آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه جدید آمریکا چهارشنبه ۸ بهمن‌ماه در نخستین نشست خبری خود گفت: «جو بایدن کاملاً روشن کرد که اگر ایران به تعهدات خود در توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ بازگردد، ایالات‌متحده آمریکا نیز همین کار را خواهد کرد.»

او افزود: «ایران عمل به تعهدات خود را در چندین مرحله در زمینه‌های مختلف متوقف کرده است. اگر تصمیم به بازگشت بگیرد مدتی طول خواهد کشید. همچنین برای ارزیابی اینکه آیا آن‌ها به تعهدات خود عمل می‌کنند زمان نیاز است.

البته این شرط گذاشتن، موضوع تازه‌ای نبوده چراکه قبلاً هم از سوی او چند مقام دیگر دولت جدید آمریکا تکرار شده است؛ البته تعیین شرط و شروط از سوی واشنگتن برای تهران، شاید به این معناست که کاخ سفید می‌خواهد توجه جهان را به این جلب کند که این کاخ سفید است برای دیگران شرط و شروط می‌گذارد تا بلکه از این طریق برای خود حفظ آبرو کند.

هر قدر که آمریکایی‌ها برای رسیدن به یک توافق جامع با ایران تقلا می‌کنند، رهبر معظم انقلاب اسلامی در برابر شرط بازگشت دموکرات‌های دیپلماسی طلب، شروطی را تعیین کرده‌اند که نشان می‌دهد برای بازگشت به برجام این دشمن نیست که زمین و زمان را تعیین می‌کند، بلکه این تهران است که مشخص می‌کند؛ که اگر قرار بر مذاکره‌ای باشد، شرایط و مقدمات آن چگونه است؛ رهبر انقلاب در سخنرانی در جمع فرماندهان نیروی هوایی و پدافند هوایی ارتش با بیان افول آبروی آمریکا در جان می‌فرمایند: آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها حق هیچ‌گونه شرط‌گذاری ندارند زیرا تعهدات برجامی خود را نقض کردند و آن‌طرفی که باید شرط بگذارد جمهوری اسلامی است زیرا به تعهدات خود پایبند بود[1].

بنابراین ایران هنگامی به تعهدات برجامی خود بازخواهد گشت که آمریکا همه تحریم‌ها را در عمل و نه در حرف یا بر روی کاغذ، لغو کند و این لغو تحریم‌ها مورد راستی‌آزمایی ایران قرار گیرد. این، سیاست قطعی و غیرقابل‌برگشت جمهوری اسلامی و مورد اتفاق همه مسئولان است و هیچ‌کس از آن عدول نخواهد کرد.

حالا وضعیت دیپلماتیک ایران نسبت به قبل مشخص‌تر شده است؛ ایران نه‌تنها شروط جنتلمن‌های پشت میز مذاکره را رد کرده است، بلکه با یک شرط جدید با عنوان «راست آزمایی تعهدات» شکل جدیدی به وضعیت بین‌المللی داده است.

این اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها هستند که باید به دنبال راه‌حل‌های جدیدتر برای بازگشت به برجام بگردند؛ تا زمانی که تمامی تحریم‌ها لغو نشود و دارایی‌های بلوکه ایران بازگردانده نشود و نهایتاً خسارت‌های وارده جبران نگردیده است، از نگاه ایران اساساً برجامی وجود ندارد که قرار باشد به آن بازگردیم. برجام بدون اجرای تعهدات قبلی تنها یک جسد متعفن است که حالا به گوشه‌ای افتاده است.

آنچه مهم است، تعدیل شدن رفتار دولتی‌ها مقابل بدعهدی آمریکایی‌ها و اروپا است و به باید به‌نوعی رفتار شود که طرف غربی بفهمد تصمیم در ایران گرفته‌شده است و آن‌ها باید قدم‌های اعتماد ساز را بردارند.