به گزارش شهدای ایران به نقل از فارس؛ قاسم صادقی برادر زنده‌یاد جهانبخش صادقی گفت: ستاد نکوداشت زنده‌یاد جهانبخش صادقی قرار است روز جمعه یکم آذرماه، مراسم اولین سالگرد درگذشت این هنرمند نقاش را در دانشگاه پیام نور سیرجان برگزار کند که در این مراسم قرار است آقای ایوبی معاون سینمایی وزارت ارشاد، فرماندار، امام جمعه و استاندار سیرجان و دیگر مسئولان فرهنگی حضور داشته باشند.
صادقی با اشاره به محل دفن این هنرمند نقاش در سیرجان گفت: زمین‌های اطراف محل دفن استاد جهانبخش صادقی که بالغ بر ۶ هزار متر است از سوی شورای شهر سیرجان برای احداث یک فرهنگسرا به صورت عام المنفعه واگذار شده است که البته غیر از واگذاری زمین کار خاص دیگری از نظر عمرانی هنوز انجام نشده است.
وی با تقدیر از مسئولان شهر سیرجان گفت: مسئولان این شهر از جمله فرماندار و استاندار پیگیر ساخت این فرهنگسرا هستند تا یک مجتمع فرهنگی برای استفاده جوانان این شهر در محل دفن استاد جهانبخش صادقی ساخته شود.
قاسم صادقی درباره ارائه آثار این هنرمند فقید در فرهنگسرا هم توضیح داد: بیش از ۶۰ اثر از این هنرمند در اختیار داریم که بعد از ساخته شدن این فرهنگسرا، حدود ۲۰ اثر ایشان را در این فرهنگسرا به نمایش دائمی خواهیم گذاشت.
وی افزود: هیچ کدام از آثار ایشان را علیرغم آن که خریداران بسیاری داشت، هنوز نفروخته‌ایم چون فکر می‌کنیم که باید به صورت مجموعه از آن‌ها نگهداری کنیم.
صادقی درباره یادمان مقبره این هنرمند هم گفت: قرار است یادمانی برای مقبره این هنرمند نصب شود که این یادمان طراحی شده است ولی هنوز به مرحله نصب نرسیده است.
او درباره گالری ولیعصر که محل کار زنده‌یاد جهانبخش صادقی بود گفت:این گالری همچنان باز است و دوستان و علاقه‌مندان ایشان مرتب به این گالری سر می‌زنند و یادش را زنده می‌کنند.
صادقی زمان برگزاری مراسم اولین سالگرد درگذشت جهانبخش صادقی را ساعت ۱۴ تا ۱۶ روز جمعه یکم آذرماه در دانشگاه پیام نور سیرجان اعلام کرد.
به گزارش خبرنگار هنرهای تجسمی فارس، جهانبخش صادقی حدود 40 سال پیش در هنگام آذین بندی خیابان برای میلاد امام حسین (ع) بر اثر یک سانحه دچار قطعی نخاع و معلولیت ۸۵ درصدی شد و بعدها با غلبه بر ناتوانی‌های جسمی خود، نقاش چیره دستی شد که در خاطرات عصرهای تابستان اهالی محله دزاشیب جای گرفت. هنرمندان و دولتمردان بسیاری به دیدارش آمدند و او با وجود آن که تنها از ۱۵ درصد توانایی‌هایش می‌توانست استفاده کند، سفرهای بسیاری کرد تا آثارش را به همه جهانیان نشان دهد.
او با وجود معلولیتی که داشت و به گفته خودش حدود ۸۵ درصد از کار افتاده بود، با این حال به حالت دراز کشیده روی تخت، قلم مو را به کمک هر دو دست روی سه پایه‌ای که متحرک بود، حرکت می‌داد و آثار بدیع و چشم‌نوازی را می‌آفرید.
او بیش از 2 هزار تابلو نقاشی خلق کرد و بیش از 120 هنرجو تربیت کرد.
جهانبخش صادقی را همه محله دزاشیب تهران می‌شناسند و همه کسانی که عصر روزهای تابستان از آن محله عبور می کردند، او را می‌دیدند که بیرون گالری‌اش به حالتی که روی تخت دراز کشیده، مشغول نقاشی است.
او به دلیل مشکلات جسمی که داشت نمی‌توانست از کولر و وسایل خنک کننده دیگر استفاده کند. بنابراین تابستان‌ها بیرون گالری و در هوای خنک بیرون کار می‌کرد و شاید همین مشکل او بود که باعث شد، همه کسانی که از این محله عبور می‌کنند در عصرهای تابستان او را ببینند و بخواهند از نزدیک با او و سختی کارش آشنا شوند.
بسیاری از مسئولان مملکتی و میهمانان خارجی آن‌ها که از این محله عبور می‌کردند نیز بارها به دیدن او و آثارش رفته بودند.
از میان هنرمندان هم محمود فرشچیان، کاتوزیان و دیگر هنرمندان نقاش نیز به دیدن او رفته بودند. آثار او از میان سران کشورهای مختلف نیز بازدیدکنندگانی داشته که دبیر کل سابق سازمان کنفرانس سران کشورهای اسلامی، سفیر لبنان، گابن، ساحل عاج و ... از آن جمله‌اند و از میان دولتمردان ایرانی هم رئیس جمهور وقت ایران، دکتر ولایتی مشاور امور بین‌الملل مقام معظم رهبری، علی‌محمد بشارتی وزیر اسبق، علی یونسی وزیر اسبق اطلاعات به دیدن این هنرمند و آثارش آمده بودند.
جهانبخش صادقی بیش از 98 ورک‌شاپ داخلی و خارجی برگزار کرد و بارها در کشورهای کویت، قطر، امارات متحده عربی، سوریه و لبنان و همچنین شهرهای مختلف ایران نمایشگاه برگزار کرده است.
او همچنین بسیاری از تصاویر شهدا را نیز بدون آن که پولی بابت آن دریافت کند،نقاشی کرد از جمله تصویر 110 شهید لبنان که به دفتر سیدحسن نصرالله و گروه مقاومت حزب‌الله لبنان هدیه داد.
او سه بار با سیدحسن نصرالله دیدار کرد و به خاطر نقاشی از شهدای لبنان و نمایشگاه‌های طولانی‌مدتی که در این کشور برپا کرده بود، تقریباً همه مردم لبنان او را می‌شناختند.
صادقی در این سفرهایش به آرزوی دیرینه خود نیز رسید و در مدت زمان 9 سال خداوند 44 بار توفیق زیارت حرم حضرت زینب(س) را نصیب او کرد.
او به خاطر وضعیت جسمانی خود هیچ گاه گلایه‌ای نداشت و می‌گفت: «من نگران وضعیت خاص خودم نیستم و فکر می‌کنم خواست خدا بوده است و اگر خداوند به دیگران سلامت جسمانی داده است به من روحیه بسیار خوب و تحمل بالا عنایت کرده است.»
روحیه قوی او به گونه‌ای بود که بارها برای سخنرانی با موضوع تقویت روحیه بیماران،جانبازان و معلولان و همچنین زندانیان دعوت می‌شد که به خوبی از پس آن برمی‌آمد و به گفته خودش توانسته بود بسیاری از افراد افسرده و ناامیدی که فکر خودکشی را در سرشان می‌پروراندند، با صحبت‌هایش آرام کند و به زندگی تازه‌ای همراه با امید بازگرداند.
صادقی در یکی از سفرهایش با پروفسور عربستانی «محمدحمود الطریقی» آشنا می‌شود که دفتر حمایت از معلولان در لبنان،امریکا و عربستان دارد. او از صادقی خواسته است تا بهازای همه امکانات رفاهی و مالی برای جامعه معلولان به نام عربستان خدمت کند اما او نپذیرفته و اعلام کرده بود که من هر کاری که انجام می‌دهم می‌خواهم به نام کشورم ایران باشد.
این هنرمند نقاش، دوم آذرماه سال گذشته در آستانه تاسوعا و عاشورای حسینی دعوت حق را لبیک گفت و به دیار باقی شتافت.
