در همین خصوص، «احمد بیگی» نماینده مجلس گفت: طبق گزارش درآمدها و هزینه‌های بودجه 1400، بخش‌هایی از بودجه مانند بودجه مناطق محروم و برخی از سازمان‌ها مانند بهزیستی، کمترین تخصیص را داشته و بالعکس در برخی از بخش‌ها تخصیصات 120 درصد یعنی بیش از حد مصوب صورت گرفته است. این عدم توازن در تخصیص بودجه باعث بروز مشکلاتی در رسیدگی به محرومان و تأمین هزینه‌های جاری کشور شده است که نیاز است توازن در بودجه ایجاد شود.

وی افزود: خواسته مجلس از دولت این است که لایحه متمم برای بودجه سال 1400 به مجلس بدهد تا این عدم توازن بر طرف شود.

به نظر می‌رسد با جدی‌تر شدن مباحث مربوط به نا ترازی بودجه، اولین کار ویژه میرکاظمی در سازمان برنامه و بودجه در دستور کار قرار خواهد گرفت. 

پیشنهاد تشکیل کمیته اصلاح مصارف را به رئیس جدید سازمان برنامه و بودجه ارائه کرده بود.

«میرکاظمی» روز گذشته در مراسم معارفه خود با بیان اینکه امروز دولت را در وضعیت نامطلوبی تحویل می‌گیریم گفت: بودجه امسال کسری دارد که باید فکری برای آن کرد. پارسال 560 هزار میلیارد تومان عملکرد مصارف داشتیم که جای سؤال دارد چطور یک دفعه به هزار و 277 میلیارد تومان می‌رسد در شرایطی که می‌دانیم تحریم نیز شدیدتر شده پس نمی‌توانیم این طور ادامه بدهیم.

رئیس سازمان برنامه و بودجه گفت: اگر سقف اول آن را هم در نظر بگیریم که 937 هزار میلیارد تومان است، آیا امکان تأمین این رقم وجود دارد؟ در حالی که حدود 270 میلیارد تومان مالیات می‌گیریم و در 5 سال اول امسال حدود 80 درصد آن محقق شده است.

میرکاظمی با تأکید بر اینکه شرایط خیلی سخت است، افزود: چرا باید به این نقطه برسیم؟ در سال 91 عملکرد هزینه جاری 89 هزار میلیارد تومان بود؛ چرا امروز باید به 900 هزار میلیارد تومان برسد؟ آیا شرایط اقتصادی خوبی داشتیم؟ آیا اقتصاد مقاومتی را رعایت کردیم؟ من تلاش دوستان را نفی نمی‌کنم، می‌دانم در بدترین شرایط تصمیم گرفتند، تأمین منابع کردند، اما ادامه این مسیر به کجا می‌رسد؟ آیا نباید بازنگری کنیم.

میرکاظمی به بودجه 99 اشاره کرد و افزود: 50 درصد از درآمد‌ها عمومی بوده، 30 درصد از فروش دارایی‌های مالی به دست آمده و امسال با پرداخت‌هایی که تاکنون انجام شده عملکرد درآمدی ما 225 هزار میلیارد تومان بوده است در حالی که مصارف ما 280 هزار میلیارد تومان بوده است. علی‌رغم همه سرمایه‌گذاری‌هایی که شده است چرا شاخص‌های کلان ما بهبود پیدا نمی‌کند؟ آیا باید با این فرمان جلو برویم؟ تا کجا می‌توانیم پیش برویم؟