«کمال‌الدین پیرمؤذن»، فعال چپ و از نمایندگان ادوار مجلس شورای اسلامی به تازگی در یادداشتی در روزنامه آرمان ملی با اصرار بر مأیوس بودن اکثریت مردم ایران نوشته است:

«اکثریت مردم ما که پس از رأی‌آوری مجدد دکتر حسن روحانی به‌عنوان رئیس‌جمهور، خواهان اصلاحات و پاسخگویی دولت به مطالبات قانونی و مشروعشان و نیز بهبود شاخص کیفیت زندگی ایرانیان بودند به تدریج به این باور رسیده‌اند که رأی و نظر آنان چندان نافذ نیست و صدای آنان در مراکز تصمیم‌گیری و اجرایی شنیده نمی‌شود و امیدی هم به مجلس فعلی و نمایندگان آن ندارند!»

او می‌افزاید:

«نهاد ریاست‌جمهوری و دولت و مجلس به‌رغم ظاهرشان بر مردم‌سالاری استوار نیستند و فرآیند مشارکت عمومی و موثر کارشناسی در تصمیم‌سازی برای آنها مختل است.»

*بر اساس اطلاعات موجود، جریان سیاسی خاص قصد تحریم خاموش انتخابات آینده را دارد و از همین روست که شاهدیم تنی چند از نمایندگان سابقی که از متعلقین این طیف هستند نیز در یک فساد سیاسی آشکار علیه "انتخابات" که تنها امید مردم برای استشفای وضع موجود است؛ شمشیرها را از رو بسته‌اند.

قبل از پیرمؤذن، احمد شیرزاد نیز در سخنانی ادعا کرد که برای انتخابات آینده، از هم‌اکنون مهره‌چینی صورت گرفته است.

غلامرضا انصاری، دیگر نماینده اصلاح‌طلب ادوار مجلس هم چندی قبل از این گفت که ایران اسلامی در اوج تنگ‌نظری سیاسی قرار دارد و مشغول برخوردهای حذفی است!

این نکته جالب، نیازی به تشریح و تفصیل بیشتر ندارد که تمامی این افراد که مشغول خط و نشان کشیدن برای نظام دموکراتیک ایران و خدشه بر انتخابات هستند؛ با رأی مردم و در فرایند انتخابات بر کرسی‌های نمایندگی تکیه زده بودند. و ایضا اینکه جملگی آنها نیز از حامیان وضع موجود کشور و دولت آقای روحانی هستند.

مع‌الوصف بدیهیست که صاحبان این موضع‌گیری‌ها قصد دارند پروژه «کم‌رمق‌سازی انتخابات در ایران» را عملی کنند.

رفتاری مسبوق به سابقه که در انتخابات‌های مجلسین هفتم و نهم نیز از سوی اصلاح‌طلبان بروز یافت اما انتخابات ایران بصورت قانونی برگزار شد و الحق والانصاف تجربه‌هایی بهتر از مجالس ششم و دهم نیز در اختیار مردم قرار گرفت.

و اکنون سؤال اینجاست که آیا این نمایندگان هم در آینده و هنگامی که در مجلس نباشند؛ طریقی دیگر برخواهند گزید یا خیر؟