وی در سخنان خود گفت: «ما نیاز داریم در بسیاری از مسائل به بردباری، به صبر، به تحمل، به دقت. یک مقدار باید از فضای احساسی فاصله بگیریم. با عقلانیت و اعتدال، مسائل قابل حل و فصل است. ما در دانشگاه، آنهایی که فضای جنبش دانشجویی را و حرکت سیاسی دانشگاه را هدایت کردند، شخصیت‌هایی چون آیت‌الله طالقانی، آیت‌الله مطهری، آیت‌الله بهشتی، مهندس بازرگان، دکتر علی شریعتی، دکتر مصطفی چمران و از این قبیل سرداران و عزیزان بودند. اینها پیشتازان حرکت دانشجویی و دانشگاه هستند. یادمان باشد آن زمان آنهایی که حرکت دانشجویی را برعهده داشتند، نه ریالی دریافت می‌کردند، و نه از دولت و حکومت دستور می‌گرفتند. ما باید پیرو راه آن عزیزان باشیم. البته همه‌ی آن بزرگان و سردارانی که شما نام می‌برید از همت و باکری و خرازی و شهید بابایی و ستاری و شهید صیاد شیرازی و همه بسیجیان قهرمان، آنها الگوهای بزرگ ما هستند. بسیج منحصر در بسیج دانشجویی نیست. اگر بسیج به معنای فکر بسیجی و به معنای فدا کردن منافع شخصی و گروهی برای منافع ملی و دینی و اسلامی است، ما 75 میلیون بسیجی در این کشور داریم. ما باید برای آینده کشورمان عقلانی در چارچوب علم و دانش مخصوصاً شما دانشگاهیان عزیز که دیده‌بان علم هستید، دیده‌بان عقلانیت هستید، باید قدرت ملی‌مان را بالا ببریم. بدانید بدون قدرت علمی، بدون قدرت اقتصادی، قدرت ملی بالا نخواهد رفت.»

 گفتنیست در سال 1388، همزمان با روز قدس که شعار «نه‌غزه نه لبنانم جانم فدای ایران» از زبان پیاده‌نظام فتنه در خیابان‌های تهران فریاد زده شد و مورد استقبال محافل «صهیونیستی» قرار گرفت.

در همین روز شعار «بسیجی واقعی همت بود و باکری» بر زبان افراد مورد اشاره آمد. این شعار با هدف تضعیف نهاد مردمی بسیج و انتقام‌گیری از کسانی بود که با نثار جان خود در برابر اغتشاشات ایستادند و مانع از تحقق نقشه‌های شوم ضدانقلاب شدند. البته جریان فتنه به صورت موازی می‌کشید تا از یک طرف اتحاد خود با فرقه منحوس رجوی را حفظ کند و از سوی دیگر شهدای بزرگواتری چون «همت» و «باکری» به نفع اهداف شوم خود مصادره کنند.

همان روزها بود که شعر زیر در فضای مجازی منتشر شد:

 کار سختیه اگه بخوای همیشه بخندی. گاهی اوقات اشک تو چشمات و بغض توی گلوت، رهات نمی‌کنه. این شعر حاصل یکی از‌‌ همان اوقات است.

داد می‌زنه این روزا، توی خیابون، فِری
بسیجیه واقعی، همت بود و باکری
***
بسیجیه واقعی، اونه که مرده باشه!
زنده اگر بمونه، باید تو خونه باشه! 
 

در عکس فوق، تصویر جانبازی را می‌بینید که توسط سبزی جماعت کتک خورده است. خوب تقصیر خودش است! می‌خواست شهید شود تا بسیجی واقعی به حساب آید. این بندگان خدا هم می‌خواستند شهیدش کنند تا ازش یک بسیجی واقعی بسازند. پس نیت سبزیا خیر بوده.
 

*******

به یاد من نمونده خاطره زیادی

ز همت و باکری، به غیره کلیاتی

یاد ندارم که همت، مسجد سوزونده باشه
نماز جمعه‌ها شو، اونجوری خونده باشه

(اشاره به آتش زدن مسجدی در تهران از سوی فتنه گران و انجام نماز جمعه مختلط از سوی آنها)

*** 

می‌شه مگر باکری هیئت ندیده باشه
به شهر و خونه هامون آتیش کشیده باشه
***
یقین دارم باکری، بچه مسلمون بوده
پرچم ایران ما، براش مثه جون بوده
***
نه مثل سبزیه آش! بیاد میون می‌دون
تا که بهش بخندن کوچیک و پیر و جوون
***
برای دفع دشمن، باکری داده خونش
نه در ره بی‌بی سی، حذر کنه ز جونش

غصه نخور بسیجی، اینم یه جور جهاده
موندنه تو راه حق، نه آسونه نه ساده
***
یادم میاد یه روزی، به وقت انتخابات
قِر می‌ومد یه بانو، با کلی افتضاحات 

 
رو پرچمه تو دستش، اسم پیامبر هم بود
چیکار می‌کرد اون اگر، برادر همتم بود؟

غربتمون رو امروز، باکری‌ها می‌دونن
که سبزیا می‌رقصن تو شهرمون، می‌خونن
***
همون جماعتی که، شکسته پشت همت
داد می‌زنه: حمایت، بسیجیه باغیرت!
***
بسیجیه باغیرت، جون کف دستش گذاشت
مثل داداش کبیری، ما همه رو جاگذاشت

 
بسیجی شهید غلام کبیری که در شامگاه 25خرداد1388 به جرم ایستادن کنار خیابان توسط یک پراید مشکی در سعادت آباد زیر گرفته شد و چند ساعت بعد به دلیل خونریزی شدید داخلی در سن 18 سالگی شهید گردید. او نیز یک بسیجیه واقعی بود. شاید بعضی‌ها آن زمان کور بودند. شاید هم... دلم می‌خواد بگم: از پراید مشکی متنفرم. از منافق بیزارم. از این همه ریای سبز....

********

وقتی گلی و پری، با هم می‌رن خیابون
حرمت خون همت، فنا می‌شه چه آسون

غصه نخور بسیجی، اینم یه جور جهاده
موندنه تو راه حق، نه آسونه نه ساده
***
تا حامیه بعضیا، اون رجویه نازه
خیال نکن باکری، با بعضیا می‌سازه
***
منافقا همیشه، ریگ توی کفششونه
بسیجیه باغیرت، دشمن جونشونه
***
می‌ترسن اینکه امروز، بسیجیا بیدارن
تا ترسشون بریزه، شرط و شروط می‌ذارن
***
خیلی باحالن اما، خیالشون چه خامه
زندگیه بسیجی، خودش یه جور پیامه
***
حب ولایت اما، تو قلبمون میمونه
چشم حسود کور بشه، که قلبامون جوونه
***
یه وقت باید بجنگی، تو جبهه‌ها تو می‌دون
یه وقتی هم که جبهه، می‌شه همین خیابون

 ***

غصه نخور بسیجی، اینم یه جور جهاده
موندنه تو راه حق، نه آسونه نه ساده