شهدای ایران: روزنامه ایران در گزارشی با عنوان «زبان و منطق نقد» نوشت: «سخنان روز گذشته آقای روحانی درباره نقد دولت واجد نکات مهمی است. آنجا که گفتند:"از دولت با زبان روان انتقاد شود. اما همه شرایط ما را هم در نظر بگیرند. هر دولتی در دنیا در این شرایط به زانو درمی‌آمد". توصیه به این گزاره دو وجه متمایز از یکدیگر ولی در واقع مرتبط با هم دارد...نقد عیب‌جویی و نق زدن و حتی بیان ضعف‌ها و کاستی‌ها نیست. نقد نوعی داوری کردن است. اگر تیم فوتبال ایران جلوی اسپانیا بازی کند و با یک گل هم بازی را ببازد باز هم همه خوشحال هستند، هر چند که باخته است».
ارگان رسانه ای دولت در ادامه نوشت: «بدون تردید دولت و اصولاً هر پدیده اجتماعی و انسانی دیگر واجد نقاط ضعف است از این‌رو نیازمند نقد دیگران و گفتن مشکلات است. نقد برای هر دولتی یک نعمت است و باید از آن استقبال کند. این قاعده برای دولت کنونی نیز صدق می‌کند، فقط منتقدین هستند که باید نکات انتقادی را با زبانی آرام و با منطقی قوی برجسته کنند تا دولت نیز آنها را اصلاح نماید و مردم نیز از آن بهره‌مند گردند».
در ۷ سال اخیر یکی از نقدهای جدی کارشناسان و صاحبنظران به دولت این بود که متاسفانه دولت آقای روحانی نقدپذیر نیست.
شاهد این مدعا، حجم قابل توجه توهین به منتقدان از سوی دولتمردان است. بی‌سواد، بی شناسنامه، مزدور، انقلابیون نفهم، یک‌مشت لات، کاسب تحریم، کودک صفت، حسود، بزدل، ترسو، جیب‌بر، بی‌قانون، مستضعف فکری، بیکار، متوهم، غوطه‌ور در فساد، سوءاستفاده‌گر، خرابکار، عقب‌مانده، تازه به دوران رسیده، عصر حجری، هوچی‌باز، منفی‌باف، یأس آفرین، ناشکر، باید به جهنم بروند و …از جمله توهین هایی است که دولتمردان خطاب به منتقدان بیان کرده اند.
یکی دیگر از نقدهای جدی به دولت آقای روحانی، ارتباط بسیار ضعیف دولتمردان با مردم و امتناع از ارائه گزارش عملکرد به افکارعمومی است. روحانی در سال ۹۲ تاکید کرد که در ۱۰۰ روز اول دولت، تحول ویژه ای در وضعیت اقتصادی کشور ایجاد شده و گزارش آن به مردم اعلام می شود. اما متاسفانه دولت هیچگاه به این وعده عمل نکرد. جالب اینجاست که آقای روحانی در اواخر دولت اول خود این وعده را انکار کرد و جالب تر اینکه ایشان در دوره تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری در سال ۹۶، مجددا وعده گشایش و گزارش عملکرد ۱۰۰ روزه را مطرح کرد!
منتقدان دولت در موضوع برجام با دلایل فنی و کارشناسی و دلسوزانه تاکید کردند که متن ضعیف توافق هسته ای به لغو تحریم ها و گشایش اقتصادی نمی انجامد. اما از آنجا که دولت روحانی، هیچگاه نقد را نعمت تلقی نمی کرد، منتقدان را به جهنم حواله داد؛ نتیجه چه شد!؟ این شد که درنهایت علیرغم بتن ریزی در صنعت هسته ای، تحریم ها نه تنها لغو نشد، بلکه گسترش پیدا کرد.
