شهدای ایران؛ صدای آژیر قرمز در دوران دفاع مقدس که به صدا در می‌آمد، معنی و مفهوم آن این بود که حمله هوایی انجام خواهد شد به پناهگا ه‌ها بروید!

برخی از مردم با شنیدن صدای آژیر قرمز راهی پناهگاه می‌شدند، برخی دیگر برای دیدن هواپیما یا موشک به پشت بام می‌رفتند!

شرایط جنگی نیازمند نوع رفتار و برخورد در آن شرایط است، وضعیت جنگی، آرایش جنگی هم می‌خواهد، طبیعی است که در شرایط کرونایی، برخی سخت گیری‌ها باید اعمال شود.

نزدیک به یکسال از ورود ویروس کرونا به ایران می‌گذرد، اما تصمیمات سست و متغیر مسئولین، یکی از دلایل اصلی گسترش آن در کشور بوده است که در کنار این پدیده به نوع رفتار مردم نیز باید اشاره کرد.

حریرچی معاون کل وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با بیان اینکه دیگر رنگ‌بندی کرونایی معنایی ندارد، گفت: نارنجی و زرد نداریم، کل کشور در وضعیت قرمز قرار دارد و در صورت ادامه این روند آمار کشته‌های کرونا به ۴۵ هزار نفر هم خواهد رسید.

هشدار آقای حریرچی، هشدار یک مسئول در وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی است، این هشدار جدی موضع ستاد ملی مبارزه با کرونا نیست.

اما هشدار معاون وزیر بهداشت را باید جدی گرفت، بی توجهی به هشدارهای مسئولین بهداشت و درمان کشور، هم از سوی دیگر مسئولین و هم از سوی مردم است که اوضاع را وخیم‌تر کرده است.

سفرها همچنان ادامه دارد و شاهد این مدعا، شلوغی جاده‌های کشور به ویژه جاده‌های شمالی است که در تعطیلات آخر هفته از سوی پلیس راهور یکطرفه می‌شود تا بار سنگین بازگشت مسافران مدیریت شود.

ستاد ملی مبارزه با کرونا و دولت هیچگاه برای ایجاد محدودیت سفرهای تفریحی تصمیمی نگرفتند در حالی که وزارت بهداشت بارها تکرار کرد که یکی از عوامل نقل و انتقال ویروس کرونا سفر است.

بازگشایی عجولانه مهدکودک‌ها، مدارس و دانشگاه‌ها در شرایطی که ویروس کرونا همچنان یکه تازی می‌کند، تصمیم اشتباه دیگری بود که گرفته شد.

مسئولین چرا چنین تصمیماتی می‌گیرند؟ آیا وضعیت و شرایط موجود را نمی‌بینند؟

ناگهان اعلام می‌شود که دورکاری در ادارات و سازمان‌های دولتی پایان یافت و همه باید در سر کار خود حاضر شوند!
این تصمیم در حالی اعلام می‌شود که اوضاع شهرهای کشور به خاطر ویروس کرونا وخیم است و ازدحام در مکان‌های سر بسته قطعاً به گسترش ویروس کرونا کمک می‌کند.

کلانشهری همچون تهران و برخی دیگر از کلانشهرهای کشور، نیازمند تدبیر ویژه در شرایط کرونایی هستند.

وسعت و جمعیت زیاد تهران، یکی از عوامل مهم در گسترش ویروس کووید ۱۹ است.

رفت و آمد زیاد، نقل و انتقالاتی که در شهر صورت می‌گیرد، ادارات و سازمان‌هایی که با حضور کارمندان و کارکنان به فعالیت مشغول است و در کنار آن مراجعات مردمی نیز وجود دارد.

نتیجه تصمیمات متغیر مسئولین، بی توجهی مردم را هم به همراه دارد.

مردم نگاه می‌کنند به تصمیماتی که مسئولین در ستاد ملی مبارزه با کرونا گرفته می‌شود.‌

نمی‌توان به مردم زیاد خرده گرفت، گرچه آن‌ها نیز در سرایت و گسترش ویروس کرونا با بی مبالاتی‌های خود مقصر هستند، اما هنگامی که تصمیمات را می‌بینند، هم سردرگم می‌شوند و هم اعتماد خود را از دست می‌دهند.

باید پذیرفت هم سطح تصمیم گیری مسئولین برای کنترل ویروس کرونا ضعیف بود و هم سطح رعایت شیوه نامه‌های بهداشتی از سوی مردم، قاعدتاً نتیجه جمع این دو، موج سوم را در آستانه فصل پاییز راه می‌اندازد که با هشدارهای جدی مسئولین وزارت بهداشت نشان می‌دهد که در این فصل اوضاع وخیم‌تر خواهد شد.

کارشناسان اعتقاد دارند در صورت استفاده ۹۵ درصدی از ماسک از سوی مردم و کاهش ۵۰ درصدی ترددها، تلفات کرونا کاهش می‌یابد.

در واقع این آمار نشان می‌دهد که نه مردم به اندازه ۹۵ درصد از ماسک استفاده می‌کنند و نه با کاهش ۵۰ درصدی ترددها روبرو هستیم.

کادر درمان کشور نزدیک به یکسال است درگیر مبارزه با بیماری کرونا است.

این گروه در خط مقدم جبهه نبرد با کویید ۱۹ قرار دارند. کادر پزشکی، رزمنده خاص است، مانند تخریبچی می‌ماند، هر کسی نمی‌تواند کار او را انجام دهد، تخصص و تبحر خود را می‌خواهد، پرورش چنین افرادی زمان زیادی نیاز دارد، سال‌ها طول می‌کشد که یک پزشک فارغ التحصیل شود یا یک پرستار آموزش ببیند.

فرسوده شدن و از بین رفتن کادر پزشکی در کشور در میدان جنگ با کرونا، ضایعه سنگینی است.

وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی، به تازگی سیاست رک گویی را برگزیده، که‌ای کاش از همان ابتدا سعی می‌کرد تا شرایط را آنگونه که هست و آنگونه که خواهد شد به مردم بگوید.

به هر حال شرایط کرونا در کشور در موج سوم که به سونامی تعبیر می‌شود، نیازمند تصمیمات منسجم، علمی، پایدار و قاطع است.