مسیح مهاجری می‌گوید: امروز اگر در پی انتشار یک فایل صوتی از محمدجواد ظریف به جامعه شوک وارد می‌شود به این دلیل است که حرف‌هایی که باید در طول هشت سال زده می‌شد، یکجا در یک فایل چندساعته زده شد. کار بدی بود، نه از این جهت که نباید این حرف‌ها را می‌زد، بلکه چرا این حرف‌ها را زودتر، علنی و آشکار در طول هشت سال گذشته نگفت.

در واقع مهاجری معتقد است زمانی که ایران درگیر جنگ سوریه و نبرد با تروریست‌های داعش بوده، ظریف در مقام وزیر خارجه، به جای همراهی با سیاست‌های منطقه‌ای نظام، باید علم مخالفت برمی‌افراشت و علیه فرماندهان و نیرو‌های ایران در سوریه موضع می‌گرفت؟! در کدام سیاست کشورداری و حکمرانی، کسی وزیر می‌شود که سیاست‌های کلی حکومت در حوزه مربوط به وزارتش را قبول ندارد؟! و نیرو‌های در حال نبرد نظامی را تخطئه می‌کند؟ آنچه نوشته‌ایم، نتیجه حتمی موضع امثال مسیح مهاجری ا‌ست. آنان خود به این مسئله که نتیجه نظرشان، ذبح منافع ملی ا‌ست، توجه ندارند؟ به نظر می‌رسد آنقدر درگیر دفاع از منافع حزبی و جناحی هستند که عملاَ منافع ملی دیگر به چشم‌شان نمی‌آید.

دفاع برخی افراد از ظریف در حالی ا‌ست که رسوایی نشر این فایل صوتی در سطحی است که حتی حسن روحانی رئیس‌جمهور هم محتوای سخنان ظریف را رد کرد و حتی آن را موضع شخصی او دانست! حسام الدین آشنا، رئیس مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری هم که مسئول پروژه تاریخ شفاهی دولت روحانی بود، برکنار شد. موضع مسیح مهاجری در همین سخنان در مورد هاشمی رفسنجانی هم نشان می‌دهد که فردگرایی و ذبح حقیقت پای افراد چگونه مبنای اصلی موضع‌گیری امثال مسیح مهاجری شده است: عین این ایراد به آقای هاشمی وارد بود بار‌ها به او گفتم آقا مطالبات‌تان را بگویید وقتی نگویید اتفاقات بدی می‌افتد وضعی که در کشور داریم نتیجه همین نگفتن‌ها است. آیت‌الله هاشمی قهرمان اعتدال و گذشت و مصلحت جویی و فداکاری بودند، آقای هاشمی مظلوم‌تر از آقای بهشتی بود، چون بهشتی توسط دشمن مظلوم واقع شده بود، اما هاشمی از سوی نزدیک‌ترین دوستان مورد هجمه قرار گرفته بود کسانی که می‌خواستند، هاشمی منتظری دوم شود.