شهدای ایران؛ حسین خان بابازاده: «جاده های شمال قفل شدند». این خبری است که متاسفانه هرسال در کنار اخبار عزاداری های پرشور مردم خصوصا در ایام تاسوعا و عاشورا شنیده می شود و امسال هم متاسفانه نیز شنیده شد. اما درباره این رخداد تلخ می توان چند نکته بیان کرد.

1. شاید بزرگترین توجیه و البته دروغ این باشد که بگوییم همه این افراد برای عزاداری در زادگاهشان عازم شهرهای شمال کشور می‌شوند. در حالی که یک بررسی مختصر در خروجی های تهران و یا ورودی استان های شمالی نشان می دهد که اساسا اغلب مسافران نه تنها اهل شمال ایران نیستند بلکه کاملا برای سفر و تفریح رخت سفر بسته اند.

2. اساسا مبنای تعطیلی روزهایی نظیر تاسوعا و عاشورا، ارزش گذاری و حرمت نگهداری این ایام بزرگ و همچنین عزاداری در غم مصائب حضرت سیدالشهداء(ع) است. حال اگر عزاداری در این روزها را مستحب تلقی کنیم (که به عقیده بسیاری از علما واجب است) می توان عدم عزاداری را بدون مانع و ناشی از کم توفیقی تفسیر نمود. اما نگاه به تاسوعا و عاشورا به عنوان دو روز تعطیل و همچنین فراهم شدن فرصت تفریح، شاید به هیچ وجه قابل توجیه نباشد. در ایامی که طبق اسناد معتبر، دیگر بر چهره اهل بیت(ع) آثاری از شادمانی دیده نمی شد نه تنها این تفریحات و کم توجهی ها دلنشین و مورد تائید نیست بلکه باید درباره اینگونه رفتارها و آثار مترتب آن بیشتر تامل نمود.

3. نکته مهم تر بی توجهی به سلامتی مردم است. علی رغم آنکه مسئولان ستاد ملی مبارزه با کرونا بارها اعلام کرده اند که مسافرت ها نقش ویژه ای در شیوع کرونا داشته و اساسا موج دوم کرونا هم به دلیل مسافرت ها رخ نمایی کرد، این سفرها علاوه بر آنکه کم توجهی برخی افراد به مناسک دینی را نشان می دهد گویای بی توجهی همین طیف به سلامت هموطنان نیز هست.

4. گلایه به جا از ستاد ملی مبارزه با کرونا است. در حالی که برای مراسم های مذهبی نظیر عزاداری های محرم سخت ترین و شدیدترین شرایط -حتی غیرکارشناسی- را وضع کرده و حتی تا دقیقه آخر با تغییرهای یکباره در پروتکل ها باعث تعطیلی بخش مهمی از جلسات عزاداری می شوند و علی رغم سابقه افتخارآمیز برگزارکنندگان و شرکت کنندگان در رعایت دستورات بهداشتی،  برای آنها ضمانت اجرا در حد برخورد نیروی انتظامی در نظر می گیرند اما برای مسافرت ها که پیش تر هم باعث شیوع کرونا شده و بی توجهی به مصوبات ستاد مبارزه با کرونا در این زمینه به کرات علنی شده است، مسئولان صلاح کار را برخورد با خواهش و تمنا می بینند!