وی افزود: ساختن فیلم در حوزه اکشن کار بسیار سختی است و فیلمسازان ایرانی عادت کرده‌اند که آثارشان را در یک آپارتمان اجاره‌ای یا ویلای اجاره‌ای در شمال کشور بسازند و فضای فیلم‌ها از این ۲ حالت خارج نمی‌شود. من اساساً تناسبی بین خودم و سینمای ایران نمی‌بینم. اگر توجه کرده باشید هر برگ از آن چند فیلم قبلی من حکمی دارد. برای مثال هیچکس نمی‌تواند «چک» را در کنار «نقاب» و «نقاب» را در کنار «آشوب» بگذارد.

این کارگردان سینما ادامه داد: فیلمسازان دیگر معمولاً یک سبک کاری دارند و اگر ۳۰۰ فیلم هم بسازند، همان یک سبک را دنبال می‌کنند. ولی من ترجیح می‌دهم در ژانرهای مختلف کار کنم و یاد بگیرم چون هنوز هم خودم را دانشجوی سینما می‌دانم و علاقه‌مندم که چیزهای جدید را تجربه کنم. نباید به سینما صرفاً به‌عنوان یک شغل نگاه کنیم بلکه باید دنیاها و شرایط جدید را تجربه کنیم چون عملاً هر فیلم یک زندگی است. برای مثال من یک دوره ۲ ساله در فضای فیلم «نقاب» با مضمون خیانت و یک دوره ۲ ساله در فضای فیلم «چک» با مضمون اجتماعی بودم، بعدش هم به سراغ «آشوب» رفتم که قصه‌ای تاریخی داشت. هر کدام از فیلم‌هایم با دیگری دنیای متفاوتی دارد.

راست‌گفتار بیان کرد: امیدوارم هرچه زودتر شرایط ساخت «مسافر» فراهم شود. این روزها برای ساخت فیلم باید مجموعه‌ای از شرایط پیش بیاید ولی مهم‌ترینش کندی کاری است که کرونا در پروسه فعالیت افراد ایجاد کرده است از سوی دیگر فیلمی مانند «مسافر» نیازمند پیش تولید طولانی است حتی خیلی از لوکیشن‌های آن باید ساخته شود. بخشی دیگر از ماجرا تورم وحشتناک و گران شدن همه چیز است که جریان تولید را غیرمنطقی می‌کند. در حال حاضر ساخت فیلمی مانند «مسافر» چیزی حدود ۸ میلیارد تومان می‌طلبد و حداقل باید ۳۰ میلیارد تومان بفروشد تا هزینه اولیه خود را برگرداند اما در این شرایط کرونایی پرفروش‌ترین فیلم‌هایمان مخاطبان ۴۰ هزارتایی را تجربه می‌کنند!

این کارگردان در پایان با اشاره به اینکه مشکلی برای تأمین سرمایه «مسافر» ندارد تأکید کرد: قبل از اینکه بخواهیم پروانه ساخت بگیریم باید مسایل مالی فیلم را رفع کنیم از همین‌رو به نظرم کسانی که بعد از پروانه ساخت به دنبال سرمایه‌گذار می‌گردند حرفه‌ای نیستند.

منبع:مهر