به گزارش شهدای ایران، گرمای جنوب همیشه زبانزد بوده، گرمایی طاقت فرسا که حتی نفس های اهالی خود خوزستان را هم به شماره می اندازد. تا همین دو دهه پیش کسی فکرش را هم نمی کرد روزی برسد که تنها رودخانه قابل کشتیرانی داخل کشورمان با آن عظمت اش این گونه بی آب بماند و اهالی اطرافش در تشنگی به سر ببرند. حالا کرونا، گرما، بی‌برقی و بی‌آبی عفریته ‌هایی شده‌اند که به جان زندگی مردم خوزستان افتاده‌اند و توان مردم برای مقابله با همه این معضلات به شدت تحلیل رفته است. کارونی که روزی برای مردم منطقه شادابی به ارمغان می آورد، حالا روزگارش به عاملی برای گلایه و اعتراض مردم دوست داشتنی، نجیب و خونگرم خوزستان تبدیل شده است. هرچند خشکسالی طی امسال نسبت به سال های قبل بیشتر شده و گریبان تمام کشور را گرفته است اما در استان هایی مثل خوزستان و سیستان و بلوچستان این کم آبی حادتر شده است. البته بر خلاف بی آبی در سیستان و بلوچستان که به دلیل پایبند نبودن کشور افغانستان به تعهدات بین المللی رخ داده ماجرای کم آبی خوزستان بیشتر ریشه در داخل دارد. هرچند رئیس جدید قوه‌قضاییه هم دستور داده است که به مسئله آب خوزستان و مشکلاتی که الان برای مردم به وجود آمده است به طور جدی رسیدگی شود اما در این گزارش سعی داریم برخی از دلایل خشک شدن کارون را که تا همین چند سال پیش یکی از رودهای پرآب کشور بود، بررسی کنیم.