هدف رئیس جمهور از این دیدار ها چیست؟ آیا مسئله پیگیری کردن مشکلات خانواده شهدا و جانبازان مطرح است یا صرفا تظاهر به سرزدن آن هم در مقابل دوربین است؟!
شهدای ایران: رئیس جمهور و رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران با خانواده های شهدا و برخی جانبازان دیدار می کنند.
به گزارش خبرنگار سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛ در اقدامی پسندیده رئیس جمهور و رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران با خانواده های شهدا و برخی جانبازان دیدار می کنند. اما آنچه در این دیدار ها قابل تامل بوده، این است که علی رغم مثبت و ارزشی بودن این دیدارها، انتخاب خانواده های شهدا و جانبازان را چه کسی انجام می دهد و چرا عمده این دیدار ها با جانبازانی که با هزاران هزار مشکل مواجه بوده و یا در بستر بیماری به دعوت دوستان شهیدشان لبیک می گویند صورت نمی گیرد؟!
دیدار های رئیس جهور با خانواده هایی صورت می گیرد که عموما از وضعیت اقتصادی مرفهی برخوردار بوده و حداقل از وضعیت ظاهری زندگی ایشان، دکوراسیون داخل منزل و حتی وسایل تزئینی چند میلیونی استفاده شده در خانه کاملا عیان است، حال آنکه در چند قدم آن طرف تر جانبازانی هستند که یا خانه ندارند و یا در زیر فشار اجاره بها با مشکل مواجه اند.
در چند دیداری که از ابتدای روی کار آمدن دولت تدبیر و امید صورت گرفته است تاکنون مشاهده نشده که دیداری با خانواده شهیدی انجام شود که اکنون با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم می کنند. خانواده هایی که چشمشان به در مانده است تا مسئولی پیدا شود و برای رفع مشکلشان اقدامی کند یا آن همسر شهیدی که برای گذران زندگی مجبور به گرفتن وام چند میلیونی شده و حالا به دنبال کمک از بنیاد شهید هر روز به دفتر یک مسئول مراجعه می کند و چرا بجای دیدار با جانبازی که رسانه ها مجبور به پخش ترانه های فرزند موسیقی دان جانباز باشند گوشه ای از مشکل جانباز و پیگیری رئیس جمهور به نمایش در نیاید؟!
دیدار های مختلف رئیس جمهور با جانبازان یاد آور خاطرات جانباز افغانی است که در حمام متروکه زندگی می کرد و نتیجه دیدار با وی و سپردن این جانباز دفاع مقدس به آسایشگاه کهریزک هم باعث نشد تا مسئولی به دیدار وی برود.
تصویر بالا همان جانباز افغانی است که حتی با تمام مدارکش نتوانست اثبات کند جانباز است و اکنون تنها دلخوشیش سر زدن هر از گاهی برخی از خبرنگاران به وی در آسایشگاه کهریزک است. بی شک این جانباز حرفهای زیادی برای رئیس جمهور دارد.
جانبازان بیمارستان ساسان و بقیه الله هم که حضور مسئولین را در بیمارستان حتی در خواب هم نمی بینند. اینجا گزینه دومی است که باید به رئیس جمهور تدبیر و امید پیشنهاد کرد تا حتما در دیدار های هفتگی خود آن را لحاظ کنند.
حکایت جانباز مشهدی محمد اما در نوع خود جالب است. جانبازی که در اتاقی متروکه در جنوب ترین نقطه تهران در میان نم و رطوبت و احتمال نشست زمین زندگی کرد و هیچ کس سراغ این جانباز انقلاب نرفت.
هر چند تعداد خانواده های شهید و جانبازی که منتظر رئیس جمهورند تا دردهایشان اندکی آرام شود زیاد است اما انتظار می رود که علاوه بر دیدار هایی که در نهایت تشریفات در مقابل چشمان رسانه عصرهای پنج شنبه صورت می گیرد و صدا و سیما نیز تا 48 ساعت بعد، از به نمایش کشپیدن این دیدار خسته نمی شود، رئیس جمهور دولت تدبیر و امید دوربین ها را خاموش کرده و سری به آنانی بزند که چشمانشان منتظر امید است اما رابطه ای ندارند تا مسئولی در خانه شان قدم بگذارد.
سوالی که مطرح می شود این است که هدف رئیس جمهور از این دیدار ها چیست؟ آیا مسئله پیگیری کردن مشکلات خانواده شهدا و جانبازان مطرح است یا صرفا تظاهر به سرزدن آن هم در مقابل دوربین است؟! چرا که بی شک جانبازان و خانواده های شهیدی که در لیست برنامه های رئیس جمهور قرار گرفته اند مشکلی ندارند که نیاز به رسیدگی شود.
دیدار های رئیس جهور با خانواده هایی صورت می گیرد که عموما از وضعیت اقتصادی مرفهی برخوردار بوده و حداقل از وضعیت ظاهری زندگی ایشان، دکوراسیون داخل منزل و حتی وسایل تزئینی چند میلیونی استفاده شده در خانه کاملا عیان است، حال آنکه در چند قدم آن طرف تر جانبازانی هستند که یا خانه ندارند و یا در زیر فشار اجاره بها با مشکل مواجه اند.
در چند دیداری که از ابتدای روی کار آمدن دولت تدبیر و امید صورت گرفته است تاکنون مشاهده نشده که دیداری با خانواده شهیدی انجام شود که اکنون با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم می کنند. خانواده هایی که چشمشان به در مانده است تا مسئولی پیدا شود و برای رفع مشکلشان اقدامی کند یا آن همسر شهیدی که برای گذران زندگی مجبور به گرفتن وام چند میلیونی شده و حالا به دنبال کمک از بنیاد شهید هر روز به دفتر یک مسئول مراجعه می کند و چرا بجای دیدار با جانبازی که رسانه ها مجبور به پخش ترانه های فرزند موسیقی دان جانباز باشند گوشه ای از مشکل جانباز و پیگیری رئیس جمهور به نمایش در نیاید؟!
دیدار های مختلف رئیس جمهور با جانبازان یاد آور خاطرات جانباز افغانی است که در حمام متروکه زندگی می کرد و نتیجه دیدار با وی و سپردن این جانباز دفاع مقدس به آسایشگاه کهریزک هم باعث نشد تا مسئولی به دیدار وی برود.
تصویر بالا همان جانباز افغانی است که حتی با تمام مدارکش نتوانست اثبات کند جانباز است و اکنون تنها دلخوشیش سر زدن هر از گاهی برخی از خبرنگاران به وی در آسایشگاه کهریزک است. بی شک این جانباز حرفهای زیادی برای رئیس جمهور دارد.
جانبازان بیمارستان ساسان و بقیه الله هم که حضور مسئولین را در بیمارستان حتی در خواب هم نمی بینند. اینجا گزینه دومی است که باید به رئیس جمهور تدبیر و امید پیشنهاد کرد تا حتما در دیدار های هفتگی خود آن را لحاظ کنند.
حکایت جانباز مشهدی محمد اما در نوع خود جالب است. جانبازی که در اتاقی متروکه در جنوب ترین نقطه تهران در میان نم و رطوبت و احتمال نشست زمین زندگی کرد و هیچ کس سراغ این جانباز انقلاب نرفت.
هر چند تعداد خانواده های شهید و جانبازی که منتظر رئیس جمهورند تا دردهایشان اندکی آرام شود زیاد است اما انتظار می رود که علاوه بر دیدار هایی که در نهایت تشریفات در مقابل چشمان رسانه عصرهای پنج شنبه صورت می گیرد و صدا و سیما نیز تا 48 ساعت بعد، از به نمایش کشپیدن این دیدار خسته نمی شود، رئیس جمهور دولت تدبیر و امید دوربین ها را خاموش کرده و سری به آنانی بزند که چشمانشان منتظر امید است اما رابطه ای ندارند تا مسئولی در خانه شان قدم بگذارد.
سوالی که مطرح می شود این است که هدف رئیس جمهور از این دیدار ها چیست؟ آیا مسئله پیگیری کردن مشکلات خانواده شهدا و جانبازان مطرح است یا صرفا تظاهر به سرزدن آن هم در مقابل دوربین است؟! چرا که بی شک جانبازان و خانواده های شهیدی که در لیست برنامه های رئیس جمهور قرار گرفته اند مشکلی ندارند که نیاز به رسیدگی شود.
برای ایشون دعا می کنیم که خدا کمکشون کنه