طالبان با هر کیفیت یک اختلاف درونی کشور افغانستان است که از زمین تا آسمان با اهداف و اعمال گروهک تروریستی داعش فرق دارد و اتفاقا طالبان دشمن خونی داعش است.
سه: در مسله سوریه و عراق سران دو کشور رسما از ایران کمک خواستند اما در ماجرای افغانستان، اشرف غنی، رئیس جمهور این کشور یک چهره کاملا آمریکایی بود که تمام امید او هم به کمک آمریکایی ها بود و با مشاهده خطر سریعا فرار را بر قرار ترجیح داد.
چهار: اما نکته مهم تر اینجاست؛ همین مدعیان و طعنه زنان کسانی هستند که طی سالیان متمادی معترض حضور ایران برای کمک به مردم سوریه و عراق بودند. این در حالی بود که فقط یاد جنایات سفاکانه داعش نظیر زنده زنده سوزاندن ها، سربریدن چند هزار نفر، تجاوزها، قتل عام ها و.... خاطر هر انسان آزاده ای را پریشان می‌کرد. اما سلبریتی ها و برخی از فعالان مجازی در آن زمان معترض حضور ایران برای کمک به مظلومان سوریه و عراق بودند.
حال ماجرا چیست که همان افراد معترض از مسئولان امنیتی و نظامی مطالبه حضور در افغانستان را دارند؟ آیا سلبریتی ها این بار همچون مسائل عدیده گذشته قرار است تکمیل کننده پازل آمریکایی ها باشند؟ چرا که بررسی رفتار چند روز گذشته شبکه های ضدانقلاب در کنار سلبریتی ها و گروهی از فعالان رسانه ای نشان می دهد که مایل هستند ایران را وارد مسئله داخلی افغانستان و تقابل شیعه - سنی با خبرسازی یا تلاش وافر برای برجسته سازی اعمال خشن طالبان در گذشته کنند؛ اعمالی که قطعا بسیار کمتر از جتایات داعش بوده است و این افراد و رسانه ها در زمان کمک به مظلومان تحت جنایات داعش یا ساکت بودند و یا اینکه ایران را از کمک به اسیران ظلم داعش دست پرورده آمریکا منع می کردند.
