وقتی سرویس خارجی معلوم الحال را پذیرفتیم، باید قواعد و لوازم آن را هم بپذیریم. یکی از لوازم آن، این است که مدیریت و حاکمیتی که آن را ایجاد کرده است، تعیین می کند چه چیزی هنجار و چه چیزی ناهنجاری است.
به گزارش شهدای ایران، رضا صفری: در روزهای اخیر یکی از جنجال برانگیزترین موضوعاتی که دهان به
دهان می چرخد، موضوع سایت های شرط بندی و قمار، و همچنین تبلیغات گسترده آن
در شبکه های اجتماعی، مخصوصاً اینستاگرام است.
اینکه قمار و شرط بندی از منظر روانشناسی، اقتصادی، اجتماعی، اخلاقی و دینی یک معضل و ناهنجاری فاحش است، شکی در آن نیست؛ اما قصد داریم که از زاویه دیگری به این موضوع بپردازیم.
خیلی از اوقات که سخن از شرط بندی، قمار و کلاهبرداری می شود، ذهن خیلی ها متمرکز معلول ها می شود و یا به دنبال حل مشکل از لایه های وسط و آخر هستیم. در واقع به جای آنکه جلوی یک سیل را از همان ابتدای ورود به شهر بگیریم و یا قبل از آنکه سیل به شهر برسد راه چاره ای بیندیشیم، اجازه داده ایم که سیل در تک تک خانه های شهر وارد شود و زندگی ها را نابود کند.
اساساً چه سایت و شبکه اجتماعی و به طور کلی فضای مجازی باشد و یا نباشد، در فضای حقیقی، هم دزدی داریم و هم قماربازی و شرط بندی. اما سخن بر سر این است که با توسعه و فراگیر شدن فضای مجازی، راهزنی و یا از دیوار مردم بالارفتن، کلاهبرداری، پولشویی، آسیب های اخلاقی و اجتماعی، تعریف جدیدی به خود گرفته است.
اگر ما این گزاره را قبول کردیم که امروز، دنیای مجازی، ابزاری تعیین کننده در معادلات فضای حقیقی است، از زاویه ای دیگر به برنامه ریزی های حوزه فضای مجازی نگاه خواهیم کرد.
سال ها پیش و در همان ابتدای ورود شبکه های اجتماعی خارجی نظیر اینستاگرام به ایران، عده ای فقط جنبه تسهیل ارتباطات و یا اشتراک گذاری عکس و ویدئو را می دیدند، در حالیکه به این نکته توجه نشد که هر ابزاری همراه خود یک فرهنگ و فلسفه ای به همراه دارد.
وقتی قمار و شرط بندی از نظر شبکه های اجتماعی آمریکایی – صهیونیستی مشکلی ندارد و از همه مهمتر اینکه آنها تعهدی نسبت به رعایت قوانین ایران نداده اند و از هزاران کیلومتر آن طرف تر، حتی در رختخواب خود هم می توانند پلتفرم خود را در ایران مدیریت کنند و به کسی هم پاسخگو نباشند، طبیعی است که ما با یک بمباران تبلیغاتی و اغواگری نوجوان، جوانان و حتی بزرگسالان روبرو باشیم.
به دلیل غفلت و سیاسی بازی های صورت گرفته در سال های گذشته، پلتفرم های بومی مورد حمایت قرار نگرفتند و در نتیجه امروز باید وقتمان گرفته شود و به دنبال ضماد یک دُمل چرکی باشیم که هر روز از یک جای پیکر فضای مجازی بیرون می زند، که گاهی اوقات هم، کار از کار می گذرد و ضررهای جبران ناپذیری به جامعه وارد می کند.
اما اینکه برای مبارزه با گسترش روز افزون پدیده قمار و شرط بندی، مدام از پلیس فتا مطالبه کنیم که با آنها برخورد کند، در واقع گاهی اوقات پاک کردن صورت مسأله است. این موضوع که پلیس فتا وظیفه برخورد با مجرمین فضای سایبری را دارد، جای هیچ گونه تردیدی نیست؛ اما اساساً وقتی که برخی مسئولین فضای مجازی ما، سهم خود را از دنیای بی نهایت مجازی کشور، در حد سیم کشی و لوله کشی ساختمان ! می دانند و با نگاه عقب افتاده خود، فضای مجازی را تبدیل به پاتوق جنگنده های مجازی دشمن کرده اند، دیگر مگر انتظاری بهتر از این است که در یک مملکت اسلامی، در روز روشن و به طور علنی، آن هم نه در پستوی خرابه ای، بلکه در پیش چشم ده ها میلیون نفر، تبلیغات شرط بندی و قمار، تصاویر، فیلم ها ولایوهای مستهجن و مبتذل پخش شود؟!
وقتی سرویس خارجی معلوم الحال را پذیرفتیم، باید قواعد و لوازم آن را هم بپذیریم. یکی از لوازم آن، این است که مدیریت و حاکمیتی که آن را ایجاد کرده است، تعیین می کند چه چیزی هنجار و چه چیزی ناهنجاری است. از نظر ما ، رواج شرط بندی و قمار و اغواگری دختران و پسران و فرو بردن آنها در دریای شهوت و مسائل جنسی و بی تفاوت کردن آنها نسبت به مسائل اصلی زندگی و جامعه، دردناک است، اما همین معضلاتی که اشاره شد، دقیقاً برای دشمنی که در جنگ نرم با استفاده از ابزارهای پیچیده و با تمسک به جنگ شناختی و هیبریدی مشغول کار است، دقیقاً یک دستاورد بزرگ تلقی می شود. حال بگردیم و ببینیم چه کسانی در کشور هستند که آب در آسیاب آنها می ریزند؟! پیدا کردن آنها کار سختی نیست فقط اندکی تأمل لازم است.
اینکه قمار و شرط بندی از منظر روانشناسی، اقتصادی، اجتماعی، اخلاقی و دینی یک معضل و ناهنجاری فاحش است، شکی در آن نیست؛ اما قصد داریم که از زاویه دیگری به این موضوع بپردازیم.
خیلی از اوقات که سخن از شرط بندی، قمار و کلاهبرداری می شود، ذهن خیلی ها متمرکز معلول ها می شود و یا به دنبال حل مشکل از لایه های وسط و آخر هستیم. در واقع به جای آنکه جلوی یک سیل را از همان ابتدای ورود به شهر بگیریم و یا قبل از آنکه سیل به شهر برسد راه چاره ای بیندیشیم، اجازه داده ایم که سیل در تک تک خانه های شهر وارد شود و زندگی ها را نابود کند.
اساساً چه سایت و شبکه اجتماعی و به طور کلی فضای مجازی باشد و یا نباشد، در فضای حقیقی، هم دزدی داریم و هم قماربازی و شرط بندی. اما سخن بر سر این است که با توسعه و فراگیر شدن فضای مجازی، راهزنی و یا از دیوار مردم بالارفتن، کلاهبرداری، پولشویی، آسیب های اخلاقی و اجتماعی، تعریف جدیدی به خود گرفته است.
اگر ما این گزاره را قبول کردیم که امروز، دنیای مجازی، ابزاری تعیین کننده در معادلات فضای حقیقی است، از زاویه ای دیگر به برنامه ریزی های حوزه فضای مجازی نگاه خواهیم کرد.
سال ها پیش و در همان ابتدای ورود شبکه های اجتماعی خارجی نظیر اینستاگرام به ایران، عده ای فقط جنبه تسهیل ارتباطات و یا اشتراک گذاری عکس و ویدئو را می دیدند، در حالیکه به این نکته توجه نشد که هر ابزاری همراه خود یک فرهنگ و فلسفه ای به همراه دارد.
وقتی قمار و شرط بندی از نظر شبکه های اجتماعی آمریکایی – صهیونیستی مشکلی ندارد و از همه مهمتر اینکه آنها تعهدی نسبت به رعایت قوانین ایران نداده اند و از هزاران کیلومتر آن طرف تر، حتی در رختخواب خود هم می توانند پلتفرم خود را در ایران مدیریت کنند و به کسی هم پاسخگو نباشند، طبیعی است که ما با یک بمباران تبلیغاتی و اغواگری نوجوان، جوانان و حتی بزرگسالان روبرو باشیم.
به دلیل غفلت و سیاسی بازی های صورت گرفته در سال های گذشته، پلتفرم های بومی مورد حمایت قرار نگرفتند و در نتیجه امروز باید وقتمان گرفته شود و به دنبال ضماد یک دُمل چرکی باشیم که هر روز از یک جای پیکر فضای مجازی بیرون می زند، که گاهی اوقات هم، کار از کار می گذرد و ضررهای جبران ناپذیری به جامعه وارد می کند.
اما اینکه برای مبارزه با گسترش روز افزون پدیده قمار و شرط بندی، مدام از پلیس فتا مطالبه کنیم که با آنها برخورد کند، در واقع گاهی اوقات پاک کردن صورت مسأله است. این موضوع که پلیس فتا وظیفه برخورد با مجرمین فضای سایبری را دارد، جای هیچ گونه تردیدی نیست؛ اما اساساً وقتی که برخی مسئولین فضای مجازی ما، سهم خود را از دنیای بی نهایت مجازی کشور، در حد سیم کشی و لوله کشی ساختمان ! می دانند و با نگاه عقب افتاده خود، فضای مجازی را تبدیل به پاتوق جنگنده های مجازی دشمن کرده اند، دیگر مگر انتظاری بهتر از این است که در یک مملکت اسلامی، در روز روشن و به طور علنی، آن هم نه در پستوی خرابه ای، بلکه در پیش چشم ده ها میلیون نفر، تبلیغات شرط بندی و قمار، تصاویر، فیلم ها ولایوهای مستهجن و مبتذل پخش شود؟!
وقتی سرویس خارجی معلوم الحال را پذیرفتیم، باید قواعد و لوازم آن را هم بپذیریم. یکی از لوازم آن، این است که مدیریت و حاکمیتی که آن را ایجاد کرده است، تعیین می کند چه چیزی هنجار و چه چیزی ناهنجاری است. از نظر ما ، رواج شرط بندی و قمار و اغواگری دختران و پسران و فرو بردن آنها در دریای شهوت و مسائل جنسی و بی تفاوت کردن آنها نسبت به مسائل اصلی زندگی و جامعه، دردناک است، اما همین معضلاتی که اشاره شد، دقیقاً برای دشمنی که در جنگ نرم با استفاده از ابزارهای پیچیده و با تمسک به جنگ شناختی و هیبریدی مشغول کار است، دقیقاً یک دستاورد بزرگ تلقی می شود. حال بگردیم و ببینیم چه کسانی در کشور هستند که آب در آسیاب آنها می ریزند؟! پیدا کردن آنها کار سختی نیست فقط اندکی تأمل لازم است.
