شهدای ایران: کوروش سلیمانی با انتشار عکسی از سیروس گرجستانی درباره آن نوشت: «سال هشتاد و یک باید باشد. سرِ سریال آواز مهِ حسینعلی فلاح لیالستانی، لاهیجان، حیاط همان ساختمان پنج طبقه که ماه‌ها محل اسکان ما بود، همانجا گریم می‌شدیم و لباس می‌پوشیدیم ... در داستان آقای گرجستانی ستوان بازنشسته‌ای بود که از جنگ بازگشته بود و من شهیدی که در دنیای خاص لیالستانی با زخم همیشه تازه‌ای که بر سینه داشتم _ و در عکس پیداست _ حرف می‌زدم و راه می‌رفتم ... محتمل صبح روزی بهاری ست و ما داشته ایم جمع می‌شده ایم در حیاط که بعد برویم سر صحنه و اینجا در فاصله‌ی آماده شدن و آمدن سایرین به یادگار با دوربین ساده ام در کنار سیروس گرجستانی عزیز عکسی با افتخار برداشته ام ...
اخبار چهره ها- "سیروس گرجستانی" از نسل بازیگران سخت کوشی بودند که برای بازی و هنرشان ارزشی خاص و بسیار قائل اند. به تمرین و کار روی متن و آمادگی بیانی و بدنی توجه بسیار داشتند و من بار‌ها ایشان را در زمان‌های خالی در حال ورزش و دویدن در خیابان و طبیعت لاهیجان دیده بودم ... خاطرم هست که تمام دیالوگ‌های خود را در صفحاتی مجزا با خودکار و‌دست خط خود رونویسی کرده بودند و بار‌ها و بار‌ها آن را تا زمان ضبط مرور می‌کردند ... در فرصت‌هایی که دست می‌داد از نمایش‌هایی که کار کرده بودند و سختی‌هایی که در راه تئاتر متحمل شده بودند حرف می‌زدند و بسیار شوخ طبع، آرام و با همه مهربان بودند ...
امروز ابتدا از طریق ارسطو متوجه شدم او‌هم آسمانی شده و بعد پیگیری و خبر رسمی ... خیلی متاسفم، خیلی، ایشان کم نظیر و دوست داشتنی بودند ... تسلیت به خانواده‌ی گرامی و هنرمند ایشان، تسلیت به همکاران بازیگرم و تسلیت به همه‌ی کسانی که با بازی‌های او خاطره داشتند ... روحتان شاد و قرین رحمت الهی آقای گرجستانی عزیز و بزرگوار ... خداحافظ ...»