به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛ "نامزد زن برای انتخابات ریاست‌جمهوری" همواره یکی از ان‌قلت‌های چپ سیاسی برای حاکمیت ایران بوده است.

تقریبا در هیچ دوره‌ای از انتخابات‌های ریاست‌جمهوری نیست که چپ‌های ستادی و برخی زنان منتسب به آنها به صحنه نیایند و بر لزوم معرفی کاندیدای زن تأکید نکنند.

در همین رابطه، رسول منتجب‌نیا، از فعالان اصلاح‌طلب به تازگی در یادداشتی در شماره چهارشنبه گذشته روزنامه آرمان ملی با اشاره به پیشنهادات پیش روی اصلاح‌طلبان برای حضور در انتخابات ۱۴۰۰، حقایق بیشتری را درباره علت اشتیاق اصلاح‌طلبان به طرح بحث پیرامون "نامزد زن برای انتخابات ریاست‌جمهوری" مطرح کرده است.

او می‌نویسد: پیشنهاد دیگر این است که اصلاح‌طلبان به سراغ زنان اصلاح‌طلب و دارای شایستگی بروند و آنان را به نامزدی در انتخابات تشویق کنند. حضور زنی شایسته در انتخابات ریاست‌جمهوری از سوی اصلاح‌طلبان برای اصلاحات خوب است و مردم نیز اقبال بیشتری به انتخابات نشان خواهند داد.

منتجب‌نیا می‌افزاید:

"با این اقدام اعتماد مردم نسبت به اصلاحات تا حدی بازسازی خواهد شد و میزان مشارکت نیز بالا خواهد رفت. اگر یک زن شایسته مدیر و مدبر که تجربه مدیریت موفق داشته باشد، وارد صحنه شود، اگر نگوییم ۵۰ درصد واجدین شرایط رای برای حضور در انتخابات ابراز علاقه می‌کنند، ده‌ها درصد رای به سبد آن ریخته خواهد شد، در نتیجه مشارکت بالا خواهد رفت. "

در یادداشت او همچنین می‌خوانیم: این موضوع از هر جهت به نفع کشور خواهد بود، زیرا هم مشارکت افزایش پیدا خواهد کرد و هم اعتمادسازی در حوزه عمومی انجام می‌گیرد. اگر اصلاح‌طلبان بتوانند در انتخابات آینده از یک نامزد شایسته خانم حمایت کنند، کار بزرگی انجام داده‌اند. این اقدام موثر که تاکنون نیز سابقه انجام آن در کشور وجود ندارد، بدون شک در تاریخ باقی خواهد ماند.

خوانشی که از این اظهارات منتجب‌نیا به ذهن متبادر می‌شود "فریب مردم" و پیروزی به هر قیمتی است.

اصلاح‌طلبان در سابقه خود هیچ زن مدیر و مدبری را پرورش نداده‌اند و کارنامه زنان مشهور آنها مثل خانم ابتکار، خانم مولاوردی و خانم آذر منصوری نیز نه تنها هیچ اثری از کارآمدی و تدبیر ندارد بلکه مشحون از ناکارآمدی، حاشیه و معارضه با نظام اسلامی است.

و هنگامیکه یک جریان سیاسی به معرفی چنین افرادی بعنوان نامزد انتخاباتی به مردم اصرار می‌کند یعنی دنبال فریب دادن مردم است.

وانگهی باید به ژن ضد زن و خشن اصلاح‌طلبان نیز اشاره داشت.

یعنی کسی باید خود را حامی حقوق بانوان جلوه دهد که در کارنامه‌اش سکوت نسبت به همسرکُشی، استفاده تبلیغاتی از بانوان برای انتخابات‌ها و منزوی‌ساختن زنان نداشته باشد.

شاید برای مردم و مخاطبان محترم جالب باشد که اصلاح‌طلبان در دوره اخیر شهرداری و شورای شهر تهران و هنگامی که اکثریت قاطع شورای شهر را در اختیار داشتند و هیچ نظارتی هم بر آنان نبود؛ حاضر به انتصاب یک شهردار زن برای تهران نشدند!

و جالب آنکه زنان شهیر اصلاح‌طلب نیز به این قضیه رضا دادند و در فرمان‌بری سیاسی از هسته سخت اصلاحات سکوت کردند.

اکنون شاهدیم که جریانی با این سابقه عجیب در بحث بانوان اما پیشنهاد می‌دهد که یک زن کاندیدا شود و بعد آنطور که منتجب‌نیا می‌گوید "ده‌ها درصد رای به سبد آن ریخته خواهد شد، در نتیجه مشارکت بالا خواهد رفت"!

او اما توضیح نمی‌دهد که این ده‌ها درصد آیا قرار هست که به سابقه تاریک اصلاح‌طلبان در بحث حفظ حقوق بانوان آگاه شوند یا خیر!؟

و آیا اصلاح‌طلبان قصد دارند به هر قیمتی پیروز انتخابات بشوند بدون اینکه کارنامه و کارآمدی نامزدشان اهمیتی داشته باشد!؟

اینها سؤالاتی است که رجال ستادی اصلاحات بایستی پاسخ‌های قانع‌کننده‌ای برای آنها داشته باشند...