کارشناس ارشد علوم قرآنی گفت: امام سجاد (ع) بارها گفته اند که واقعه عاشورا را با چشم خود دیدم که چه کردند، خطبه‌هایی که امام سجاد (ع) در سفر شام خواندند و سخنرانی‌هایی که کردند باعث شد تا دشمنان از شرمندگی امام را از اسارت آزاد کنند.
به گزارش شهدای ایران؛ سعید شمس کارشناس ارشد علوم قرآنی درخصوص وقایع روز دوازدهم محرم و تاثیر امام سجاد (ع) بر این روز گفت: «امام سجاد (ع)» در واقع یکی از راویان واقعه عاشورا هستند. یعنی در مورد شخصیت ایشان ممکن است روایت شده باشد که ایشان بیمار بوده‌اند و حتی نمی‌توانستند روی پای خود بایستند، در حالی که اینطور نبوده و امام سجاد (ع) تمام وقایع کربلا و عاشورا را از نزدیک با چشم خود دیدند، ولی با مصلحتی که خداوند تبارک و تعالی در نظر گرفته بودند ایشان نمی‌توانستند روی پای خود ایستاده و در جنگ شرکت کنند.
وی ادامه داد: در کاروان اسرای کربلا چندین بار «امام سجاد (ع)» تا مرز شهادت رفتند، اما خداوند متعال برای اینکه زمین خالی از حجت نباشد شرایطی را فراهم کرد که ایشان زنده بماند و حتی در روایات آمده است که تا ۴۰ سال بعد از واقعه عاشورا «امام زین‌العابدین(ع)» در قید حیات بودند و در این ۴۰ سال روایتگر دین اسلام و ادامه دهنده راه «امام حسین(ع)» بودند.
این کارشناس ارشد علوم قرآنی افزود: امام سجاد (ع) بارها گفته اند که واقعه عاشورا را با چشم خود دیدم که چه کردند، خطبه‌هایی که «امام سجاد (ع)» در سفر شام خواندند و سخنرانی‌هایی که کردند باعث شد تا دشمنان از شرمندگی امام را از اسارت آزاد کنند.
وی اظهار کرد: در روایات آمده است که وقتی قصابی می‌خواست گوسفندی را سر ببرد، «امام سجاد (ع)» پرسیدند آیا به گوسفند آب داده اید؟ و آن‌ها گفتند آری مگر می‌شود آب نداده باشیم و ایشان شروع به گریستن کردند و فرمودند: روز عاشورا پدرم را با لب تشنه در کنار فرات شهید کردند و سرشان را بریدند، در واقع «امام سجاد (ع)» به بهانه‌های مختلف واقعه عاشورا برای مردم روایت می‌کردند.
شمس افزود: در زمان شهادت «امام سجاد (ع)» وقتی پیکر مبارک امام را غسل می‌دادند آثار غل و زنجیرهایی که در طول مسیر کربلا به شام به بدن امام بسته بودند، هنوز روی بدن ایشان نمایان بود.
وی در خصوص ویژگی‌های شخصیتی «امام سجاد (ع)» افزود: دعاهایی که در صحیفه سجادیه ایشان وجود دارد برای خیلی از اهل عبادت کارآمد بود، چراکه ادعیه این امام بزرگوار به قدری با مضامین زیبا نوشته شده است که اهل سنت نیز مشتاقند که صحیفه سجادیه «امام زین‌العابدین(ع)» را بخوانند، از جمله در مناجات «طاعبین». کلماتی از ایشان باقی مانده که الگوی عبادت ما شیعیان است چرا که این امام بزرگوار بسیار با خدا راز و نیاز می‌کردند.
این کارشناس ارشد علوم قرآنی در خصوص شهادت «امام سجاد (ع)» تصریح کرد: «امام سجاد (ع)» حدود ۴۰ سال بعد از واقعه عاشورا در تاریخ ۱۲ محرم همزمان با روز به خاکسپاری امام حسین (ع)، حضرت به شهادت رسیدند.
وی در خصوص روز دوازدهم محرم در واقعه عاشورا، عنوان کرد: دو روز بعد از واقعه عاشورا یعنی دوازدهم ماه محرم پیکر شهدای کربلا را یکی یکی دفن می‌کردند، اما وقتی نوبت به پیکر «امام حسین (ع)» می رسد، «زین‌العابدین(ع)» فرمودند: این کار من است چراکه حجت خدا باید حجت خدا را دفن کند و آنجا ملائکه به کمک امام می‌آیند و حضرت یک نفره پیکر «امام حسین (ع)» را در به خاک می‌سپارد.
شمس خاطرنشان کرد: در واقع امام چهارم «امام حسین (ع)» را به خاک سپردند و بعد به کمک مردم قبیله‌های اطراف رفته و جنازه شهدای دیگر را دفن کردند. اما جنازه «حر بن یزید ریاحی» را طایفه اش در منطقه زندگی خود دفن کردند و می‌بینید که امروز شهدای کربلا در کربلا و در کنار «امام حسین (ع)» به خاک سپرده شده اند، ولی «حر بن یزید ریاحی» که یکی از شهدای کربلا بود در منطقه‌ای در ۵ کیلومتری کربلا دفن شده است.
وی ادامه داد: در کاروان اسرای کربلا چندین بار «امام سجاد (ع)» تا مرز شهادت رفتند، اما خداوند متعال برای اینکه زمین خالی از حجت نباشد شرایطی را فراهم کرد که ایشان زنده بماند و حتی در روایات آمده است که تا ۴۰ سال بعد از واقعه عاشورا «امام زین‌العابدین(ع)» در قید حیات بودند و در این ۴۰ سال روایتگر دین اسلام و ادامه دهنده راه «امام حسین(ع)» بودند.
این کارشناس ارشد علوم قرآنی افزود: امام سجاد (ع) بارها گفته اند که واقعه عاشورا را با چشم خود دیدم که چه کردند، خطبه‌هایی که «امام سجاد (ع)» در سفر شام خواندند و سخنرانی‌هایی که کردند باعث شد تا دشمنان از شرمندگی امام را از اسارت آزاد کنند.
وی اظهار کرد: در روایات آمده است که وقتی قصابی می‌خواست گوسفندی را سر ببرد، «امام سجاد (ع)» پرسیدند آیا به گوسفند آب داده اید؟ و آن‌ها گفتند آری مگر می‌شود آب نداده باشیم و ایشان شروع به گریستن کردند و فرمودند: روز عاشورا پدرم را با لب تشنه در کنار فرات شهید کردند و سرشان را بریدند، در واقع «امام سجاد (ع)» به بهانه‌های مختلف واقعه عاشورا برای مردم روایت می‌کردند.
شمس افزود: در زمان شهادت «امام سجاد (ع)» وقتی پیکر مبارک امام را غسل می‌دادند آثار غل و زنجیرهایی که در طول مسیر کربلا به شام به بدن امام بسته بودند، هنوز روی بدن ایشان نمایان بود.
وی در خصوص ویژگی‌های شخصیتی «امام سجاد (ع)» افزود: دعاهایی که در صحیفه سجادیه ایشان وجود دارد برای خیلی از اهل عبادت کارآمد بود، چراکه ادعیه این امام بزرگوار به قدری با مضامین زیبا نوشته شده است که اهل سنت نیز مشتاقند که صحیفه سجادیه «امام زین‌العابدین(ع)» را بخوانند، از جمله در مناجات «طاعبین». کلماتی از ایشان باقی مانده که الگوی عبادت ما شیعیان است چرا که این امام بزرگوار بسیار با خدا راز و نیاز می‌کردند.
این کارشناس ارشد علوم قرآنی در خصوص شهادت «امام سجاد (ع)» تصریح کرد: «امام سجاد (ع)» حدود ۴۰ سال بعد از واقعه عاشورا در تاریخ ۱۲ محرم همزمان با روز به خاکسپاری امام حسین (ع)، حضرت به شهادت رسیدند.
وی در خصوص روز دوازدهم محرم در واقعه عاشورا، عنوان کرد: دو روز بعد از واقعه عاشورا یعنی دوازدهم ماه محرم پیکر شهدای کربلا را یکی یکی دفن می‌کردند، اما وقتی نوبت به پیکر «امام حسین (ع)» می رسد، «زین‌العابدین(ع)» فرمودند: این کار من است چراکه حجت خدا باید حجت خدا را دفن کند و آنجا ملائکه به کمک امام می‌آیند و حضرت یک نفره پیکر «امام حسین (ع)» را در به خاک می‌سپارد.
شمس خاطرنشان کرد: در واقع امام چهارم «امام حسین (ع)» را به خاک سپردند و بعد به کمک مردم قبیله‌های اطراف رفته و جنازه شهدای دیگر را دفن کردند. اما جنازه «حر بن یزید ریاحی» را طایفه اش در منطقه زندگی خود دفن کردند و می‌بینید که امروز شهدای کربلا در کربلا و در کنار «امام حسین (ع)» به خاک سپرده شده اند، ولی «حر بن یزید ریاحی» که یکی از شهدای کربلا بود در منطقه‌ای در ۵ کیلومتری کربلا دفن شده است.
منبع: میزان
