به گزارش شهدای ایران؛ زائر اربعین در طول این سفر نورانی دائماً نمی‌تواند اشک بریزد و در اوج لذت‌بردن از شور حسینی باشد، امّا دائماً می‌تواند مؤدبانه رفتار کند. آنچه در این سفر، مدام باید مشغولش باشیم «آداب» است.

دربارۀ آداب اربعین، به این نکات توجه کنید:

می‌توانید در نیّت خودتان برخی از شهدا، گذشتگان و علما را در نظر بگیرید و آنها را در ثواب زیارت خودتان شریک کنید. حتی می‌توانید برای حضرت زهرا(س) و همه ائمۀ هدی(ع) و مادران گرامی ایشان نیّت کنید و این نیت را اعلام کنید. وقتی دیگران را در زیارت خودتان شریک می‌کنید یا به نیابت از آنها به زیارت می‌روید، ثوابتان کم نخواهد شد، بلکه بیشتر هم خواهد شد!

وقتی قصد زیارت امام‌حسین(ع) داریم، باید بدانیم که ثواب زیارت حرم امیرالمؤمنین(ع) بالاتر است و حتّی در روایات، برای پیاده‌روی در بازگشت از حرم علی(ع) ثواب بسیاری ذکر شده است. لذا زیارت امیرالمؤمنین(ع) را به‌عنوان یک امرِ باعظمت‌تر، درنظر بگیریم.

در طول سفر، ضعف‌های خودمان را یکی‌یکی در نظر بگیریم. هرچه بیشتر به مغفرت الهی، توجّه داشته باشیم، از مغفرتی که در آنجا جاری است بیشتر بهره می‌بریم. استغفار، بسیار گره‌گشاست، بسیاری از بلاها را در زندگی انسان از بین می‌برد و به‌شدت انسان را به خدا مقرّب می‌کند. در طول سفر، عبادات خودتان را زیباتر انجام دهید، نمازتان را سر وقت و به جماعت بخوانید و آداب نماز را با دقت و توجه بیشتری اجرا کنید. اگر می‌توانید در طول سفر، یک دور قرآن را ختم کنید یا اینکه، اعضاء یک کاروان باهم یک‌بار قرآن را ختم کنند. هرجا فراغت پیدا کردید، یا برای رفعِ خستگی، توقف کردید، قرآن را باز کنید و شروع کنید به قرائت‌کردن. اگر همین‌مقدار هم نتوانستید، حداقل روزی یک سورۀ یاسین قرائت کنید و هدیه کنید به حضرت زهرا(س) و سپس به همۀ امامان معصوم.

در طول سفر به حضرت زینب(س) خیلی توجّه داشته باشید و دائماً به ایشان توسل پیدا کنید. توسّل به حضرت زینب(س)، آخرِ توسّل‌هاست! مخصوصاً در مواقعی که خیلی خسته می‌شوید یا وقتی در این مسیر، بانوانی را می‌بینید که قدم به قدم، بچه‌ها را دنبال خودشان می‌کشند، تصوّر کنید که آیا می‌توانید تحمّل کنید یک نفر از اینها را تازیانه بزنند...

بخشی از بینات حجت الاسلام علیرضا پناهیان در حوزه دارالحکمه-۹۷.۷.۲۱