رهبر انقلاب نزدیک به ۲۰ بار در بیانات خود، به فرمان هشت ماده ای که در اوایل دهه هشتاد در خصوص مبارزه با فساد صادر شد ارجاع داده‌اند و نزدیک به ۱۵۰ بار، موضوع مبارزه با مفاسد اقتصادی، در بیانات ایشان تکرار شده است.
به گزارش شهدای ایران؛ محمد اسماعیلی: برخی بر این باور هستند که به فکر کار و تلاش ومعیشت مردم باشید و اینقدر وقت خودتان را صرف مبارزه با مفاسد نکنیدو به نوعی مبارزه با فساد را حاشیه سازی می پندارند.
لایه های این تفکر در دوران سازندگی در برخی مدیران ارشد شکل گرفت و به تدریج تبدیل به یک رویکرد پرقدرت شد و نتیجه آن پرونده های سنگینی شد که باید با لیفتراک آنرا جابجا میکردند.
در ذیل این تفکر قرار بر این شد که اینقدر بخیل نباشید و اگر کسی خانه چند هزار متری یا ویلای آنچنانی در منطقه باستی هیلز دارد به شما ربطی ندارد و این دارایی ها محصول تلاش و کار شبانه روزی خودشان است و در قبال آن برای نظام زحمت کشیده اند.
صراحتا گفته شد که حالا اگر در فلان اداره کسی خواست تشکری از یک کارمند دولتی بکند این هم بلامانع است و مشکلی ندارد و اسم آن را رشوه خواری نگذارید.
به تدریج طیف مدیرانی رشد کردند که عضو هیئت مدیره صدها شرکت بودند با دارایی های سر به فلک کشیده و انصافا زحمت هم میکشیدند و همواره پست های در حد وزارت و معاونت ... داشتند و حتی به دارایی های کلان خود افتخار میکردند.
در این فرصت میخواهیم بگوییم این تفکر مماشات با مفاسد چه خسارتی به نظام اقتصادی کشور وارد کرد و بیماری اقتصاد فعلی ثمره نضج گرفتن این پارادایم فکری بود که هنوز هم حتی در بین برخی از نیروهای انقلابی وجود دارد و از بین نرفته است
ریشه کن شدن مدیران پاکدست
به طور طبیعی آن دسته از مدیرانی که از جنس مردم بودند و نمیخواستند به هیچ عنوانی لقمه شبه ناک وارد زندگیشان شود انگشت نما شدند و در فضایی که تفکر فوق ایجاد کرده بود جایی برای آنها وجود نداشت و همچون وصله ناچسبی بودند که یا باید خودشان را با محیط هماهنگ میکردند و یا از محیط خارج میشدند.
رشد سرطانی مدیران نالایق
به همان میزان که افراد پاکدست مجبور به خروج از سیستم میشدند جای خودشان را به افرادی میدادند که اهل زد و بند بودند و ادبیات مماشات را پذیرفته بودند و یا حد اقل چشمشان را در مقابل مفاسد میبستند.
بخش قابل توجهی از هماهنگی ها و فرایند های اختلاس های چند هزار میلیاردی توسط این افراد انجام میشد که خودشان بهره ای از مفاسد نداشتند ولی به دلیل درک شرایط موجود چشم و گوش هایشان بسته بود و زندگی روزمره خودشان را داشتند و به آسانی هر سندی را امضا میکردند.
رواج گروکشی میان مدیران
به تدریج وقتی ضریب بی انظباطی مالی و مفاسد بیشتر شد نوعی از گروکشی و اصطلاحا نان به هم قرض دادن در بین مدیران اپیدمی شد و هر کدام ازاین مدیران از امکانات و زیرمجموعه خود در خدمات رسانی و کار راه انداختن هم ردیفان خود در سازمان ها و شرکت های مختلف دیگر استفاده میکردند و با یک سفارش و تلفن برگه ترخیص امضا میشد، موافقت اصولی صادر میشد، پرداخت وام تایید میشد، عزل و نصب ها انجام میشد و هیچ کدام ازاین الطاف هم بی پاسخ نمیماند.
وصلت های فامیلی نامیمون
در اثنای این لطفی که مدیران کمی تا قسمتی فاسد به یکدیگر داشتند در مهمانی ها و مجالس شادی و عزای یکدیگر نیز دعوت میشدند و در نتیجه وصلت های زیادی بینشان شکل گرفت و این دوستی ها به فامیل شدن تبدیل شد. فامیل شدنی که دود آن مستقیم به چشم مردم میرفت و طبیعتا هر چه بیشتر فامیل میشدند عمق و شدت روابط نیز بیشتر میشد
به حاشیه رانده شدن الگوی مدیریت جهادی
با استقرار این طیف از مدیرانی که تعطیلات آخر هفته خود را در مناطق خوش آب و هوای داخلی و خارجی سپری میکردند ادبیات مدیریت جهادی جایی برای تنفس نداشت و یک طنز تلخی بود که اوقات این مدیران راتلخ تر میکرد و مدیران با روحیه جهادی روز به روز قریب تر و مهجور تر میشدند تا جایی که اکثر این افراد به گوشه و کنار هدایت شدند و چه مظلومانه هزارن مدیر انقلابی بی سر و صدا خانه نشین شدند بدون این که صدایشان را کسی بشنود.
ضربه نهایی فساد بر اقتصاد
طبیعی است کار و تلاش شبانه روزی با زندگی در ویلاهای باستی هیلز و مسافرت های خارجی قابل جمع نبود به تدریج کاهش بهره وری و عملکرد در شرکت ها و کارخانجات مختلف فراگیر شد تا جایی که بسیاری از این واحد های تولیدی به تعطیلی کشانده شد و یا با حد اقل ظرفیت به حیات خود ادامه میدادند.
کاهش سرمایه گذاری های داخلی و خارجی
رشد فساد و کاهش بهره وری در قالب گزارشات و آمار ها رونمایی میشود و باعث فرار سرمایه در بخش های تولید میشود به طوری که هم اکنون نزدیک به 2500 هزارمیلیارد تومان حجم نقدیگی موجود در کشور است که متاسفانه وارد چرخه تولید نمیشود وقتی سرمایه گذاری انجام نشود منجر به کاهش تولید و ورشکستگی کارخانجات، رشد سرطانی دلال بازی و بیماری اقتصاد میشود و دقیقا اینجاست که آن عزیزانی که معتقدند کاری به مفاسد نداشته باشید و به معیشت مردم برسید باید پاسخگو باشند.
کاهش اعتماد عمومی و پیوستگی اجتماعی
لازم به ذکر است در نزد رسانه های معاند و شبکه های وابسته هیچ چیز به اندازه تکرار و بزرگنمایی اعداد وارقام مفاسد اقتصادی شیرین تر و لذت بخش تر نیست و علت آن هم این است که بیان مفاسد و بزرگنمایی آنها باعث فاصله مردم و حاکمیت میشود و این همان راهبر کلان و هدف اساسی است که این دشمنان بعد از پیروزی انقلاب همواره دنبال کرده اند بنابر این عملا در دنیای فضای مجازی هیچ راه چارهای جز مقابله اساسی و ریشه کن کردن مفاسد وجود ندارد.
مبارزه با فساد در کلام رهبری
به همه دوستان توصیه میکنیم مروری بر فرمایشات رهبر فرزانه انقلاب در خصوص مبارزه با فساد داشته باشند و ببینیم تا چه اندازه به دستورات و رهنمود های معظم له عمل کرده ایم و رسانه های انقلابی تا چه حد این موضوع را جدی گرفتند و پیگیری کردند. آیا رسانه های ما توانسته اند مبارزه با مفاسد را به یک ارزش فراگیر تبدیل کنند؟ چه تعداد از خبرنگاران و اصحاب رسانه تا کنون به دلیل مبارزه با فساد و پیگیری جرائم اقتصادی تهدید شده اند و یا به درجه رفیع شهادت نایل شده اند؟
رهبر انقلاب نزدیک به ۲۰ بار در بیانات خود، به فرمان هشت ماده ای که در اوایل دهه هشتاد در خصوص مبارزه با فساد صادر شد ارجاع داده‌اند و نزدیک به ۱۵۰ بار، موضوع مبارزه با مفاسد اقتصادی، در بیانات ایشان تکرار شده است تا جایی که ایشان فساد را همچون اژدهای هفت سری میداند که مبارزه با آن اسان نیست ولی باید انجام شود . سؤال این است که چرا مبارزه‌ی با فساد، تا این حد برای رهبر انقلاب بااهمیت است؟
امیدواریم توانسته باشیم در این فرصت به گوشه ای از علت تاکید معظم له بر ضرورت مبارزه با مفاسد اشاره کرده باشیم و عمیقا بر این باوریم که برای درمان بیماری اقتصاد چاره ای جز ریشه یابی دقیق ، تقسیم کار و همچنین ترسیم یک نقشه راه جامع و کامل برای برطرف کردن مفاسد و تخلفات اقتصادی نداریم و اسم این بررسی موشکافانه سیاه نمایی نیست همانطوری که پزشک برای درمان بیماری چاره ای جز بررسی دقیق سوابق و دلایل بیماری ندارد.
در پایان لازم است از تلاش های شبانه روزی قوه قضاییه در مبارزه با فساد و همچنین خیل عظیم مدیران خدوم ، پاکدست و زحمتکشی که در چهل سال گذشته برای پیشرفت و آبادانی کشور تلاش کردند تشکر و قدردانی کنیم
لایه های این تفکر در دوران سازندگی در برخی مدیران ارشد شکل گرفت و به تدریج تبدیل به یک رویکرد پرقدرت شد و نتیجه آن پرونده های سنگینی شد که باید با لیفتراک آنرا جابجا میکردند.
در ذیل این تفکر قرار بر این شد که اینقدر بخیل نباشید و اگر کسی خانه چند هزار متری یا ویلای آنچنانی در منطقه باستی هیلز دارد به شما ربطی ندارد و این دارایی ها محصول تلاش و کار شبانه روزی خودشان است و در قبال آن برای نظام زحمت کشیده اند.
صراحتا گفته شد که حالا اگر در فلان اداره کسی خواست تشکری از یک کارمند دولتی بکند این هم بلامانع است و مشکلی ندارد و اسم آن را رشوه خواری نگذارید.
به تدریج طیف مدیرانی رشد کردند که عضو هیئت مدیره صدها شرکت بودند با دارایی های سر به فلک کشیده و انصافا زحمت هم میکشیدند و همواره پست های در حد وزارت و معاونت ... داشتند و حتی به دارایی های کلان خود افتخار میکردند.
در این فرصت میخواهیم بگوییم این تفکر مماشات با مفاسد چه خسارتی به نظام اقتصادی کشور وارد کرد و بیماری اقتصاد فعلی ثمره نضج گرفتن این پارادایم فکری بود که هنوز هم حتی در بین برخی از نیروهای انقلابی وجود دارد و از بین نرفته است
ریشه کن شدن مدیران پاکدست
به طور طبیعی آن دسته از مدیرانی که از جنس مردم بودند و نمیخواستند به هیچ عنوانی لقمه شبه ناک وارد زندگیشان شود انگشت نما شدند و در فضایی که تفکر فوق ایجاد کرده بود جایی برای آنها وجود نداشت و همچون وصله ناچسبی بودند که یا باید خودشان را با محیط هماهنگ میکردند و یا از محیط خارج میشدند.
رشد سرطانی مدیران نالایق
به همان میزان که افراد پاکدست مجبور به خروج از سیستم میشدند جای خودشان را به افرادی میدادند که اهل زد و بند بودند و ادبیات مماشات را پذیرفته بودند و یا حد اقل چشمشان را در مقابل مفاسد میبستند.
بخش قابل توجهی از هماهنگی ها و فرایند های اختلاس های چند هزار میلیاردی توسط این افراد انجام میشد که خودشان بهره ای از مفاسد نداشتند ولی به دلیل درک شرایط موجود چشم و گوش هایشان بسته بود و زندگی روزمره خودشان را داشتند و به آسانی هر سندی را امضا میکردند.
رواج گروکشی میان مدیران
به تدریج وقتی ضریب بی انظباطی مالی و مفاسد بیشتر شد نوعی از گروکشی و اصطلاحا نان به هم قرض دادن در بین مدیران اپیدمی شد و هر کدام ازاین مدیران از امکانات و زیرمجموعه خود در خدمات رسانی و کار راه انداختن هم ردیفان خود در سازمان ها و شرکت های مختلف دیگر استفاده میکردند و با یک سفارش و تلفن برگه ترخیص امضا میشد، موافقت اصولی صادر میشد، پرداخت وام تایید میشد، عزل و نصب ها انجام میشد و هیچ کدام ازاین الطاف هم بی پاسخ نمیماند.
وصلت های فامیلی نامیمون
در اثنای این لطفی که مدیران کمی تا قسمتی فاسد به یکدیگر داشتند در مهمانی ها و مجالس شادی و عزای یکدیگر نیز دعوت میشدند و در نتیجه وصلت های زیادی بینشان شکل گرفت و این دوستی ها به فامیل شدن تبدیل شد. فامیل شدنی که دود آن مستقیم به چشم مردم میرفت و طبیعتا هر چه بیشتر فامیل میشدند عمق و شدت روابط نیز بیشتر میشد
به حاشیه رانده شدن الگوی مدیریت جهادی
با استقرار این طیف از مدیرانی که تعطیلات آخر هفته خود را در مناطق خوش آب و هوای داخلی و خارجی سپری میکردند ادبیات مدیریت جهادی جایی برای تنفس نداشت و یک طنز تلخی بود که اوقات این مدیران راتلخ تر میکرد و مدیران با روحیه جهادی روز به روز قریب تر و مهجور تر میشدند تا جایی که اکثر این افراد به گوشه و کنار هدایت شدند و چه مظلومانه هزارن مدیر انقلابی بی سر و صدا خانه نشین شدند بدون این که صدایشان را کسی بشنود.
ضربه نهایی فساد بر اقتصاد
طبیعی است کار و تلاش شبانه روزی با زندگی در ویلاهای باستی هیلز و مسافرت های خارجی قابل جمع نبود به تدریج کاهش بهره وری و عملکرد در شرکت ها و کارخانجات مختلف فراگیر شد تا جایی که بسیاری از این واحد های تولیدی به تعطیلی کشانده شد و یا با حد اقل ظرفیت به حیات خود ادامه میدادند.
کاهش سرمایه گذاری های داخلی و خارجی
رشد فساد و کاهش بهره وری در قالب گزارشات و آمار ها رونمایی میشود و باعث فرار سرمایه در بخش های تولید میشود به طوری که هم اکنون نزدیک به 2500 هزارمیلیارد تومان حجم نقدیگی موجود در کشور است که متاسفانه وارد چرخه تولید نمیشود وقتی سرمایه گذاری انجام نشود منجر به کاهش تولید و ورشکستگی کارخانجات، رشد سرطانی دلال بازی و بیماری اقتصاد میشود و دقیقا اینجاست که آن عزیزانی که معتقدند کاری به مفاسد نداشته باشید و به معیشت مردم برسید باید پاسخگو باشند.
کاهش اعتماد عمومی و پیوستگی اجتماعی
لازم به ذکر است در نزد رسانه های معاند و شبکه های وابسته هیچ چیز به اندازه تکرار و بزرگنمایی اعداد وارقام مفاسد اقتصادی شیرین تر و لذت بخش تر نیست و علت آن هم این است که بیان مفاسد و بزرگنمایی آنها باعث فاصله مردم و حاکمیت میشود و این همان راهبر کلان و هدف اساسی است که این دشمنان بعد از پیروزی انقلاب همواره دنبال کرده اند بنابر این عملا در دنیای فضای مجازی هیچ راه چارهای جز مقابله اساسی و ریشه کن کردن مفاسد وجود ندارد.
مبارزه با فساد در کلام رهبری
به همه دوستان توصیه میکنیم مروری بر فرمایشات رهبر فرزانه انقلاب در خصوص مبارزه با فساد داشته باشند و ببینیم تا چه اندازه به دستورات و رهنمود های معظم له عمل کرده ایم و رسانه های انقلابی تا چه حد این موضوع را جدی گرفتند و پیگیری کردند. آیا رسانه های ما توانسته اند مبارزه با مفاسد را به یک ارزش فراگیر تبدیل کنند؟ چه تعداد از خبرنگاران و اصحاب رسانه تا کنون به دلیل مبارزه با فساد و پیگیری جرائم اقتصادی تهدید شده اند و یا به درجه رفیع شهادت نایل شده اند؟
رهبر انقلاب نزدیک به ۲۰ بار در بیانات خود، به فرمان هشت ماده ای که در اوایل دهه هشتاد در خصوص مبارزه با فساد صادر شد ارجاع داده‌اند و نزدیک به ۱۵۰ بار، موضوع مبارزه با مفاسد اقتصادی، در بیانات ایشان تکرار شده است تا جایی که ایشان فساد را همچون اژدهای هفت سری میداند که مبارزه با آن اسان نیست ولی باید انجام شود . سؤال این است که چرا مبارزه‌ی با فساد، تا این حد برای رهبر انقلاب بااهمیت است؟
امیدواریم توانسته باشیم در این فرصت به گوشه ای از علت تاکید معظم له بر ضرورت مبارزه با مفاسد اشاره کرده باشیم و عمیقا بر این باوریم که برای درمان بیماری اقتصاد چاره ای جز ریشه یابی دقیق ، تقسیم کار و همچنین ترسیم یک نقشه راه جامع و کامل برای برطرف کردن مفاسد و تخلفات اقتصادی نداریم و اسم این بررسی موشکافانه سیاه نمایی نیست همانطوری که پزشک برای درمان بیماری چاره ای جز بررسی دقیق سوابق و دلایل بیماری ندارد.
در پایان لازم است از تلاش های شبانه روزی قوه قضاییه در مبارزه با فساد و همچنین خیل عظیم مدیران خدوم ، پاکدست و زحمتکشی که در چهل سال گذشته برای پیشرفت و آبادانی کشور تلاش کردند تشکر و قدردانی کنیم
*هم اندیشی
