در این میان، مشکل بودجه، موجب شد شهرداری و شورای شهر تهران با وجود خطر شیوع کرونا، بر اجرای دوباره طرح ترافیک اصرار ورزند و طبعاً مترو و اتوبوسها با ازدحام مواجه شوند.
شهدای ایران: «محمد ایمانی» در یادداشت روزنامه «کیهان» نوشت:
کلان‌شهر تهران به عنوان شهری پرجمعیت، همواره مسائل و چالش‌های خود را دارد و با فراگیری ویروس جهان‌گیر کرونا، با چالش تازه‌ای روبروست. به نحوی که طی روزهای اخیر در وضعیت قرمز قرار گرفته است. جابه‌جایی سه شهردار ظرف سه سال موجب شد امور پایتخت چنان که باید و شاید، رتق و فتق نشود و از جمله روند توسعه ناوگان اتوبوسی و ریلی (مترو) متوقف گردد.
حتی محسن هاشمی رئیس شورای شهر تصریح کرد «قالیباف در بحث BRT جسارت داشت و اتوبوسها را وارد کرد. جسارت در مدیریت بسیار مهم است. حناچی بیش از اندازه می‌ترسد.» به گفته او با وجود اینکه ۶ تا ۷ سال از دولت گذشته، در این مدت یک اتوبوس هم تزریق نشده است.
چند هفته قبل هم روزنامه شرق از محسن هاشمی پرسید «تصور بر این بود که با تغییرات در دولت و شهرداری و همسویی دو طرف، اختلافات برطرف و مشکلات حمل و نقلی تهران حل می‌شود؛ اما این اتفاق رخ نداد و شاهد کمترین اقدامات و تغییرات در دو طرف بودیم! چرا این همسویی نتیجه‌ای برای مردم تهران نداشت؟»
رئیس شورای شهر در پاسخ گفته بود «شاید بخشی از مشکل در نداشتن جسارت و پیگیری و اولویت‌بندی در مدیریت شهری بود... دستگاه‌های حفار مدرنی که برای کندن تونل‌های مترو و ساخت سازه تونل وارد شده بود، سه سال است که بیکار افتاده و حتی یک کیلومتر مترو در تهران ساخته نشده است.»
در این میان، مشکل بودجه، موجب شد شهرداری و شورای شهر تهران با وجود خطر شیوع کرونا، بر اجرای دوباره طرح ترافیک اصرار ورزند و طبعاً مترو و اتوبوسها با ازدحام مواجه شوند که احتمالاً عامل مهمی در افزایش ابتلا به کروناست.
در چنین شرایطی، طبیعی‌ترین انتظار چیست؟ همدلی دولت و مدیران شهری پایتخت برای مهار کرونا و خسارت‌های آن. چرا که در غیر این صورت ممکن است با تلفات انسانی بیشتر و حتی تعطیلی دوباره مشاغل مواجه شویم.
اما در عمل چه اتفاقی افتاده؟ آن‌گونه که اعضای شورای شهر (مؤتلفان دولت) می‌گویند شهردار همسو، به خاطر مخالفت شهرداری و شورا با تخلفات نهاد ریاست جمهوری در حوزه ساخت و ساز در منطقه جماران، از حضور در جلسات دولت منع شده است! ماجرا به تخریب طبقات اضافی بنای مذکور برمی‌گردد. گویا این اقدام شهرداری، به مذاق رئیس‌جمهور خوش نیامده و به عدم دعوت حناچی به جلسات دولت ختم شده است.
برخی منابع رسانه‌ای هم در این میان گفته‌اند در جلسه شورای عالی شهرسازی و معماری، وزرای مسکن و کشور پیگیر طرح مسئله ساخت و ساز در زمین ۳۳۰۰ متر مربعی همجوار با ملک نهاد ریاست جمهوری شده و حتی موافقت برای اعطای مجوز ساخت و ساز پنج‌طبقه در این زمین گرفته شده است.
خلیل‌آبادی، عضو شورای شهر می‌گوید: طی چند جلسه اخیر هیئت دولت، آقای حناچی دعوت نمی‌شود. احتمال می‌دهیم علت دعوت نکردن، تخریب بخشی از ساختمان جماران (ملک منتسب به نهاد ریاست جمهوری) باشد. رابطه دولت و شهرداری مثل قبل نیست. این ساختمان در ملکی احداث شده که محدودیت ارتفاع دارد و در هنگام ساخت و ساز، این محدودیت را رعایت نکرده بودند و همکاران ما طبق قانون، آن را تخریب می‌کنند. درهای پاستور در طول یک ماه گذشته به روی شهردار بسته بوده است.»
همچنین حق‌شناس دیگر عضو شورای شهر می‌گوید: «عدم حضور شهردار در جلسات هیئت دولت، یک مسئله را قطعی می‌کند که پس از آن تخلف نهاد ریاست‌جمهوری، تخریب بخشی از سازه چندان به مذاق صاحبان قدرت در دولت خوش نیامده است.»
صرف‌نظر از ابعاد تخلف در ساخت و ساز مذکور، سؤال مهم این است که آیا مصالح ملی باید تحت‌الشعاع دعواهای سیاسی و حزبی از این دست قرار بگیرد و دود ماجرا به چشم مردم برود؟
