هیچ روایتی در باب نحوست ماه صفر وجود ندارد و نحسی این ماه ریشه تاریخی دارد و نه دینی. ماه صفر در میان مسلمین به ماهی نحس و شوم شهرت دارد و برای دفع این نحوست اعمال و اذکاری توصیه شده که از مهم‌ترین آن‌ها صدقه دادن برای دفع بلا است.
به گزارش شهدای ایران؛ محمد متقی‌زاده با اشاره به اینکه هیچ روایتی در باب نحوست ماه صفر وجود ندارد و نحسی این ماه ریشه تاریخی دارد و نه دینی اظهار کرد: ماه صفر در میان مسلمین به ماهی نحس و شوم شهرت دارد و برای دفع این نحوست اعمال و اذکاری توصیه شده که از مهم‌ترین آن‌ها صدقه دادن برای دفع بلا است.با اشاره به اینکه هیچ روایتی در باب نحوست ماه صفر وجود ندارد و نحسی این ماه ریشه تاریخی دارد و نه دینی اظهار کرد: ماه صفر در میان مسلمین به ماهی نحس و شوم شهرت دارد و برای دفع این نحوست اعمال و اذکاری توصیه شده که از مهم‌ترین آن‌ها صدقه دادن برای دفع بلا است.
وی افزود: پیامبر اکرم (ص) در باب صدقه دادن می‌فرمایند «لبخند تو بر روی برادرت صدقه است، امر به‌معروف و نهی از منکر کردنت صدقه است، راهنمایی کسی که راه را گم کرده صدقه است و دور کردن سنگ، خا ر و استخوان از راه صدقه است.»
این کارشناس مسائل مذهبی در پاسخ این سؤال که نحس بودن ماه صفر حقیقت دارد یا خرافه است ادامه داد: شروع عزاداری در ماه محرم به قضیه ورود به کربلا و ختم آن با رحلت پیامبر (ص)، امام حسن مجتبی (ع) و امام رضا (ع) است، بنابراین اغلب مردم این دو ماه را ماه عزا و نحوست می‌شمارند و از برگزاری مجالس شادی در این دو ماه خودداری و مسائلی را رعایت می‌کنند.
متقی‌زاده اضافه کرد: در ماه محرم که شدت عزاداری برای امام حسین (ع) به همان 10 روز نخست باز می‌گردد و این عزاداری به نوعی تا ماه صفر ادامه دارد و غالب مردم آن را نحس می‌دانند.
وی با بیان اینکه نحس شمردن ماه صفر منشأ تاریخی دارد نه دینی گفت: چهار ماه از سال قمری ماه حرام شمرده می‌شوند که عبارتند از ماه رجب، ذی‌القعده، ذی‌الحجه و محرم، عرب‌ها در این ماه‌ها جنگ و کشتار نمی‌کردند و میان آن‌ها آتش‌بس برقرار بود. این کارشناس دینی افزود: به جز ماه رجب، سه ماه دیگر که به صورت متوالی و پشت سر هم قرار دارند موجب می‌شد بسیاری از کینه‌ها، عداوت‌ها و دشمنی‌های قبیله‌های عرب پنهان بماند و یکدیگر را به شروع ماه صفر که پایان ماه‌های حرام تمام است تهدید می‌کردند و با شروع این ماه، جنگ، خونریزی و بدبختی از سر گرفته می‌شد و از این روی عرب‌ها ماه صفر را ماه نحس و بدبختی می دانستند.
متقی زاده با اشاره به اینکه واژه صفر از صفراء به معنای زردی (و سرخی) که در لغت رنگ خون است گرفته شده اضافه کرد: اصل نحس دانستن ماه صفر به این واقعه تاریخی باز می‌گردد که قبیله‌های عرب می‌خواستند در این ماه تمام آن کینه‌توزی خودرا در آن 90 روز تحمل، به بار بنشانند و بدی‌های یکدیگر را تلافی کنند و این به اخلاق جاهلی بازمی‌گردد.
وی با تأکید بر اینکه روایتی که به نحس بودن ماه یا روزی اذعان داشته باشد وجود ندارد و بالعکس از نحس شمردن ایام خدا نهی شده است ادامه داد: در این خصوص از پیامبر اعظم (ص) نقل شده است«لا تُعادوُا الأَیّامَ فَتُعادیکُمْ؛ با روز‌ها دشمنی نکنید که آن‌ها با شما دشمنی خواهند کرد.»
نظر مراجع تقلید چیست؟
سؤال: برخی معتقدند، برخی ایام مثل ماه صفر نحس هستند و به برخی روایات نیز استناد می‌کنند. آیا از نظر شرعی ایام و لیالی نحس وجود دارد و برای رفع نحسی چه باید کرد؟
حضرت آیت‌الله صافی گلپایگانی:
به‌طور مطلق چنین مطلبی ثابت نیست و به‌طورکلی صدقه به فقیر دافع بلاست.
حضرت آیت‌الله فاضل لنکرانی:
دلیلی بر این معنا نداریم و بر فرض صحت هم با مقداری صدقه مسئله حل می‌شود.
حضرت آیت‌الله مکارم شیرازی:
از بعضی روایات چنین چیزی استفاده می‌شود ولی با صدقه خطرات برطرف می‌شود.
حضرت آیت‌الله سیستانی:
برای رفع نحسی احتمالی صدقه بدهید.
حضرت آیت‌الله تبریزی:
نحوست زمان گاهی به معنای این است که مقارن امر ناخوشایندی است. مثل وفات حضرت رسول اکرم (ص) و ائمه علیهم‌السلام که یادآور وقایع تلخ است. لذا از وقوع چنین اموری دلهره به انسان دست می‌دهد و برای آرامش جز پناه بردن به خداوند متعال و دادن صدقه چاره بهتری نیست.
حضرت آیت‌الله بهجت:
فی‌الجمله ثابت است و صدقه دادن دعاهای مأثوره نافع است.
وی افزود: پیامبر اکرم (ص) در باب صدقه دادن می‌فرمایند «لبخند تو بر روی برادرت صدقه است، امر به‌معروف و نهی از منکر کردنت صدقه است، راهنمایی کسی که راه را گم کرده صدقه است و دور کردن سنگ، خا ر و استخوان از راه صدقه است.»
این کارشناس مسائل مذهبی در پاسخ این سؤال که نحس بودن ماه صفر حقیقت دارد یا خرافه است ادامه داد: شروع عزاداری در ماه محرم به قضیه ورود به کربلا و ختم آن با رحلت پیامبر (ص)، امام حسن مجتبی (ع) و امام رضا (ع) است، بنابراین اغلب مردم این دو ماه را ماه عزا و نحوست می‌شمارند و از برگزاری مجالس شادی در این دو ماه خودداری و مسائلی را رعایت می‌کنند.
متقی‌زاده اضافه کرد: در ماه محرم که شدت عزاداری برای امام حسین (ع) به همان 10 روز نخست باز می‌گردد و این عزاداری به نوعی تا ماه صفر ادامه دارد و غالب مردم آن را نحس می‌دانند.
وی با بیان اینکه نحس شمردن ماه صفر منشأ تاریخی دارد نه دینی گفت: چهار ماه از سال قمری ماه حرام شمرده می‌شوند که عبارتند از ماه رجب، ذی‌القعده، ذی‌الحجه و محرم، عرب‌ها در این ماه‌ها جنگ و کشتار نمی‌کردند و میان آن‌ها آتش‌بس برقرار بود. این کارشناس دینی افزود: به جز ماه رجب، سه ماه دیگر که به صورت متوالی و پشت سر هم قرار دارند موجب می‌شد بسیاری از کینه‌ها، عداوت‌ها و دشمنی‌های قبیله‌های عرب پنهان بماند و یکدیگر را به شروع ماه صفر که پایان ماه‌های حرام تمام است تهدید می‌کردند و با شروع این ماه، جنگ، خونریزی و بدبختی از سر گرفته می‌شد و از این روی عرب‌ها ماه صفر را ماه نحس و بدبختی می دانستند.
متقی زاده با اشاره به اینکه واژه صفر از صفراء به معنای زردی (و سرخی) که در لغت رنگ خون است گرفته شده اضافه کرد: اصل نحس دانستن ماه صفر به این واقعه تاریخی باز می‌گردد که قبیله‌های عرب می‌خواستند در این ماه تمام آن کینه‌توزی خودرا در آن 90 روز تحمل، به بار بنشانند و بدی‌های یکدیگر را تلافی کنند و این به اخلاق جاهلی بازمی‌گردد.
وی با تأکید بر اینکه روایتی که به نحس بودن ماه یا روزی اذعان داشته باشد وجود ندارد و بالعکس از نحس شمردن ایام خدا نهی شده است ادامه داد: در این خصوص از پیامبر اعظم (ص) نقل شده است«لا تُعادوُا الأَیّامَ فَتُعادیکُمْ؛ با روز‌ها دشمنی نکنید که آن‌ها با شما دشمنی خواهند کرد.»
نظر مراجع تقلید چیست؟
سؤال: برخی معتقدند، برخی ایام مثل ماه صفر نحس هستند و به برخی روایات نیز استناد می‌کنند. آیا از نظر شرعی ایام و لیالی نحس وجود دارد و برای رفع نحسی چه باید کرد؟
حضرت آیت‌الله صافی گلپایگانی:
به‌طور مطلق چنین مطلبی ثابت نیست و به‌طورکلی صدقه به فقیر دافع بلاست.
حضرت آیت‌الله فاضل لنکرانی:
دلیلی بر این معنا نداریم و بر فرض صحت هم با مقداری صدقه مسئله حل می‌شود.
حضرت آیت‌الله مکارم شیرازی:
از بعضی روایات چنین چیزی استفاده می‌شود ولی با صدقه خطرات برطرف می‌شود.
حضرت آیت‌الله سیستانی:
برای رفع نحسی احتمالی صدقه بدهید.
حضرت آیت‌الله تبریزی:
نحوست زمان گاهی به معنای این است که مقارن امر ناخوشایندی است. مثل وفات حضرت رسول اکرم (ص) و ائمه علیهم‌السلام که یادآور وقایع تلخ است. لذا از وقوع چنین اموری دلهره به انسان دست می‌دهد و برای آرامش جز پناه بردن به خداوند متعال و دادن صدقه چاره بهتری نیست.
حضرت آیت‌الله بهجت:
فی‌الجمله ثابت است و صدقه دادن دعاهای مأثوره نافع است.
