آنانی که در دهه ۶۰ امنیتی بودند و حالا تغییر رویکرد داده‌اند، الان اعتقاد به اهمیت همزمان میدان و دیپلماسی ندارند و ضمن رد و حذف میدان، صرفاً به دیپلماسی اهمیت می‌دهند.
به گزارش شهدای ایران، روزنامه آرمان ملی از قول غلامعلی دهقان که او را فعال سیاسی اعتدالگرا
معرفی کرده، تیتر زده: دوگانه «میدان» و «میدان - دیپلماسی» آرایش انتخابات
است، این دوگانه از کجا وارد ادبیات سیاسی ایران شد؟ تا پیش از فایل صوتی
ظریف چنین ادبیاتی به این شکل در ادبیات رسانه‌ای و سیاسی کشور وجود نداشت.
دهقان می‌گوید: «انتخابات ریاست‌جمهوری آینده یا در مرحله نخست یا در مرحله دوم دوقطبی خواهد شد. از انتخابات هفتمین دوره ریاست‌جمهوری در سال ۱۳۷۶ به بعد همه انتخابات ریاست‌جمهوری به خصوص پس از هشت سال به صورت دوقطبی برگزار شده است. به همین دلیل نیز انتخابات آینده به احتمال زیاد دوقطبی خواهد شد. با وجود این در انتخابات آینده شاهد دوقطبی‌ای خواهیم بود که در یک طرف آن چهره‌های امنیتی و نظامی قرار دارند و در طرف مقابل کسانی هستند که ممکن است در برخی مقاطع تاریخ انقلاب و به‌خصوص دهه ۶۰ دارای چنین رویکردی بوده‌اند، اما امروز به این نتیجه رسیده‌اند که رویکرد فرهنگی و علمی را در دستور کار خود قرار بدهند. این دوقطبی دارای شاخصه‌های دیگری نیز خواهد بود. گروه نخست در عرصه سیاست خارجی اولویت را به «میدان» خواهند داد. این در حالی است که گروه دوم علاوه بر اینکه به میدان اهمیت می‌دهند به دیپلماسی نیز می‌اندیشند و معتقدند میدان و دیپلماسی باید به صورت همزمان در دستور کار قرار بگیرد. این گروه بر این باورند که میدان بدون دیپلماسی به نتیجه نخواهد رسید، به همان صورتی که دیپلماسی بدون میدان به نتیجه نمی‌رسد.»
علاوه بر اینکه سخنان دهقان اذعانی ناخودآگاه به انگیزه‌های انتشار آن فایل صوتی کذایی است، دو سوی قطب را هم توهمی تعریف می‌کند. از قضا آنانی که در دهه ۶۰ امنیتی بودند و حالا تغییر رویکرد داده‌اند، الان اعتقاد به اهمیت همزمان میدان و دیپلماسی ندارند و ضمن رد و حذف میدان، صرفاً به دیپلماسی اهمیت می‌دهند.
دهقان می‌گوید: «انتخابات ریاست‌جمهوری آینده یا در مرحله نخست یا در مرحله دوم دوقطبی خواهد شد. از انتخابات هفتمین دوره ریاست‌جمهوری در سال ۱۳۷۶ به بعد همه انتخابات ریاست‌جمهوری به خصوص پس از هشت سال به صورت دوقطبی برگزار شده است. به همین دلیل نیز انتخابات آینده به احتمال زیاد دوقطبی خواهد شد. با وجود این در انتخابات آینده شاهد دوقطبی‌ای خواهیم بود که در یک طرف آن چهره‌های امنیتی و نظامی قرار دارند و در طرف مقابل کسانی هستند که ممکن است در برخی مقاطع تاریخ انقلاب و به‌خصوص دهه ۶۰ دارای چنین رویکردی بوده‌اند، اما امروز به این نتیجه رسیده‌اند که رویکرد فرهنگی و علمی را در دستور کار خود قرار بدهند. این دوقطبی دارای شاخصه‌های دیگری نیز خواهد بود. گروه نخست در عرصه سیاست خارجی اولویت را به «میدان» خواهند داد. این در حالی است که گروه دوم علاوه بر اینکه به میدان اهمیت می‌دهند به دیپلماسی نیز می‌اندیشند و معتقدند میدان و دیپلماسی باید به صورت همزمان در دستور کار قرار بگیرد. این گروه بر این باورند که میدان بدون دیپلماسی به نتیجه نخواهد رسید، به همان صورتی که دیپلماسی بدون میدان به نتیجه نمی‌رسد.»
علاوه بر اینکه سخنان دهقان اذعانی ناخودآگاه به انگیزه‌های انتشار آن فایل صوتی کذایی است، دو سوی قطب را هم توهمی تعریف می‌کند. از قضا آنانی که در دهه ۶۰ امنیتی بودند و حالا تغییر رویکرد داده‌اند، الان اعتقاد به اهمیت همزمان میدان و دیپلماسی ندارند و ضمن رد و حذف میدان، صرفاً به دیپلماسی اهمیت می‌دهند.
