به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛ روزنامه شرق در گزارشی با عنوان «رابطه متناقض اصولگرایان با دولت» نوشت: «هر دو باری که پیشنهاد استعفای روحانی از سوی یک اصلاح‌طلب مطرح شده، اصولگرایان موضع گرفته و مدعی شده‌اند که این پیشنهاد در راستای فرار از مسئولیت است. پیشنهاد اخیر و دوباره عباس عبدی به روحانی برای استعفا دوباره با همین واکنش روبه‌رو شده است».

این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت: «یک اصلاح‌طلب که زمانی حامی روحانی بود و احتمالا به او رأی هم داده است، برای خروج کشور از بن‌بست پیشنهاد استعفای رئیس دولت را مطرح کرده است، اصولگرایان که از ابتدا تاکنون مخالف سرسخت روحانی‌اند و مشکلات کشور را ناشی از تصمیمات او می‌دانند، چرا با کناررفتن او مخالف‌اند؟ مگر قرار نیست با رفتن او همه مشکلات حل شود؟ پس چرا اصرار به باقی‌ماندن مشکلات کشور دارند؟ ».

روزنامه آرمان نیز در مطلبی مشابه نوشت: «شرایط اقتصادی و معیشتی جامعه دشوار شده و همگان این مساله را از چشم دولت و رئیس‌جمهور می‌بینند. اصولگرایان و دلواپسان پیشنهاد استیضاح می‌دهند و برخی اصلاح‌طلبان نیز مجلس را در استیضاح رئیس‌جمهور توانا نمی‌بینند و پیشنهاد استعفا به حسن روحانی می‌دهند. این در حالی است که رسانه‌های دلواپس پس از پیشنهاد اصلاح‌طلبان نسبت به دولت رویکرد دوگانه پیدا کرده‌اند. چنانکه اگر تا دیروز به‌دلیل ناکارآمدی به استیضاح دولت فکر می‌کردند اکنون نه از حب دولت که از بغض اصلاح‌طلبان زبان در حمایت از دولت برای برقراری و ادامه مسیر تا آخر راه می‌گردانند و پیشنهاد اصلاح‌طلبان را زمینه‌ای برای اغتشاش می‌خوانند».

اصلاح طلبان- که بارها ثابت کرده اند به جمهوریت هیچ اعتقادی ندارند- اصرار دارند که در ماههای پایانی دولت، روحانی از سمت خود استعفا دهد. چرا!؟

«احمد زیدآبادی» فعال سیاسی اصلاح طلب در یادداشتی نوشت: «آیا اصلاح‌طلبان مسئول کارنامه اجرایی حسن روحانی هستند؟ به نظرم تا اندازه قابل‌توجهی همینطور است...البته اصلاح‌طلبان می‌توانند مدعی شوند که روحانی پس از پیروزی در انتخابات به برنامه‌های اعلام‌شده خود عمل نکرده است. این استدلال اما در قد و قواره بهانه‌جویی و مسئولیت‌گریزی است».

اصلاح طلبان مسئول کارنامه روحانی هستند، برای همین به دلیل «غیرقابل دفاع بودن این کارنامه» تصمیم دارند که زیر میز بزنند و با جرزنی از پاسخگویی و پذیرش مسئولیت وضع موجود فرار کنند.

در روزهای گذشته، «صادق زیباکلام» فعال سیاسی اصلاح طلب با انتقاد از این رفتار غیرحرفه ای همقطاران خود گفت: «پیشنهاد عباس عبدی برای استعفای حسن روحانی آدرس اشتباه دادن و بحث انحرافی است».

پیش از این «سعید حجاریان» و «عبدالله ناصری» نیز پیشنهاد استعفای روحانی را مطرح کرده بودند. سعید حجاریان در حالی چندین بار پیشنهاد استعفای روحانی را مطرح کرده که در سال ۹۶ با تاکید به رای مجدد به روحانی گفته بود: «آقای روحانی چهار سال پیش با یک کلید آمد و توانست قفل تحریم‌های هسته‌ای را با آن باز کند و برجام را رقم بزند. روحانی این‌بار با یک دسته کلید آمده است...ایشان قول داده است که سایر تحریم‌ها را نیز برطرف کند و موضوعاتی چون حصر و رکود و فساد را از میان بردارد به شرط آنکه مردم زیادی به وی رأی دهند. فی‌الواقع دندانه‌های کلید روحانی مردم‌اند و اگر آنان به صحنه نیایند، از روحانی کاری بر نخواهد آمد ولو با رأیی شکننده پیروز انتخابات شود؛ "مفتاح شو،  مفتاح را دندانه شو، دندانه شو، من ۲۹ اردیبهشت به ادامه مسیر تدبیر و امید رأی می‌دهم".».

اصلاح طلبان اصرار دارند که روحانی در ماههای پایانی دولت استغا دهد. این در حالی است که استعفای روحانی منجر به «بی دولتی» در کشور می شود. شاید برخی بگویند الان هم دولت دچار قصور و تقصیرهای فراوان است. این درست است اما قطعا وضعیت «بی دولتی» از اینکه یک دولت مستقر ولو با اشکالات متعدد بر سر کار باشد، از زمین تا آسمان متفاوت است.

وضعیت «بی دولتی» ایجاد التهاب و آشوب خیابانی را به شدت افزایش می دهد. این وضعیت همچنین مسیر بزک کنندگان آمریکا در «چانه زنی برای مذاکره» را نیز هموار می کند. علاوه بر این، «بی دولتی» کارنامه دولت را نیز به کلی به حاشیه می برد.

طیفی که دیروز با «دروغ تقلب» رای مردم ایران را لگدمال کرد، امروز با پیشنهاد غرض ورزانه «استعفای روحانی» در پی پاک کردن صورت مسئله و از بین بردن ردپای خود در ایجاد وضع موجود است.