در قسمتی از این نامه آمده است: آیا خود جنابعالی و دبیر محترم ائتلاف و سخنگویان آن شورا بارها مصاحبه نکردند و اعلام نکردند که سازوکار این باره انتخاباتی اصولگرایان اجازه سهم‌خواهی‌ها را به احزاب و گروه‌ها نخواهد داد؟!
شهدای ایران: حجت‌الاسلام مرتضی آقا تهرانی دبیرکل جبهه پایداری انقلاب اسلامی طی نامه‌ای به نامه روز گذشته غلامعلی حداد عادل رییس شورای ائتلاف نیروهای انقلاب پاسخ داد.
متن نامه دبیرکل جبهه پایداری انقلاب اسلامی به این شرح است:
برادر خوبم؛ جناب آقای دکتر حداد عادل
السلام علیکم و رحمه الله و برکاته
نامه سرگشاده جنابعالی دریافت شد، با تبریک ایام الله دهه فجر، و در تجاوب به مرقومه جنابعالی نکات ذیل به نظر می‌رسد و تقدیم می‌گردد:
یکم. اختلاف‌ها و سلایق و علایق و حتی برخی تفاوت‌های جدی در روش‌ها نبایستی از عاطفه و احساس همبستگی میان نیروهای انقلابی بکاهد و بنابراین امیدوارم مکاتبات و مباحثات طلبگی فیمابین موجبات تکدر و دلخوری‌ها نشود. اینجانب کماکان جنابعالی را برادر خوب و مؤمن خود می‌دانم.
دوم. جنابعالی در نامه مذکور اشاره کرده‌اید که از این جانب برای حضور در جلسات شورای ائتلاف چند مرتبه دعوت کرده‌اید. این درست است؛ لیکن حتما نیک می‌دانید که جبهه پایداری انقلاب اسلامی مدل و روش‌های منسوخ شده گذشته را قبول نداشته و ندارد. این مطلب بارها در جلسات گذشته فیمابین مطرح شده بود ولی این بار جبهه پایداری علاوه بر نفی و عدم استقبال از آن روش‌ها مدل ایجابی و اثباتی خودش را نیز به جنابعالی و دوستان دیگر مؤثر در ائتلاف ارائه نمود. شما و دیگر اعضای محترم احزاب ائتلاف که خود مستحضرید! این مطلب را برای مردم عزیز می‌نویسم تا بدانند که جبهه پایداری بر کدام مبنا و کدام روش اصرار داشته است، تا روزگاری کسانی واقعیت را وارونه جلوه ندهند.
سوم. جبهه پایداری به کرات روش چهار مرحله‌ای رسیدن به وحدت را خدمت دوستان ائتلاف عرضه داشته؛ این چهار مرحله عبارت بود از:
1. تفاهم بر حفظ مودت و مراقبت از تخریب یکدیگر، این گام اول وحدت بود.
2. گام دوم؛ تفاهم بر شاخص‌ها و معیارهای انتخاب کاندیداهای اصلح؛ یعنی چارچوب‌های گفتمانی و معیارهای غیرقابل مسامحه‌ای که می‌توان آنها را اصول لایتغیر برای تعیین مصادیق نمایندگی مجلس ذکر نمود و عدول از آنها مقرون به انجام تکلیف نخواهد بود.
3. گام بعدی این بود که بر مبنای همان معیارهای اصولی، دو طرف لیست فهرست کاندیداهای اصلح نسبی را ارائه دهند و تلاش مؤمنانه‌ای صورت دهیم تا تعداد کاندیداهای مشترک و نهایی دو فهرست حداکثری گردد.
4. و مرحله آخر؛ در صورت امکان و لطف الهی به فهرست واحدی برسیم وگرنه تا حد امکان بر اشتراکات دو فهرست اصرار و تأکید ورزیم. این مسیر تا مرحله سوم در طول حدود 5 ماه گذشته میان ما و شما طی شد.
چهارم. تعجب می‌کنم که این مراحل چهارگانه به تأیید و قبول جنابعالی و دوستان دیگر رسیده است، و ما در طول این مدت به مراحل بسیار امیدوارکننده‌ای دست یافته بودیم و در آستانه رسیدن به مرحله چهارم فهرست واحد قرار داشتیم که به ناگاه یک جانبه همه چیز به هم خورد و به هم ریخت.
پنجم. جناب آقای دکتر حداد عادل!
بنده شما را یک عنصر فرهنگی می‌دانم؛ شما خیلی صادقانه در نامه‌تان به حقیر تلویحا نوشته‌اید که فلسفه وجودی ائتلاف در حقیقت سهم و سهم‌خواهی‌های همیشگی احزاب است.
آیا خود جنابعالی و دبیر محترم ائتلاف و سخنگویان آن شورا بارها مصاحبه نکردند و اعلام نکردند که سازوکار این باره انتخاباتی اصولگرایان اجازه سهم‌خواهی‌ها را به احزاب و گروه‌ها نخواهد داد؟!
آیا این که می‌گویید ارائه فهرست 24 نفره مشترک فلسفه وجودی ائتلاف را زیر سؤال می‌برد و موجب فروپاشی آن است، خود نشان‌دهنده مضیقه تصمیم براساس فشار گروه‌ها و احزاب اصولگرا نیست؟ آیا این سازوکار تفاوت قابل توجهی با سازوکارهای ناکارآمد قبلی امثال «جمنا» و غیر «جمنا» دارد؟
وانگهی اگر جنابعالی و دوستان شوراهای پنهان و آشکار ائتلاف، روش و مدل پیشنهادی جبهه پایداری را قبول نداشتند، چرا ابتدا این مخالفت را اعلان نکردند تا روش تفاهم فیمابین اصلاح و یا تکمیل گردد؟ این‌ها سؤالاتی است که خوب است پاسخ داده شود.
ششم. آقای دکتر! در نامه‌تان طوری مطلب را ارائه فرموده‌اید که کانه در طول این چند ماه و این همه جلسات و مذاکرات فقط شما دعوت کرده‌اید و ما هم فقط استنکاف کرده‌ایم! این طور نبوده و نیست. ضمن این که از ابتدا تاکنون جبهه پایداری هیچ وقت در مواضع و اقدامات خود اعلان تصمیم به ارائه فهرست جداگانه و مستقل ارائه نکرده بود و مبنای عمل همان مدل چهار مرحله‌ای برای وحدت بود و هست.
واقع امر این است که جبهه پایداری انقلاب اسلامی نه به صورت پیش‌دستانه، بلکه به طور پسینی با ائتلاف تعامل کرد. شما از میان سیصد و اندی کاندیدا پس از مصاحبه و بررسی در نهایت 159 نفر را به رأی گذاشتید و فهرست 90 نفره‌ای را در رسانه منتشر نمودید. جبهه پایداری نیز در همان ایام بیش از 90 نفر کاندیدای انقلابی و در مظان این امر را بررسی و مصاحبه نمود و از آن افراد 60 کاندیدا را بر مبنای صلاحیت‌های ایمانی، انقلابی و شاخص‌های مورد توافق امتیازدهی کرد و فهرست آن 60 نفر را با تأکید بر وحدت حداکثری و تصدیق اشتراکات منتشر نمود. افراد مشترک میان فهرست اصلح نسبی پایداری و فهرست مشابه در شورا ائتلاف 24 نفر بوده و هست.
خوب است مزید استحضارتان و دیگر خوانندگان این نامه عرض نمایم که از این 24 نفر تنها 3 نفر عضو پایداری‌اند، و مابقی فهرست 24 نفره، عزیزانی با گرایش‌های انقلابی ولیکن غیر مرتبط با این جبهه هستند و قاطبه آنان دارای توانمندی‌های فکری و تخصصی و اکثرا نیروهای جوان، کارآمد و انقلابی‌اند که می توان آنان را رویش‌های گام دوم و ذخایر آینده نظام بر شمرد.
هفتم. تعجب ما وقتی مضاعف گردید که دوستان ائتلاف دست یاری و خلوص دوستانشان در جبهه پایداری را رد کردند و از فهرست اشتراک صفر سخن گفتند. اشتراک صفر؟! آیا معنای «اشتراک صفر» میان دو فهرست چیزی غیر از «ضد وحدت» است؟ چه کسی وحدت شکنی می‌کند؟ انصاف دهید جناب آقای دکتر!
بر فرض که پذیرفتیم که منطق سهم‌خواهی‌ها و اقتضائات فلسفه ائتلاف با احزاب به شما اجازه ندهد که 24 مشترک را در لیست مشترک قرار دهید و قرار دهیم؛ 24 نشد، 22؛ 22 نشد؟ 20؛ 20 نشد؟ 18؛ منطق اشتراک صفر دیگر چیست؟! آیا اگر به فرض 10% اختلاف باشد بهتر است یا 100% تباین؟!
برادر حداد عادل عزیز! آیا مجبور کردن کاندیداهای مشترک به انتخاب یکی از دو فهرست، کاری بر مبنای وحدت‌گرایی و انصاف و تقواست؟! آیا از فهرست‌های دیگران اطلاع دارید؟ بگذریم.
هشتم. ما همچنان دنبال وحدت حداکثری بر مبنای شاخص‌های اصولی‌مان هستیم و معتقدیم فهرست 24 نفره مشترک با عنایت خدا می‌توانست و می‌تواند مبنای مبارکی برای وحدت حداکثری باشد، و پذیرش هر میزان توافق علاوه بر فهرست 24 نفره مشترک می‌تواند ما را یک گام به وحدت کامل نزدیک‌تر نماید. پیشنهاد می‌نمایم برای تعیین 6 نفر باقیمانده تا تهیه لیست نهایی 30 نفره هیاتی مشترک تعیین نموده تا با همفکری و تعامل براساس شاخص‌های مورد توافق به لیست 30 نفره واحد (حتی اگر در شش نفر باقیمانده یک نفر از اعضای جبهه پایداری نیز نباشد) دست یابیم.
در خاتمه ضمن دعوت خودم و دوستان عزیزم بر رعایت تقوا و انصاف و حواس جمعی بیشتر در برابر جبهه مقابل و دشمنان قسم خورده انقلاب، مجدداً دست محبت و وحدت‌خواهی را به سوی نیروهای انقلابی دراز کرده و به عنوان دبیرکل جبهه پایداری و یکی از کاندیداهای انتخاباتی عرض می‌کنم که حاضرم و حاضریم با توجه کامل به همان شاخص‌های اصولی و گفتمانی بدون حضور حتی یک نفر از اعضای جبهه پایداری برای وحدت حداکثری و رسیدن به لیست واحد توافق نماییم.
و الحمد لله اولا و آخرا
با آرزوی سلامتی و طول عمر رهبر عزیزتر از جانم
مرتضی آقا تهرانی
سحرگاه بیست و یکم بهمن‌ماه 1398
روز گذشته غلامعلی حدادعادل در نامه‌ای به حجت‌الاسلام آقاتهرانی مطالبی درباره وحدت اصولگرایان مطرح کرده بود که متن نامه به شرح زیر است:
جناب حجت الاسلام و المسلمین آقاتهرانی، دبیرکل محترم جبهه پایداری
با تقدیم سلام به اطلاع جنابعالی می رساند:
چنانکه مستحضرید شورای ائتلاف برخاسته از شورای دیگری است که در سال ۹۶ چند ماهی پس از انتخابات ریاست جمهوری و البته نه برای انتخابات بلکه برای همفکری درباره مسائل کشور و انقلاب تشکیل شد و سپس در اواخر سال ۹۷ موضوع وحدت همه نیروهای انقلابی را برای انتخابات ۹۸ در دستور کار خود قرار داد و با دعوت از افراد و نمایندگان تشکلهای بیشتری تحت عنوان «شورای ائتلاف نیروهای انقلاب اسلامی» به کار خود ادامه داد و از همان آغاز از جنابعالی نیز برای حضور در جلسات دعوت کرد که با حضور در کنار دیگران به بیان دیدگاه‌های جبهه پایداری بپردازید تا با مشورت راه حلی مشترک برای مسائل و مباحث پیدا شود.
متاسفانه جبهه پایداری هیچ‌گاه در جلسات اولیه شورا و جلسات شورای ائتلاف حضور پیدا نکرد و تا امروز نیز توفیق دیدار شما در جلسات شورا حاصل نشده است.
در سال ۹۸ که موضوع انتخابات به صورت جدی و مستمر در دستور کار شورا قرار گرفت، نمایندگانی از شورای ائتلاف طی چهار جلسه طولانی با شما و جناب آقای محصولی دیدار و گفتگوی طولانی داشتند و از جبهه پایداری برای پیوستن به شورای ائتلاف دعوت کردند اما از آغاز پاسخ این بود که پایداری تصمیم به پیوستن به شورای ائتلاف ندارد و قصد دارد در انتخابات تهران و شاید بعضی شهرهای دیگر در فهرست جداگانه بدهد و البته سعی می‌کند در این فهرست به حداکثر اشتراک دست یابد.
نمایندگان شورای ائتلاف این تصمیم را مغایر با وحدت نیروهای انقلاب می دانستند و آن را مجوزی برای پدید آمدن انواع فهرست ها با انواع اشتراکات می‌دانستند که می‌تواند موجب پراکنده شدن آرای مردم و نهایتاً شکست نیروهای انقلاب در انتخابات مجلس شود.
در آخرین جلسه ای که نمایندگان شورای ائتلاف با جنابعالی و آقای محصولی و دو نفر دیگر از جبهه پایداری داشتند، از سوی جبهه پایداری پیشنهاد شد که برای رسیدن به حداکثر اشتراک در دو لیست تهران، لیست ۶۰ نفره تهیه شده توسط پایداری مبنا قرار گیرد و ۲۴ نفر مشترک این لیست با لیست ۹۰ نفره شورای ائتلاف یکجا در هر دو لیست نهایی ۳۰ نفره قرار گیرد.
پایداری این پیشنهاد را تأمین کننده وحدت حداکثری می دانست اما در همان جلسه توضیح داده شد که شما در فهرست ۶۰ نفره خود بنا داشته اید که هیچ فردی از بعضی از احزاب و تشکلهای حاضر در شورای ائتلاف را در آن فهرست قرار ندهید و قبول پیشنهاد شما عملا به معنی نفی فلسفه وجودی ائتلاف و فروپاشی آن است و به معنی آن است که شورای ائتلاف اختیار تعیین ۲۴ نفر از لیست ۳۰ نفره انتخابات تهران را فقط به پایداری که در شورای ائتلاف شرکت ندارد تفویض کرده باشد و تنها در حد ۶ نفر امکان تصمیم گیری مستقل داشته باشد.
این پیشنهاد در جلسه شنبه ۱۲/۱۱/۹۸ شورای انتخاب که منتخب شورای ائتلاف است به بحث و رأی گذاشته شد و به این دلیل که میدان تصمیم گیری شورای ائتلاف را درباره ۶۶ نفر دیگر از فهرست ۹۰ نفره تنها در حد ۶ نفر تنگ میکرد، مغایر وحدت تشخیص داد و آن را نپذیرفت.
شورا در آن جلسه تصمیم گرفت به دلیل ضیق وقت مذاکره دعوت از جبهه پایداری را متوقف کند و با تشخیص مناسبترین افراد از میان فهرست ۹۰ نفره خود به تعیین لیست نهایی ۳۰ نفره تهران بپردازد بی آنکه بخواهد از ابتدا به روش جبهه پایداری بعضی از احزاب و تشکلهای موجود در ائتلاف را به کلی نادیده بگیرد.
شورا حتی تصویب کرد که بعضی افراد مناسب مجلس را که احتمالا نام آنها در لیست پایداری نیز خواهد آمد با رأی شورای ائتلاف در لیست خود بگنجاند.
امید است با این توضیح، بر مردم شریف تهران معلوم شده باشد که قبول پیشنهاد جبهه پایداری نه تنها به حصول وحدت نمی انجامید بلکه خود عامل تفرقه و از بین رفتن شورای ائتلاف می بود، زیرا اختیار تعیین ۲۴ نفر از ۳۰ نفر تنها به یک حزب واگذار می شد.
در پایان از خداوند کریم مسئلت می کنیم تا به همه ما توفیق اطاعت از او و خدمت به مردم را عنایت فرماید.
متن نامه دبیرکل جبهه پایداری انقلاب اسلامی به این شرح است:
برادر خوبم؛ جناب آقای دکتر حداد عادل
السلام علیکم و رحمه الله و برکاته
نامه سرگشاده جنابعالی دریافت شد، با تبریک ایام الله دهه فجر، و در تجاوب به مرقومه جنابعالی نکات ذیل به نظر می‌رسد و تقدیم می‌گردد:
یکم. اختلاف‌ها و سلایق و علایق و حتی برخی تفاوت‌های جدی در روش‌ها نبایستی از عاطفه و احساس همبستگی میان نیروهای انقلابی بکاهد و بنابراین امیدوارم مکاتبات و مباحثات طلبگی فیمابین موجبات تکدر و دلخوری‌ها نشود. اینجانب کماکان جنابعالی را برادر خوب و مؤمن خود می‌دانم.
دوم. جنابعالی در نامه مذکور اشاره کرده‌اید که از این جانب برای حضور در جلسات شورای ائتلاف چند مرتبه دعوت کرده‌اید. این درست است؛ لیکن حتما نیک می‌دانید که جبهه پایداری انقلاب اسلامی مدل و روش‌های منسوخ شده گذشته را قبول نداشته و ندارد. این مطلب بارها در جلسات گذشته فیمابین مطرح شده بود ولی این بار جبهه پایداری علاوه بر نفی و عدم استقبال از آن روش‌ها مدل ایجابی و اثباتی خودش را نیز به جنابعالی و دوستان دیگر مؤثر در ائتلاف ارائه نمود. شما و دیگر اعضای محترم احزاب ائتلاف که خود مستحضرید! این مطلب را برای مردم عزیز می‌نویسم تا بدانند که جبهه پایداری بر کدام مبنا و کدام روش اصرار داشته است، تا روزگاری کسانی واقعیت را وارونه جلوه ندهند.
سوم. جبهه پایداری به کرات روش چهار مرحله‌ای رسیدن به وحدت را خدمت دوستان ائتلاف عرضه داشته؛ این چهار مرحله عبارت بود از:
1. تفاهم بر حفظ مودت و مراقبت از تخریب یکدیگر، این گام اول وحدت بود.
2. گام دوم؛ تفاهم بر شاخص‌ها و معیارهای انتخاب کاندیداهای اصلح؛ یعنی چارچوب‌های گفتمانی و معیارهای غیرقابل مسامحه‌ای که می‌توان آنها را اصول لایتغیر برای تعیین مصادیق نمایندگی مجلس ذکر نمود و عدول از آنها مقرون به انجام تکلیف نخواهد بود.
3. گام بعدی این بود که بر مبنای همان معیارهای اصولی، دو طرف لیست فهرست کاندیداهای اصلح نسبی را ارائه دهند و تلاش مؤمنانه‌ای صورت دهیم تا تعداد کاندیداهای مشترک و نهایی دو فهرست حداکثری گردد.
4. و مرحله آخر؛ در صورت امکان و لطف الهی به فهرست واحدی برسیم وگرنه تا حد امکان بر اشتراکات دو فهرست اصرار و تأکید ورزیم. این مسیر تا مرحله سوم در طول حدود 5 ماه گذشته میان ما و شما طی شد.
چهارم. تعجب می‌کنم که این مراحل چهارگانه به تأیید و قبول جنابعالی و دوستان دیگر رسیده است، و ما در طول این مدت به مراحل بسیار امیدوارکننده‌ای دست یافته بودیم و در آستانه رسیدن به مرحله چهارم فهرست واحد قرار داشتیم که به ناگاه یک جانبه همه چیز به هم خورد و به هم ریخت.
پنجم. جناب آقای دکتر حداد عادل!
بنده شما را یک عنصر فرهنگی می‌دانم؛ شما خیلی صادقانه در نامه‌تان به حقیر تلویحا نوشته‌اید که فلسفه وجودی ائتلاف در حقیقت سهم و سهم‌خواهی‌های همیشگی احزاب است.
آیا خود جنابعالی و دبیر محترم ائتلاف و سخنگویان آن شورا بارها مصاحبه نکردند و اعلام نکردند که سازوکار این باره انتخاباتی اصولگرایان اجازه سهم‌خواهی‌ها را به احزاب و گروه‌ها نخواهد داد؟!
آیا این که می‌گویید ارائه فهرست 24 نفره مشترک فلسفه وجودی ائتلاف را زیر سؤال می‌برد و موجب فروپاشی آن است، خود نشان‌دهنده مضیقه تصمیم براساس فشار گروه‌ها و احزاب اصولگرا نیست؟ آیا این سازوکار تفاوت قابل توجهی با سازوکارهای ناکارآمد قبلی امثال «جمنا» و غیر «جمنا» دارد؟
وانگهی اگر جنابعالی و دوستان شوراهای پنهان و آشکار ائتلاف، روش و مدل پیشنهادی جبهه پایداری را قبول نداشتند، چرا ابتدا این مخالفت را اعلان نکردند تا روش تفاهم فیمابین اصلاح و یا تکمیل گردد؟ این‌ها سؤالاتی است که خوب است پاسخ داده شود.
ششم. آقای دکتر! در نامه‌تان طوری مطلب را ارائه فرموده‌اید که کانه در طول این چند ماه و این همه جلسات و مذاکرات فقط شما دعوت کرده‌اید و ما هم فقط استنکاف کرده‌ایم! این طور نبوده و نیست. ضمن این که از ابتدا تاکنون جبهه پایداری هیچ وقت در مواضع و اقدامات خود اعلان تصمیم به ارائه فهرست جداگانه و مستقل ارائه نکرده بود و مبنای عمل همان مدل چهار مرحله‌ای برای وحدت بود و هست.
واقع امر این است که جبهه پایداری انقلاب اسلامی نه به صورت پیش‌دستانه، بلکه به طور پسینی با ائتلاف تعامل کرد. شما از میان سیصد و اندی کاندیدا پس از مصاحبه و بررسی در نهایت 159 نفر را به رأی گذاشتید و فهرست 90 نفره‌ای را در رسانه منتشر نمودید. جبهه پایداری نیز در همان ایام بیش از 90 نفر کاندیدای انقلابی و در مظان این امر را بررسی و مصاحبه نمود و از آن افراد 60 کاندیدا را بر مبنای صلاحیت‌های ایمانی، انقلابی و شاخص‌های مورد توافق امتیازدهی کرد و فهرست آن 60 نفر را با تأکید بر وحدت حداکثری و تصدیق اشتراکات منتشر نمود. افراد مشترک میان فهرست اصلح نسبی پایداری و فهرست مشابه در شورا ائتلاف 24 نفر بوده و هست.
خوب است مزید استحضارتان و دیگر خوانندگان این نامه عرض نمایم که از این 24 نفر تنها 3 نفر عضو پایداری‌اند، و مابقی فهرست 24 نفره، عزیزانی با گرایش‌های انقلابی ولیکن غیر مرتبط با این جبهه هستند و قاطبه آنان دارای توانمندی‌های فکری و تخصصی و اکثرا نیروهای جوان، کارآمد و انقلابی‌اند که می توان آنان را رویش‌های گام دوم و ذخایر آینده نظام بر شمرد.
هفتم. تعجب ما وقتی مضاعف گردید که دوستان ائتلاف دست یاری و خلوص دوستانشان در جبهه پایداری را رد کردند و از فهرست اشتراک صفر سخن گفتند. اشتراک صفر؟! آیا معنای «اشتراک صفر» میان دو فهرست چیزی غیر از «ضد وحدت» است؟ چه کسی وحدت شکنی می‌کند؟ انصاف دهید جناب آقای دکتر!
بر فرض که پذیرفتیم که منطق سهم‌خواهی‌ها و اقتضائات فلسفه ائتلاف با احزاب به شما اجازه ندهد که 24 مشترک را در لیست مشترک قرار دهید و قرار دهیم؛ 24 نشد، 22؛ 22 نشد؟ 20؛ 20 نشد؟ 18؛ منطق اشتراک صفر دیگر چیست؟! آیا اگر به فرض 10% اختلاف باشد بهتر است یا 100% تباین؟!
برادر حداد عادل عزیز! آیا مجبور کردن کاندیداهای مشترک به انتخاب یکی از دو فهرست، کاری بر مبنای وحدت‌گرایی و انصاف و تقواست؟! آیا از فهرست‌های دیگران اطلاع دارید؟ بگذریم.
هشتم. ما همچنان دنبال وحدت حداکثری بر مبنای شاخص‌های اصولی‌مان هستیم و معتقدیم فهرست 24 نفره مشترک با عنایت خدا می‌توانست و می‌تواند مبنای مبارکی برای وحدت حداکثری باشد، و پذیرش هر میزان توافق علاوه بر فهرست 24 نفره مشترک می‌تواند ما را یک گام به وحدت کامل نزدیک‌تر نماید. پیشنهاد می‌نمایم برای تعیین 6 نفر باقیمانده تا تهیه لیست نهایی 30 نفره هیاتی مشترک تعیین نموده تا با همفکری و تعامل براساس شاخص‌های مورد توافق به لیست 30 نفره واحد (حتی اگر در شش نفر باقیمانده یک نفر از اعضای جبهه پایداری نیز نباشد) دست یابیم.
در خاتمه ضمن دعوت خودم و دوستان عزیزم بر رعایت تقوا و انصاف و حواس جمعی بیشتر در برابر جبهه مقابل و دشمنان قسم خورده انقلاب، مجدداً دست محبت و وحدت‌خواهی را به سوی نیروهای انقلابی دراز کرده و به عنوان دبیرکل جبهه پایداری و یکی از کاندیداهای انتخاباتی عرض می‌کنم که حاضرم و حاضریم با توجه کامل به همان شاخص‌های اصولی و گفتمانی بدون حضور حتی یک نفر از اعضای جبهه پایداری برای وحدت حداکثری و رسیدن به لیست واحد توافق نماییم.
و الحمد لله اولا و آخرا
با آرزوی سلامتی و طول عمر رهبر عزیزتر از جانم
مرتضی آقا تهرانی
سحرگاه بیست و یکم بهمن‌ماه 1398
روز گذشته غلامعلی حدادعادل در نامه‌ای به حجت‌الاسلام آقاتهرانی مطالبی درباره وحدت اصولگرایان مطرح کرده بود که متن نامه به شرح زیر است:
جناب حجت الاسلام و المسلمین آقاتهرانی، دبیرکل محترم جبهه پایداری
با تقدیم سلام به اطلاع جنابعالی می رساند:
چنانکه مستحضرید شورای ائتلاف برخاسته از شورای دیگری است که در سال ۹۶ چند ماهی پس از انتخابات ریاست جمهوری و البته نه برای انتخابات بلکه برای همفکری درباره مسائل کشور و انقلاب تشکیل شد و سپس در اواخر سال ۹۷ موضوع وحدت همه نیروهای انقلابی را برای انتخابات ۹۸ در دستور کار خود قرار داد و با دعوت از افراد و نمایندگان تشکلهای بیشتری تحت عنوان «شورای ائتلاف نیروهای انقلاب اسلامی» به کار خود ادامه داد و از همان آغاز از جنابعالی نیز برای حضور در جلسات دعوت کرد که با حضور در کنار دیگران به بیان دیدگاه‌های جبهه پایداری بپردازید تا با مشورت راه حلی مشترک برای مسائل و مباحث پیدا شود.
متاسفانه جبهه پایداری هیچ‌گاه در جلسات اولیه شورا و جلسات شورای ائتلاف حضور پیدا نکرد و تا امروز نیز توفیق دیدار شما در جلسات شورا حاصل نشده است.
در سال ۹۸ که موضوع انتخابات به صورت جدی و مستمر در دستور کار شورا قرار گرفت، نمایندگانی از شورای ائتلاف طی چهار جلسه طولانی با شما و جناب آقای محصولی دیدار و گفتگوی طولانی داشتند و از جبهه پایداری برای پیوستن به شورای ائتلاف دعوت کردند اما از آغاز پاسخ این بود که پایداری تصمیم به پیوستن به شورای ائتلاف ندارد و قصد دارد در انتخابات تهران و شاید بعضی شهرهای دیگر در فهرست جداگانه بدهد و البته سعی می‌کند در این فهرست به حداکثر اشتراک دست یابد.
نمایندگان شورای ائتلاف این تصمیم را مغایر با وحدت نیروهای انقلاب می دانستند و آن را مجوزی برای پدید آمدن انواع فهرست ها با انواع اشتراکات می‌دانستند که می‌تواند موجب پراکنده شدن آرای مردم و نهایتاً شکست نیروهای انقلاب در انتخابات مجلس شود.
در آخرین جلسه ای که نمایندگان شورای ائتلاف با جنابعالی و آقای محصولی و دو نفر دیگر از جبهه پایداری داشتند، از سوی جبهه پایداری پیشنهاد شد که برای رسیدن به حداکثر اشتراک در دو لیست تهران، لیست ۶۰ نفره تهیه شده توسط پایداری مبنا قرار گیرد و ۲۴ نفر مشترک این لیست با لیست ۹۰ نفره شورای ائتلاف یکجا در هر دو لیست نهایی ۳۰ نفره قرار گیرد.
پایداری این پیشنهاد را تأمین کننده وحدت حداکثری می دانست اما در همان جلسه توضیح داده شد که شما در فهرست ۶۰ نفره خود بنا داشته اید که هیچ فردی از بعضی از احزاب و تشکلهای حاضر در شورای ائتلاف را در آن فهرست قرار ندهید و قبول پیشنهاد شما عملا به معنی نفی فلسفه وجودی ائتلاف و فروپاشی آن است و به معنی آن است که شورای ائتلاف اختیار تعیین ۲۴ نفر از لیست ۳۰ نفره انتخابات تهران را فقط به پایداری که در شورای ائتلاف شرکت ندارد تفویض کرده باشد و تنها در حد ۶ نفر امکان تصمیم گیری مستقل داشته باشد.
این پیشنهاد در جلسه شنبه ۱۲/۱۱/۹۸ شورای انتخاب که منتخب شورای ائتلاف است به بحث و رأی گذاشته شد و به این دلیل که میدان تصمیم گیری شورای ائتلاف را درباره ۶۶ نفر دیگر از فهرست ۹۰ نفره تنها در حد ۶ نفر تنگ میکرد، مغایر وحدت تشخیص داد و آن را نپذیرفت.
شورا در آن جلسه تصمیم گرفت به دلیل ضیق وقت مذاکره دعوت از جبهه پایداری را متوقف کند و با تشخیص مناسبترین افراد از میان فهرست ۹۰ نفره خود به تعیین لیست نهایی ۳۰ نفره تهران بپردازد بی آنکه بخواهد از ابتدا به روش جبهه پایداری بعضی از احزاب و تشکلهای موجود در ائتلاف را به کلی نادیده بگیرد.
شورا حتی تصویب کرد که بعضی افراد مناسب مجلس را که احتمالا نام آنها در لیست پایداری نیز خواهد آمد با رأی شورای ائتلاف در لیست خود بگنجاند.
امید است با این توضیح، بر مردم شریف تهران معلوم شده باشد که قبول پیشنهاد جبهه پایداری نه تنها به حصول وحدت نمی انجامید بلکه خود عامل تفرقه و از بین رفتن شورای ائتلاف می بود، زیرا اختیار تعیین ۲۴ نفر از ۳۰ نفر تنها به یک حزب واگذار می شد.
در پایان از خداوند کریم مسئلت می کنیم تا به همه ما توفیق اطاعت از او و خدمت به مردم را عنایت فرماید.
