به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛ بهمن ماه امسال، پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری در پاسخ به سوالی درباره رعایت حجاب برای شخصیت های فیلم های پویانمایی (نقاشی سه بعدی ساخته ذهن  هنرمند)، از قول ایشان اینگونه جواب می دهد: «در فرض سؤال اگر چه حفظ حجاب فی نفسه لازم نیست، لکن به لحاظ تبعات ترک آن، رعایت حجاب در پویانمایی هم لازم است».

در واقع  از دلایل اصلی این نظر معظم له، جلوگیری از عادی سازی بدحجابی و بی حجابی و تربیت تدریجی ناصحیح کودکان و نوجوانان است.

یعنی اگرچه ذاتاً در مورد شخصیت های پویانمایی بحث حجاب مطرح نیست، اما با لحاظ داشتن سایر امور و اثرات آن بر روی افراد واقعی جامعه، موضوع می تواند فرق کند.

حال فرض بگیریم که در تبلیغات موجود در فضای مجازی و یا در پشت اجناس یا در تابلوهای بزرگ نصب شده در بزرگراه ها  و یا در سایت ها و خبرگزاری ها برای کسب سود، شاهد بمباران تبلیغاتی با تصاویر زنان مکشفه یا نیم تنه پوش باشیم، چه اتفاقی در بلند مدت برای همه اعضای جامعه رخ می دهد؟ در حقیقت با دست خودمان مردم را به سمت بدحجابی و بی حجابی هل می دهیم.
 
قطعاً وقتی یک پویانمایی در جامعه اثر می گذارد، به طریق اولی تبلیغات و عکس ها و فیلم ها که تصاویر زنان و در واقع استفاده ابزاری از زنان در آنها فراوان است، عادی سازی مدهای ناپسند، جلوه گری، عشوه گری و بدحجابی و یا حتی بی حجابی را در بستر جامعه به دنبال خواهد داشت.

متأسفانه امروز شاهد آن هستیم که به دلیل همین عادی سازی های صورت گرفته در سال های گذشته و به دلیل سکوت و انفعال برخی مسئولین و انداختن کارها به گردن یکدیگر و .... شاهد تبلیغات وسیع و استفاده غیر اخلاقی از زنان در کشورمان هستیم.

به دلیل رعایت مسائل اخلاقی امکان نشان دادن برخی از این تصاویر وجود ندارد. اما همان تصاویر مخرب و غیراخلاقی که در مجله های زمان شاه شاهد آن بودیم،  امروز بدتر از آن را در قالب تبلیغات در سایت ها و به طور کلی فضای مجازی و حقیقی کشورمان مشاهده می کنیم و تأسف اینجاست که در سطح گسترده و بدون هرگونه برخورد یا موضع گیری در میان مردم به راحتی نمایش داده می شود.
 
« ...   اینها {مطبوعات، مجله‌‌ها، رادیو و تلویزیون، سینما، تئاتر} می‏توانند نیروی انسانی ما را تقویت کنند، و تربیت صحیح بکنند و خدمتشان ارزشمند باشد، و می‏توانند مثل رژیم سابق باشند که همه چیز به هم ریخته بود؛ همه چیز در خدمت استعمار بود؛ آنها خودشان هم نمی‏دانستند. خیلی ها خودشان نمی‏دانستند، نمی‏دانست که این عکسی که از این زن لخت می‏اندازد چند تا جوان را آشفته می‏کند؛ از بین می‏برد. در هر هفته ‏ای که مثلًا یک مجله ‏ای در می‏آید که در آن ده تا عکس کذاست، این چند نفر از جوانهای ما را از دست ما می‏‌گیرد.

 یا خودشان هم متوجه نبودند؛ یا خودشان هم از آنها بودند، ما چه می‏دانیم. اگر خودتان را متحول‏ کردید، کشورتان را هم می‏توانید نجات بدهید. اگر به همان حال باشید و اسمتان را عوض کردید، با اسم نمی‏تواند یک کشوری اداره بشود. با لفظ جمهوری اسلام، با رأی به جمهوری اسلام، نمی‌‏تواند یک مملکتی اسلامی بشود. مملکت اسلامی محتوایش باید اسلامی باشد ...»  (صحیفه امام، جلد ‏هشت، صفحه 500-496)  
در نظر بگیرید که امام راحل در مورد چند عکس که هر هفته در مجله ای منتشر می شد، اینگونه سخن می گوید و دغدغه دارد، حال ما باید درباره میلیون ها عکسی که در فضای حقیقی و مجازی مانند نقل و نبات و در قالب های مختلف مثل تبلیغات مد و پوشاک، جواهرآلات، وسایل آرایشی – بهداشتی و ... ریخته است، چه بگوییم؟!
 
به این نکته مهم توجه کنیم که گذشت زمان و عادی شدن بسیاری از مسائل انحرافی، ممکن است باعث شود که حتی یک ناهنجاری به اشتباه یک هنجار و ارزش تلقی شود و بالعکس، یک هنجار و حریم عقلانی و شرعی به یک ناهنجاری تبدیل شود! و آنگاه برگرداندن موضوعات به اصل خود بسیار سخت خواهد بود.