دهها هزار مسلمان میانمارى را با فجیع‌ترین وضع از خانه خودشان بیرون كردند؛ بچه‌ها و زنان و مردانشان را كشتند؛ اموالشان را غارت كردند؛ هر كس توانسته جان خودش را بردارد، فرار كرده؛ در دنیا هم كسى به كسى نیست.
به گزارش شهدای ایران از باشگاه خبرنگاران، مقام معظم رهبری، حضرت آیت الله سید علی خامنه ای، سالها پیش در طلیعه ایام پربركت ماه مبارك رمضان، درباره نسل كشی مسلمانان در میانمار مواضعی اتخاذ كرده اند كه از نظر می گذرد:
«امروز جریان ظلم در دنیا، حقیقتاً یك جریان بى‌سابقه است. امروز این قدرتهاى بزرگ با وسایل تبلیغاتىِ همه‌گیر و با امكاناتى كه حق را به صورت باطل و باطل را به صورت حق جلوه مى‌دهد، در دنیا مسلطند؛ قدرتهایى كه براى ارزشهاى انسانى و الهى ذره‌یى ارزش قائل نیستند و به آن اعتنایى ندارند؛ چه كسى مى‌خواهد در مقابل اینها بایستد و مطلب حق را بیان كند؟ ببینید امروز در دنیا چه مى‌كنند و چه‌قدر ملتها - بخصوص ملتهاى مسلمان - مظلوم واقع مى‌شوند؛ آن وقت آقایان مى‌نشینند و دم از طرفدارى از حقوق بشر مى‌زنند و شرم هم نمى‌كنند.
این وضع مسلمانان مستضعف بیچاره میانمارى است كه دهها هزار نفر از آنها امروز با بدترین وضع در بنگلادش زندگى مى‌كنند. نمایندگان ما به آن‌جا رفتند و آمدند و خبرهایى به ما دادند كه واقعاً خواب از چشم انسان مى‌پرد! چه‌قدر امروز دنیا نسبت به حقوق بشر به معناى واقعى بى‌اعتناست! مگر در دنیا صدایى از كسى بلند شد؟! یك مشت چكمه‌پوش دهها هزار مسلمان میانمارى را با فجیع‌ترین وضع از خانه خودشان بیرون كردند؛ بچه‌ها و زنان و مردانشان را كشتند؛ اموالشان را غارت كردند؛ هر كس توانسته جان خودش را بردارد، فرار كرده؛ در دنیا هم كسى به كسى نیست؛ نه سازمان ملل حرفى مى‌زند، نه كمیته حقوق بشر فریادى مى‌كشد، نه صلیب سرخ جهانى احساس مسؤولیتى مى‌كند، نه این كنفرانس ها و مؤسسه‌هاى دروغىِ دفاع از حقوق بشر و دفاع از صلح و غیره حرفى مى‌زنند؛ كأنه اینها انسان نیستند! این، دشمنى دنیا را با اسلام و مفاهیم و ارزش هاى اسلامى نشان مى‌دهد؛ این نشان مى‌دهد كه چه‌قدر نسبت به انسان بى‌اهتمام و بى‌اعتنایند و آنچه درباره حقوق بشر و این‌گونه تعبیرات مى‌گویند، حربه‌اى سیاسى است؛ براى این‌كه كسى را در جایى بكوبند؛ كسى را بزرگ كنند؛ دولتى را تضعیف كنند و مردمى را از صحنه خارج نمایند.
متأسفانه این حرف ها به گوش افكار عمومى اروپا و امریكا نمى‌رسد تا بفهمند كه زمامداران شان در دنیا چه دارند مى‌كنند. مردم ما این حقایق را مى‌دانند؛ مى‌دانند كه اینها در بیان ادعاهاى بشردوستانه و طرفدارى از حقوق بشر، چه‌قدر دروغگو هستند. آن ساده‌لوح هایى كه به این حرفها دل خوش كرده‌اند، آنها باید این مطالب را بشنوند.. مسائل مسلمانان میانمارى را اصلاً بكلى كأن‌لم‌یكن فرض مى‌كنند؛ چرا؟! مگر جرم اینها چیست؟! جرم اینها این است كه مسلمانند. آنها با اسلام دشمنند و از اسلام مى‌ترسند.
امروز كار به جایى رسیده است كه مبارزه با اسلام، زیر پوشش انجام نمى‌گیرد.. تنها دریچه امیدى هم كه براى ملتهاى مسلمان باقى مانده، جمهورى اسلامى است؛ آیا ما این دریچه را ببندیم و امید ملتها را كور كنیم؟ آیا ما هم سكوت كنیم؟ آیا ما هم در مقابل فشار قلدرمآبانه قدرتهاى بزرگ تسلیم بشویم؟ آیا حكم خدا این است؟ آیا خدا به این راضى است؟ آیا سنت جهاد در مقابل ظلم، و امر به معروف و نهى از منكر در اسلام، اجازه چنین فكرى را به ما مى‌دهد؟ حاشا و كلّا. این‌جا پرچم مبارزه با ظلم را حفظ خواهد كرد. ما در مقابل هر قدرت سلطه‌طلب و ستمگرى كه در برابر ملتها به سرنیزه خود تكیه مى‌كند، مى‌ایستیم؛ هركس مى‌خواهد باشد. امریكا كه هیچ؛ اگر قدرت و دولتى قدرتمندتر از امریكا هم باشد، در مقابلش مى‌ایستیم؛ كمااین‌كه ایستادیم. ما یك روز در مقابل قدرت متحد امریكا و شوروى علیه خودمان، ایستادیم. امریكا و شوروى دو ابرقدرت بودند كه مجموعاً قدرتشان از امریكاى فعلى به مراتب بیشتر بود و هر دو علیه ما همدست و متحد بودند؛ ولى ما در مقابل آنها ایستادیم و باز هم مى‌ایستیم؛ اما این ایستادگى، به عمیق‌تر شدن و پُررونق شدن ایمان مردم احتیاج دارد.»
