نماینده تهران در مجلس طی نامه ای به رئیس کمیته حقوق بشر پارلمان اروپا و کمیسر عالی حقوق بشر گفت که دولت فرانسه به دلیل توهین به پیامبر صلح و عدالت از تمام مسلمانان جهان باید عذرخواهی کند.
شهدای ایران؛ زهره الهیان رئیس کمیته حقوق بشر کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در نامه‌ای خطاب به "رئیس کمیته حقوق بشر پارلمان اروپا" و "کمیسر عالی حقوق بشر" اقدامات اهانت آمیز نشریات مختلف در اروپا از جمله نشریه‌ی فرانسوی در توهین به مقدسات اسلامی و دین مبین اسلام را مورد انتقاد قرار داد و این اقدامات موهن را اسناد حقوق بشری، برشمرد.متن نامه زهره الهیان به رئیس کمیته حقوق بشر پارلمان اروپا و کمیسر عالی حقوق بشر به شرح زیر است:
باسمه تعالی
سرکار خانم ماریا ارنا
رئیس محترم کمیته حقوق بشر پارلمان اروپا
سرکار خانم میشل باشه
کمیسر عالی حقوق بشر
سلام علیکم
اقدامات اهانت آمیز نشریات مختلف در اروپا از جمله نشریه‌ی فرانسوی در توهین به مقدسات اسلامی و دین مبین اسلام نظیر بازنشر کاریکاتور به ساحت مقدس پیامبر صلح و عدالت، موجب جریحه دار شدن احساسات بیش از یک میلیارد مسلمان شده است. این اقدامات موهن و تکرار آن در حالی اتفاق می افتد که تمام دول اروپایی از جمله دولت فرانسه بر اساس تعهدات الزام آور حقوق بشری (ماده 18 میثاق حقوق مدنی و سیاسی) موظف به پیشگیری از هر نوع ابراز عقیده ای است که در تقابل با امنیت و نظم، سلامت یا اخلاق عمومی و حقوق و آزادی های اساسی دیگران می باشد. در ماده 10 کنوانسیون اروپایی حقوق بشر و آزادی های اساسی به صراحت ذکر شده است؛ آزادی ابراز عقیده مطلق نیست و مستلزم تکالیف و مسئولیتهایی است و ممکن است مستوجب مجازات باشد در شرایطی که سلامت عمومی یا اعتبار و حقوق دیگران را به خطر بیندازد.
آیا این نوع اظهارات تنفرانگیز سلامت معنوی و حقوق مسلم میلیاردها مسلمان را تهدید و نقض نکرده است. بدون شک آزادگذاردن عمل فردی با جمعی نامعقول در عرصه ی عمومی در جامعه به نام آزادی ادیان و رسانه ها و مشابه آن به همان میزان برای سلامتی روح جمعی انسان ها خطرناک است که آزادی ابتلا به بیماری های مختلف مثل کوید- 19 برای جسم‌های انسانی در زندگی اجتماعی. آیا در مسأله بهداشت هرگز گفته می شود که عقیده آزاد است و هیچ محدویتی نباید اعمال شود؟
آیا هرگز این حرف مطرح می شود که اعتقاد همه مردم راجع به رعایت بهداشت در خصوص بیماری کوید -19 آزاد است؟
با نهایت تاسف از یک سو سکوت تامل برانگیز دولت فرانسه در مقابل این نوع اقدامات موهن و گستاخانه و عدم پیشگیری و مجازات عاملان آن و از سوی دیگر ممنوعیت استفاده از پوشش و حجاب برای بانوان مسلمان و محروم کردن دختران با حجاب از آموزش و حق اشتغال، نشان دهنده اهداف دوگانه و توام با اغراض سیاسی دولت فرانسه در موضوع حقوق بشر است. بدون شک ظهور و بروز چنین اقدامات گستاخانه و پروژه های اسلام ستیزی با همزیستی مسالمت آمیز و صلح عادلانه در تناقض است و به هیچ وجه نمی تواند سکوت جامعه مسلمین و اغماض از آن را در پی داشته باشد.
در نهایت این انتظار باقی است که تمام دولت‌های اروپایی به‌ویژه فرانسه به تعهدات خود پایبند باشند و از اعمال استانداردهای دوگانه اجتناب کنند و ضمن محکومیت این اقدامات موهن و عذرخواهی رسمی از تمام مسلمانان جهان با عاملان توهین به مقدسات و ترویج تنفر پراکنی برخورد جدی و مؤثر نماید.
