شهدای ایران: راهبرد فشار حداکثری یا فلج کننده با ایجاد تحریم های مختلف علیه کشورمان اگرچه از سوی آمریکایی‌ها اجرا می شود و با همراهی کشورهای اروپایی همراه است اما بازیگران سیاسی داخلی و خارجی وجود دارند که در این عرصه حامی این راهبرد هستند تا هر یک با توجه به منافعی که برای خود تعریف کرده اند در این عرصه به اهداف خود برسند.

حامیان تحریم مردم ایران با نام «فشار حداکثری» بازیگران مختلفی هستند اما در داخل ایران جریانی خاص تعمدا به دنبال تحریم مردم ایران و فشار بر کشورمان بوده است تا بتواند اهداف سیاسی جریانی خود را دنبال کند.
 
در همین رابطه، رایزنی های مختلفی از سوی اصلاح طلبان افراطی با آمریکایی ها خصوصا با نگارش نامه با گرای تحریم و فشار بیشتر علیه ملت ایران در زمان اوباما انجام شد. رایزنی و درخواست فتنه گران از آمریکا و برخی کشورهای اروپایی برای تشدید تحریم ها علیه ایران، شامل سه مرحله قبل از انتخابات مجلس هشتم، بعد از فتنه ی 88 و حماسه ی نهم دی و در آستانه ی انتخابات خبرگان و مجلس دهم می شود.
 

 
در همین راستا سایت ویکی لیکس در سند  07iranrpoduba123  با اشاره به نامه محرمانه یک نماینده اصلاح‌طلب مجلس و عضو حزب منحله مشارکت به وزارت خارجه آمریکا از طریق سفارت ایالات متحده در دبی (در آوریل 2007/ 1386) می نویسد: « نماینده مجلس تصویب قطعنامه 1737 و 1747 شورای امنیت را به عنوان دیپلماسی موثر ستود و به خصوص تلاش ها و شعارهای معاون وزیر (خارجه) آقای برنز را ستایش کرد».
 

همچنین در سال 1397، درست چند روز پس از ادعای ترامپ مبنی بر اینکه ایران به پای میز مذاکره باز خواهد گشت، شماری از اصلاح‌طلبان در نامه‌ای مشترک با اپوزیسیون خارج از کشور خواستار مذاکره مستقیم با رئیس‌جمهور آمریکا شدند.
 
در این نامه اسامی شماری از اصلاح‌طلبان تندرو همچون غلامحسین کرباسچی، احمدی منتظری، ابوالفضل بازرگان و نیز اپوزیسیون خارج از کشور  از جمله جمیله کدیور، رضا علیجانی به چشم می‌خورد.
 
این نامه در حالی منتشر شد که، کارشناسان ارشد حوزه بین‌الملل بارها بر این مهم تاکید کرده‌اند که برنامه هیچ کشوری علیه کشور دیگر بدون همراهی عوامل وابسته یا مرعوب عملیاتی نخواهد شد و حمایت دولت آمریکا از برخی گروه‌های سیاسی داخلی ایران، برای بزنگاه‌هایی است که آمریکا قصد عملیاتی کردن برنامه‌های خود علیه ملت ایران را دارد که مقابله با توان دفاعی با ابزار فشار اقتصادی و تحریم نمونه بارز آن در مقطع کنونی است.
 

 
حالا می‌توان گفت که فشار برای محدود و محصور کردن ایران در خاک خود از طریق طرح‌های چون FATF و.. و مقابله با توان دفاعی و موشکی ایران یک نوع تقسیم‌کار علنی بین آمریکا و برخی کشورهای اروپایی است. این پازل با اقدامات دیگر کشورها و بازیگران منطقه ای و گروه های سیاسی علیه کشورمان انجام می گیرد.
 
عربستان سعودی به همراه برخی از کشورهای حاشیه خلیج فارس حمایت های ویژه ای (بخصوص در حوزه پشتیبانی مالی و تجهیزاتی) برای تداوم و تشدید این تحریم‌ها انجام می دهد. رژیم صهیونیستی نیز اقدامات سازمان یافته از جمله جاسوسی تا ارائه اطلاعات نادرست را انجام داده است تا تحریم های بیشتری علیه کشورمان اعمال شود. قطعنامه اخیر شورای حکام علیه کشورمان با توجه به اقدام هماهنگ اسرائیل و همکاری اروپایی ها انجام شد.
 
دو گروه سلطنت طلبان و همچنین گروهک تروریستی منافقین نیز در این عرصه سعی می کنند با ارائه اطلاعات غلط و جعل سند برای آمریکا بهانه سازی کنند. سلطنت طلبان واپوزیسیون خارج نشین در ابتدای حضور ترامپ در کاخ سفید نامه ای برای رئیس جمهور آمریکا نوشتند و از وی خواستند که تحریم ها علیه ایران را تشدید کند. در میان سی امضاء کننده این نامه نام هایی چون «احمد باطبی»، «مجید محمّدی»،«امیر حسین اعتمادی»، «آرش سبحانی» و ... دیده می شد.
 

این روزها، جریانی در داخل کشور راهبرد مذاکره ذلیلانه با ترامپ را در پیش گرفته اند و با توجه به فشار اقتصادی و معیشتی که روی مردم ایران وجود دارد و بسیاری از این موارد به سبب سوء مدیریت داخلی است، سعی می کنند این هدف را دنبال کنند. ترامپ نیز با توجه به اینکه پای در کارزار انتخابات ریاست جمهوری می گذارد سعی دارد تنها در حوزه انتخاباتی با امتیاز از پای در آوردن ایران به این رقابت قدم بگذارد و از آن برای خود بهره برداری کند. برخی معتقدند که سیاست پذیرش مذاکره تحت فشار که باعث تحمیل برجام بر کشورمان بود در جهت ایجاد تحریم های بیشتر و کارسازتر علیه کشورمان بود تا غرب را بیشتر به اهداف خود درباره ایران نزدیک کند.