سرویس سیاسی   شهدای ایران: صادق زیباکلام از فعالین سیاسی اصلاح‌طلب نوشت: «نه ایران خیلی صریح و قاطع گفته است که به دنبال «برجام ۱۴۰۰» نیست و نه آمریکا. برعکس و دست‌کم بسیاری از چهره‌ها و دست‌اندرکاران میانه‌روتر هر دو کشور از مذاکرات و حصول توافق استقبال می‌کنند. منتها هر کدام به دنبال تحقق رؤیاهای خود از مذاکرات و رسیدن به توافق هستند.»

بر خلاف اظهارات هدفمند نویسنده که به دنبال بستر‌سازی برای ویران کردن منافع ملی است ارکان نظام به صراحت گفته‌اند به دنبال برجام دیگری نیستند و اگر غرب به واقع دنبال رفع تنش است به همان برجامی که امضا کرده عمل کند.

زیباکلام که سرسپردگی اش به آمریکا و اذناب آمریکا بر کسی پوشیده نیست در ادامه به طرز تاسف‌آوری به شیطان بزرگ ابراز ارادت کرده و کشورمان ایران را باعث تنش در برجام معرفی کرده؛ کاری که کمتر رسانه و تحلیل گران صاحب وجدان آمریکایی حتی انجام می‌دهد. چرا که برجام دارای مفادی است که به اقرار آژانش بین‌المللی انرژی اتمی ایران به همه آنها عمل کرده‌اما طیفی وطن فروش هستند که اصرار دارند مواردی که در برجام نیامده را (و از جمله حقوق مسلم هر کشوری است) به آن پیوند زده و ایران را سبب ساز تنش در برجام معرفی کنند؛ مواردی از قبیل توان دفاعی و موشکی کشور.

نویسنده آورده: «مشکل در انتظارات جدید واشنگتن و اروپایی‌هاست. انتظاراتی که در توافق برجام ۹۴ نیامده بودند. این انتظارات عبارت‌اند از: برنامه‌های موشکی، حضور به روایت غربی‌ها «نظامی» و به روایت جمهوری اسلامی «مستشاری» ایران در کشورهای دیگر و بالاخره روشن‌شدن تکلیف دو‌تابعیتی‌ها... پاسخ ایران به فهرست انتظارات غربی‌ها آن بوده که ایران صرفا حاضر است فعالیت‌های هسته‌ای‌اش محدود شود به چارچوب برجام ۹۴ و انتظارات دیگر غربی‌ها همچون برنامه‌های موشکی و... را خارج از چارچوب برجام می‌داند.

یک دلیل اینکه این انتظارات در برجام قبلی نیامده بودند، آن بود که واشنگتن برجام را یک نقطه عطف در روابط میان ایران و غرب بعد از انقلاب تصور می‌کرد و امیدوار بود یا انتظار داشت که توافق هسته‌ای در حقیقت سرآغاز تنش‌زدایی میان ایران و غرب باشد. اما دست‌کم اوباما و برخیهمکارانش چنین تصویر و تصوراتی داشتند و البته آن تصورات صرفا محدود به آمریکایی‌ها نمی‌شد.‌

ده‌ها شرکت بزرگ بین‌المللی غربی بالاخص در بخش انرژی به دنبال برجام راهی ایران شدند. اما همه آن انتظارات تصوراتی بیشتر نبود. آن‌قدرها طول نکشید که آشکار شد تنش‌زدایی مورد انتظار غرب تصوراتی بیشتر نبوده و ایران همچنان پایبند و مصر بر تداوم سیاست‌هایش است به ‌عبارت دیگر، برجام که برای غربی‌ها نوید یک دوران جدید با ایران را پدید آورده بود، به‌تدریج معلوم شد‌ رؤیایی بیش نبوده و همکاری ایران با غرب فقط محدود می‌شد به مسائل هسته‌ای و هیچ مورد دیگری را دربر نمی‌گرفت.»

نکته قابل تامل اینکه زیباکلام اصرار دارد یا اینکه به او سفارش شده است که برجام را با عنوان برجام 1400 معرفی کند و به این طریق به بستر‌سازی و عادی ‌سازی شکل گیری برجامی دیگر کمک کند: «در مرحله بعدی ایران انتظار دارد ‌«برجام ۱۴۰۰» منجر به برداشته‌شدن تحریم‌ها، امکان ازسرگیری تجارت آزاد و بالاخره ازسرگیری صادرات نفت خام شود.»