مهمانخانه ماه نو فیلم مشترک ″ایران و ژاپن″ است که اخیرا بدلیل اظهار پشیمانی مهناز افشار از بازی در آن، با حاشیه‌هایی همراه شد. فیلم پس از اکران در ″سی‌وهفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر″، به اکران آنلاین رسیده است.
شهدای ایران: زن و مردی در گذشته در یک مهمانخانه زندگی می‌کردند، پس از مدتی مرد، زن را ترک کرده و زن به ژاپن سفر می‌کند.
او به‌عنوان کارگر کارخانه‌ای مشغول به کار می‌شود و پس از چند ماه زندگی در ژاپن، دختری به دنیا می‌آورد. مدیر کارخانه که فرزندی نداشت، می‌پذیرد در ازای سرپرستی نوزاد به زن پناه دهد؛ اما زن پس از مدتی به‌صورت پنهانی با فرزند خویش به ایران باز می‌گردد. پس از سال‌ها که مرد ژاپنی برای سرمایه‌گذاری به ایران سفر می‌کند به سراغ زن رفته و مراودات آن‌ها، سبب کنجکاوی دختر و بازخواست از مادر برای اطلاع از سرگذشت پدرش می‌شود.
فیلم ابهام دارد و مشخص نیست پدر واقعی چه کسی‌ست. اگر پدر ژاپنی فرض شود، پیام نویسنده ایرانی فیلم، ″تحقیرآمیز″ و قبیح محسوب می‌شود. مضاف بر آن، ژاپنی‌ها همواره مرئوس نمایش داده شدند! مرد ژاپنی نیز در کسوت یک سرمایه‌گذار صادق و کارآفرین است که ایرانی‌ها در خدمتش هستند!
اما با توجه به قرینه‌های موجود در فیلم، پدر ایرانی به‌عنوان دوست مادر فرض می‌شود که در این‌صورت جامعه ایرانی از منظر کارگردان ژاپنی اثر، ″حرام‌زاده″ تلقی شده است.
در هر حال بی‌هویتی دختر که خود نیز ″راه مادر را در پیش گرفته″، مشهود بوده و مشروع یا نامشروع بودن تولدش در هاله‌ای از ابهام است! لازم به‌ذکر است که با فرض ″نمادین″ بودن فیلم نیز، اوضاع فاجعه‌بارتر خواهد بود.
نکته تاسف‌بار دیگر، اکران چنین فیلمی که ″حاکمیت سیاسی و مبانی عقیدتی″ ایران کنونی را مورد هجمه قرار داده، در جشنواره جهانی فیلم فجر است!
او به‌عنوان کارگر کارخانه‌ای مشغول به کار می‌شود و پس از چند ماه زندگی در ژاپن، دختری به دنیا می‌آورد. مدیر کارخانه که فرزندی نداشت، می‌پذیرد در ازای سرپرستی نوزاد به زن پناه دهد؛ اما زن پس از مدتی به‌صورت پنهانی با فرزند خویش به ایران باز می‌گردد. پس از سال‌ها که مرد ژاپنی برای سرمایه‌گذاری به ایران سفر می‌کند به سراغ زن رفته و مراودات آن‌ها، سبب کنجکاوی دختر و بازخواست از مادر برای اطلاع از سرگذشت پدرش می‌شود.
فیلم ابهام دارد و مشخص نیست پدر واقعی چه کسی‌ست. اگر پدر ژاپنی فرض شود، پیام نویسنده ایرانی فیلم، ″تحقیرآمیز″ و قبیح محسوب می‌شود. مضاف بر آن، ژاپنی‌ها همواره مرئوس نمایش داده شدند! مرد ژاپنی نیز در کسوت یک سرمایه‌گذار صادق و کارآفرین است که ایرانی‌ها در خدمتش هستند!
اما با توجه به قرینه‌های موجود در فیلم، پدر ایرانی به‌عنوان دوست مادر فرض می‌شود که در این‌صورت جامعه ایرانی از منظر کارگردان ژاپنی اثر، ″حرام‌زاده″ تلقی شده است.
در هر حال بی‌هویتی دختر که خود نیز ″راه مادر را در پیش گرفته″، مشهود بوده و مشروع یا نامشروع بودن تولدش در هاله‌ای از ابهام است! لازم به‌ذکر است که با فرض ″نمادین″ بودن فیلم نیز، اوضاع فاجعه‌بارتر خواهد بود.
نکته تاسف‌بار دیگر، اکران چنین فیلمی که ″حاکمیت سیاسی و مبانی عقیدتی″ ایران کنونی را مورد هجمه قرار داده، در جشنواره جهانی فیلم فجر است!
