به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛ روزنامه شرق در گزارشی با عنوان «ظریف، نامزد اصلاح‌طلبان در انتخابات ۱۴۰۰ می‌شود؟» نوشت:« چند وقتی است که گمانه‌هایی درباره سیاست انتخاباتی اصلاح‌طلبان در انتخابات ریاست‌جمهوری مطرح می‌شود و در میان این گمانه‌زنی‌ها نام محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان، به عنوان نامزد نهایی اصلاح‌طلبان شنیده می‌شود. موافقان حضور او باور دارند که به‌دلیل محبوبیت این شخصیت سیاسی در میان نخبگان سیاسی و عموم مردم او شخصا دارای سرمایه‌ اجتماعی است. در واقع این حدس و گمان مبتنی بر آن است که او در عین حال که رسما در جریان اصلاحات تعریف نمی‌شود، اما وجوه مشترک زیادی با این جریان دارد و ممکن است که اصلاح‌طلبان بتوانند با او به یک توافق نهایی دست یابند».

این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت:« اصلاح‌طلبان هم افزون بر ازدست‌دادن سرمایه اجتماعی خود، همچنان خطر ردصلاحیت نیروهای شاخص خود را احساس می‌کنند؛ بنابراین شاید برایشان مناسب باشد از فردی حمایت کنند که علاوه بر آنکه خودش دارای سبد رأی بالایی است، احتمال تأیید صلاحیتش به‌مراتب بیشتر از اصلاح‌طلبانی است که حتی در انتخابات مجلس هم تأیید صلاحیت نشدند. از سوی دیگر، اصلاح‌طلبان می‌توانند با حمایت از چنین شخصیتی دیگر تن به ائتلاف با یک نیروی کاملا اصولگرا ندهند تا دیگر متهم به استفاده از «نامزد اجاره‌ای» نشوند و از این حیث هم در میان افکار عمومی مسئولیت کمتری متوجه‌شان شود».

اصلاح طلبان به معنای واقعی کلمه با قحط الرجال مواجه هستند. این طیف بارها شعار جوانگرایی و دفاع از حقوق زنان داده ولی تنها در یک نمونه در کارنامه شهرداری تهران در قریب به سال اخیر، بیش از پیش ثابت شده که جوانگرایی و دفاع از حقوق زنان برای اصلاح طلبان به هیچ عنوان اهمیتی ندارد.

رسانه ها و فعالین اصلاح طلب تاکنون چندین بار از ظریف به عنوان یکی از گزینه های اصلی کاندیداتوری در انتخابات ۱۴۰۰ نام برده اند. این در حالی است که ظریف یکی از ضعیف ترین وزرای دولت روحانی بوده است.

بارزترین بخش کارنامه ظریف، برجام است. این در حالی است که این توافق که روزی از سوی دولتمردان «فتح الفتوح» نامیده می شد، مدت هاست که به پاشنه آشیل دولت تبدیل شده است. به اذعان دولتمردان، برجام به هیچ عنوان دستاوردی برای مردم ایران نداشت و تنها محدودیت ها و خسارت هایش نصیب ایران شد.

غفلت از دیپلماسی منطقه ای، بی توجهی به ظرفیت های عظیم آمریکای لاتین و قاره آفریقا، مغفول ماندن دیپلماسی اقتصادی، انفعال در مقابل آمریکا و اروپا، اخراج و بازداشت غیرقانونی دیپلمات های ایرانی، عملکرد غیرقابل قبول در فاجعه منا و...از جمله نقاط ضعف کارنامه ظریف در وزارت امور خارجه است.