فرمانده شهید «علاء هلیل المیاحی» در سال ۱۹۷۹ میلادی در بغداد متولد و در ۱۳ ژانویه سال ۲۰۱۴ میلادی در منطقه البوحشمه به شهادت رسید.
شهدای ایران: فرمانده شهید «علاء هلیل المیاحی» در سال 1979 میلادی در بغداد متولد و در 13 ژانویه سال 2014 میلادی در منطقه البوحشمه به شهادت رسید. او عضو گردان 40 کتائب الامام علی علیه السلام بود. شهید علاء در بغداد در خانوادهای مذهبی و محب اهل بیت علیهم السلام متولد شد و در آن رشد کرد. او مسیر جهادی خود را در مبارزه با اشغالگران آمریکایی پس از سرنگونی رژیم جنایتکار بعثی آغاز کرد و در تعدادی از عملیاتهای جهادی علیه اشغالگران آمریکایی مشارکت داشت. شهید علاء بسیار شجاع بود و روحیهای حماسی در مبارزه با دشمن داشت؛ تا جایی که در هر نبرد، داستانی از جانفشانیهای خود برجای میگذاشت.
مسیر جهادی او در مبارزه با اشغالگران آمریکایی متوقف نشد بلکه آن را در دفاع از حرم حضرت زینب سلام الله علیها عقیله بنی هاشم ادامه داد و پس از آنکه گروههای تروریستی داعش وارد عراق شدند، شهید علاء به وطن خود بازگشت تا ندای مرجعیت را لبیک گوید. سپس به الحشد الشعبی و کتائب الامام علی علیه السلام پیوست. با توجه به تجربههایی که در اختیار داشت، مامور به فرماندهی گروهی از مجاهدین به نام گروه مالک اشتر شد. بارها جراحتهای شدیدی برداشت و مزدوران دشمن را که در وسط جنگ به او نزدیک میشدند و برخی اوقات تا چند متری او میرسیدند، از خود دور میکرد.
از او داستانهایی در دلاوری و شجاعت وجود دارد؛ در برخی عملیاتها شهید علاء و دیگر رزمندگان با پوشیدن لباس داعشیها، به میان آنها میرفتند تا ضمن غافلگیر کردن تروریستها، به آنها حمله کرده و تعداد زیادی از عناصر داعش را به هلاکت برسانند. چندین عملیات به همین شکل انجام داد و پیش از شهادت با مادر خود تماس گرفت و به او اینگونه گفت: «اگر من شهید شدم برایم گریه نکن. زیرا بیش از 50 داعشی را کشتهام. شما نباید برایم اشک بریزی. به دلیل اینکه من اول انتقام خود را از داعشیها گرفتهام.»
شهید علاء در منطقه البوحشمه بر اثر انفجار منزل بمبگذاری شده به مسیر جهادی خود پایان داد و به مقام رفیع شهادت نائل شد تا بدین گونه روح مطهر او به درگاه باری تعالی عروج نماید. بعدها به دلیل جانفشانیها و اقدامات متمایز جهادی او، اسم گروهی از رزمندگان را نیروهای شهید علاء هلیل قرار دادند.
مسیر جهادی او در مبارزه با اشغالگران آمریکایی متوقف نشد بلکه آن را در دفاع از حرم حضرت زینب سلام الله علیها عقیله بنی هاشم ادامه داد و پس از آنکه گروههای تروریستی داعش وارد عراق شدند، شهید علاء به وطن خود بازگشت تا ندای مرجعیت را لبیک گوید. سپس به الحشد الشعبی و کتائب الامام علی علیه السلام پیوست. با توجه به تجربههایی که در اختیار داشت، مامور به فرماندهی گروهی از مجاهدین به نام گروه مالک اشتر شد. بارها جراحتهای شدیدی برداشت و مزدوران دشمن را که در وسط جنگ به او نزدیک میشدند و برخی اوقات تا چند متری او میرسیدند، از خود دور میکرد.
از او داستانهایی در دلاوری و شجاعت وجود دارد؛ در برخی عملیاتها شهید علاء و دیگر رزمندگان با پوشیدن لباس داعشیها، به میان آنها میرفتند تا ضمن غافلگیر کردن تروریستها، به آنها حمله کرده و تعداد زیادی از عناصر داعش را به هلاکت برسانند. چندین عملیات به همین شکل انجام داد و پیش از شهادت با مادر خود تماس گرفت و به او اینگونه گفت: «اگر من شهید شدم برایم گریه نکن. زیرا بیش از 50 داعشی را کشتهام. شما نباید برایم اشک بریزی. به دلیل اینکه من اول انتقام خود را از داعشیها گرفتهام.»
شهید علاء در منطقه البوحشمه بر اثر انفجار منزل بمبگذاری شده به مسیر جهادی خود پایان داد و به مقام رفیع شهادت نائل شد تا بدین گونه روح مطهر او به درگاه باری تعالی عروج نماید. بعدها به دلیل جانفشانیها و اقدامات متمایز جهادی او، اسم گروهی از رزمندگان را نیروهای شهید علاء هلیل قرار دادند.