به گزارش گروه سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛ غالب قندیل تحلیلگر مسایل منطقه‌ای در مقاله‌ای در مورد سخنرانی اخیر سید حسن نصرالله دبیرکل حزب‌الله لبنان نوشت که این سخنرانی اعلام مرحله جدیدی در منطقه و لبنان بر اساس محاسبات و شاخص‌های واقعی تحولات جاری در منطقه مبتنی بر 10 نکته است. فرمانده مقاومت با اشاره به مقدمات انعطاف بزرگی که در حال روی دادن در موازنه قدرت در مقابله با دشمن استعمارگر در منطقه است، بار دیگر راه حل‌های ممکن سازش را برشمرد.

قندیل تاکید کرد عواملی که سید حسن نصرالله به آن اشاره کرده، چهره‌ای از نتایج درگیریهای بزرگی بود که منطقه از دو سال و نیم پیش و زمان آغاز تجاوز به سوریه شاهد آن است و این شاخص‌ها مقدمات پیروزی بر هجمه استعماری و شکستن ائتلاف دشمن و از هم پاشیدن آنها در سایه پایداری ملت و رهبران سوریه و ائتلاف مقاومت است که با ثبات در کنار سوریه ایستاد. کشورهای هم‌پیمان سوریه نیز با مجبور کردن آمریکا به عقب‌نشینی از تصمیم حمله به سوریه خاستگاه های موازنه جهانی جدید را بنا نهادند، این در حالی است که آمریکا پیش از انجام این حمله روزها و حتی ساعت‌هایی را برای آغاز آن مشخص کرده بود، اما در نهایت در برابر متانت معادلات قدرت و پایداری و تحت پوشش ابتکار روسیه شکست خورد، ابتکاری که پایه های تبدیل شدن واشنگتن به تنها ارباب شورای امنیت را رد کرده و دوره سلطه تک جانبه در جهان را به پایان برد.

قندیل در تبیین شاخص‌های 10‌گانه مورد اشاره سید حسن نصرالله تاکید کرد:

1- ناتوانی گروه‌های مسلح در سوریه از تغییرات میدانی که به دنبال تحقق آن بودند و ثبات و پیشروی‌های ارتش عربی سوریه در میدان جنگ.

2- درگیری بین گروه های مسلح که در ماههای اخیر حتی یک روز نیز متوقف نشده و هزاران کشته و زخمی و اسیر در میان آنها به جا گذاشته است.

3- تغییر مزاج ملت سوریه در نتیجه رفتار گروهک های تروریستی و جنایت های آنها در حق ملت سوریه و افشای ماهیت سلطه مورد نظر آنها که با انگیزه های غارت و تکفیر و اتفاقات خونین همراه است.

4- تغیر دیدگاه افکار عمومی عربی و بین الملل در مورد تحولات سوریه و تغییرات ایجاد شده در میان رسانه های خارجی در مورد این حوادث و همچنین افزایش سطح همبستگی مردمی با سوریه از زمان اعلام اوباما مبنی بر حمله احتمالی به این کشور باعث بروز تظاهرات‌ها و تحرکاتی با پرچم سوریه و عکس های بشار اسد در بسیاری از پایتخت های کشورهای عربی و خارجی شده است.

5- ناتوانی معارضان از اتحاد بویژه در مورد معارضان خارج نشین که در واگرایی روزافزون به سر می‌برند، باعث بروز درگیریهای مستمر در رسیدن به مناصب و غنیمت های حاصل از پول های خلیجی و عربی شده است.

6- از بین رفتن جبهه جهانی و منطقه‌ای برای حمله به سوریه و انزوای تعدادی از کشورهای اروپایی از جمله آلمان و اسپانیا و ایتالیا و تا حدودی انگلیس و تغییر موضع مصر و انزوای قطر در پرونده سوریه.

7- مشغول شدن برخی اعضای ائتلاف جنگ علیه سوریه به اوضاع داخلی خود. این موضوع بویژه در مورد آمریکا و ترکیه صدق می‌کند، چرا که آمریکا مشغول بحران بدهی و آنکارا همچنان در تلاش برای مهار پیامدهای ناشی از دخالت خود در جنگ علیه سوریه است.

8- پایداری اعجاب انگیز سیاسی و اقتصادی و میدانی دولت ملی سوریه با وجود قساوت دشمن و همگرایی روز افزون بین مثلث ارتش، ‌ملت و سران سوریه.

9- سقوط محاسبه بر روی تجاوز خارجی و بسته شدن افق‌ها برای برون بردن گروه‌های تروریست از بحران کنونی در سایه ناتوانی آنها که بر اساس موازنه های جدید بعد از تشدید احتمال حمله به سوریه شکل گرفت.

10- ثابت قدم بودن ائتلاف‌های منطقه‌ای و بین‌المللی سوریه و بویژه محور مقاومت در منطقه که مانند یک قدرت منطقه‌ای فعال و تاثیرگذار در کنار سوریه باقی ماند؛ از سوی دیگر مواضع مبتکرانه و هجومی روس‌ها نیز باعث پایداری بیشتر سوریه شد.

نتیجه‌ای که سید حسن نصرالله از این عوامل گرفت و از همه مداخله جویان در سوریه خواست آن را بپذیرند و بر اساس آن عمل کنند، ‌این بود که تجاوز به سوریه و حساب کردن روی تخریب دولت سوریه و براندازی حاکمیت این کشور، شکست خورده و هیچ راهکاری غیر از حل سیاسی مسایل از طریق گفتگوهای غیر مشروط بین سوری‌ها وجود ندارد.

این صحنه اعلام مرحله‌ای جدید بود که در اثر آن تحولات سیاسی بر اساس توسعه طبیعی خود تا پیروزی دولت ملی سوریه و گزینه های مقاومتی آن پیش می رود و ملت و ارتش سوریه نیز مقاومت در برابر تروریسم تکفیری را تا زمان پیروزی بر آنها ادامه خواهد داد، این تنها افق موجود در تحولات آینده در سوریه و منطقه است.

از این منظر دبیرکل حزب الله لبنان به مداخله جویان در سوریه نکته ای را به اشاره بیان کرده و آن این بود که آنها در برابر فرصتی برای تسلیم شدن در سازش های ممکن و همزیستی با اوضاع جدید قبل از کامل شدن مهره های این پازل قرار دارند؛ چرا که چیزی که امروز در نزد ائتلاف مقاومت پذیرفته شده است، ممکن است فردا پذیرفته نباشد. قدرت های مداخله جو امروز در مسابقه همزیستی با اوضاعی قرار دارند که عصبانیت و درگیری در برابر آن به نفع این کشورها نیست.