به گزارش شهدای ایران، مدیا وار (Media War) از جمله کاربردی‎ترین ابزار فشار نرم در عرصه بین الملل است که سابقه استفاده از آن به دوران جنگ سرد و تنازع کشورهای بلوک غرب علیه اتحاد جماهیر شوروی باز می گردد. با رخداد انقلاب اسلامی و انحلال شوروی سابق در اواخر قرن بیستم، این شگرد امتحان پس داده، اینبار علیه نظام نوپای جمهوری اسلامی ایران امتحان شد که رهبر فرزانه انقلاب (مدظله العالی) عمدتاً از آن با مسمای «جنگ نرم»، نام می‎برند. بر طبق آمار رسمی، وجود بیش از 300 شبکه ماهواره ای فارسی زبان اپوزیسیون که عمدتاً از سوی محور غربی/عبری/عربی پشتیبانی مالی می شوند، نشان از تمرکز بیش از پیش دشمنان و ضدانقلاب خارج‎نشین، برای اقدام علیه منافع و امنیت ملی ایران اسلامی دارد. از آنجا که قدم نخست در مواجهه با هر خصمی، شناخت دقیق از او یا به عبارت بهتر «دشمن‎شناسی» است، قصد داریم تا سلسله نوشتارهایی تحت عنوان «راپورتچی صراط» به معرفی عناصر وطن‎فروش و دستاندرکاران مزدور شاغل در شبکه های اپوزیسیون فارسی زبان پرداخته و وجوه آشکار و پنهان زندگی این خائنان خودفروخته را مرور کنیم:

* فرناز قاضی زاده متولد 12 آذر 1353 در تهران است. نامبرده نخستین بار در سال ۱۳۷۵ در هفته‌نامه خانه و مؤسسه روزنامه‌نگاران جوان مشغول به کار شد. وی مدتی نیز در هفته‌نامه خانه سردبیر سرویس خبر و گزارش بود. بعد از آن در سال ۱۳۷۷ به روزنامه ایرانیان رفت اما روزنامه ایرانیان مدتی بعد به دلیل مشکلات مالی تعطیل شد. در پی این تعطیلی، قاضی‌زاده به روزنامه زن (به مدیریت مسئولی فائزه هاشمی رفسنجانی) رفت و در سرویس اجتماعی این روزنامه مشغول به کار شد. او در جریان قتل های زنجیره‌ای خبرنگار روزنامه زن در این مورد بود. وی در فروردین ۱۳۷۸ به روزنامه نشاط رفت. پیوستن به این روزنامه سرآغاز همکاری وی با سرویس اجتماعی مجموعه مطبوعاتی جامعه روز شد. او هم‌زمان در روزنامه آفتاب امروز هم، در سرویس فرهنگی این روزنامه مشغول بود که در نهایت در اردیبهشت ۱۳۷۹ وتوقیف دست جمعی روزنامه‌ها فعالیتش را در روزنامه هم میهن به مدیر مسئولی غلامحسین کرباسچی ادامه داد.

وی از بهار ۷۹ به مدت چند ماه فعالیت خود را در قالب اجرا و گزارشگری برنامه علمی کاوش که کاری از گروه علمی شبکه یک و تهیه‌کنندگی آن را همایون خیری عهده‌دار بود پی گرفت. قاضی زاده در پایان همان سال کار با ویژه نامه آخر هفته، حیات نو را آغاز کرد و بعد معاون سرویس اجتماعی حیات نو شد. پس از آن فعالیتش را با گروهی ادامه داد که قصد تأسیس خبرگزاری میراث فرهنگی ایران (CHN) را داشتند. تا شهریور سال بعد (۱۳۸۲)، در سمت دبیر سرویس خبر از شهرستان‌ها، در خبرگزاری میراث فرهنگی ماند. وی سپس در روزنامه یاس نو مشغول به فعالیت شد و تا قبل از خروج از ایران به عنوان عضو شورای سردبیری یاس نو در این روزنامه فعالیت می‌کرد.

قاضی‌زاده در سال ۱۳۸۲ ایران را به مقصد هلند ترک کرد و سپس در انگلستان سکونت گزید. در سال ۲۰۰۵ میلادی، به همراه مسعود بهنود، نوشابه امیری، هوشنگ اسدی و حسین باستانی، عضو گروهی بود که روزنامه اینترنتی روزآنلاین را راه‌اندازی کردند و برای مدتی در آن کار کرد. وی در فوریه ۲۰۰۵، به عنوان تهیه‌کننده رادیو، به استخدام بی‌بی‌سی فارسی درآمد. فرناز در بی‌بی‌سی، علاوه بر تهیه گزارش، به عنوان مجری برنامه‌های رادیویی، جام جهان‌نما، چشم‌انداز بامدادی، روز هفتم و صدای شما کار کرد تا این که در سال ۲۰۰۹ به عنوان مجری تلویزیون فارسی بی‌بی‌سی کار خود را آغاز کرد. قاضی زاده در سال ۲۰۱۳ در سفری به اسرائیل انتخابات این کشور را پوشش داد.

قاضی زاده در مهرماه سال ۱۳۸۰ با سینا مطلبی که یکی از روزنامه‌نگاران روزنامه نشاط بود، ازدواج کرد. حاصل این ازدواج، مانی، پسر آنهاست که در شهریور سال ۱۳۸۱ به دنیا آمد. فرناز برادرزاده علی‌اکبر قاضی‌زاده، روزنامه‌نگار با سابقه، و خواهر بزرگتر ساناز قاضی‌زاده از خبرنگاران و گوینده‌های شبکه تلویزیونی ایران اینترنشنال است.

گفتنی است، قاضی زاده و همسرش (سینا مطلبی) از جهات اخلاقی بشدت مساله دار بوده و گفته می شود از گروندگان به فرقه ضاله بهاییت نیز محسوب می شوند. در عین حال بِرندترین مجری بی بی سی فارسی، قاضی زاده بشمار می رود و توانسته است جایگاه قابل قبولی را در این شبکه اپوزیسیون برای خود دست و پا کند. بعلاوه، برخلاف سابقه روزنامه نگاری اش، طی 10 سال اخیر تنها به مجری گری و گویندگی خبر پرداخته و کمتر اثر تولیدی و سبقه تحلیلگری از او در بی بی سی دیده شده است.