به گزارش سرویس پایگاه خبری شهدای ایران؛ این عضو جامعه ی مدرسین حوزه علمیه ی قم سال 84 فردای انتخاب شدن احمدی نژاد در مقابل هاشمی رفسنجانی، گفت: مردم با انتخاب خود نشان دادند که برای آن ها دین و ارزش ها حرف اول را می زند و هنوز این مقوله، تعیین کننده ی سرنوشت است. مردم در مرحله ی اول و دوم انتخابات نشان دادند که ارزش های بیهوده ی غرب در نزد آن ها جایگاهی ندارد. رییس جمهور آینده، مهم ترین اولویتش گشودن گره از کار مردم و حل مشکلات آن ها در سایه ی دین است.
 
بعد از گذشت 4 سال، یعنی در انتخابات سال 88 برخی اعضای جامعه ی مدرسین از محمود احمدی نژاد حمایت کردند که این به معنی حمایت از آن 4 سال و دعوت از مخاطب برای رای به انتخاب مجدد احمدی نژاد برای ریاست بر دولت تا سال 92 بود.
 
اما از سال آخر به تدریج انتقادهایی شنیده شد، از جمله درباره ی همان «دین و ارزشها» که سیداحمد خاتمی انتخاب احمدی نژاد را دلیل توجه به آن می دانست. او در سال 91 با اشاره به صحبت های آن زمان احمدی نژاد در باره ی فردوسی گفت: گفتن اینکه شاهنامه تفسیری از قرآن کریم است، نشان دهنده نبود آشنایی با قرآن و شاهنامه است. ایران منهای اسلام افتخار نیست. 33 سال دین این کشور را اداره کرده و کسانی که امروز تریبون دارند مراقب صحبت های خود باشند.
 
هر چند این گلایه ها باعث نشد که در انتخابات 92 راهی متفاوت در پیش گرفته شود؛ سیداحمد خاتمی پیش از انتخابات خرداد 92 منتقد حسن روحانی، کاندیدای پیروز انتخابات بود و در یک سخنرانی گفت: «به فضل خدا در روز 24 خرداد شاهد حضور حداکثری در پای صندوق های رای خواهیم بود و اگر شما مردم عزیز به «جریان ارزشی» رای بدهید جریانی که گفتمانش، گفتمان انقلاب اسلامی است، خواهید دید که بعد از انتخابات غرب عقب نشینی خواهد کرد». وی با انتقاد از سخنان یکی از کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری [یعنی حسن روحانی] که گفته بود درست است که انرژی هسته ای حق مسلم مردم است اما زندگی کردن و مرفه زندگی کردن نیز حق مسلم مردم است، افزود: چه کسی گفته که زندگی کردن حق مسلم ما نیست یعنی واقعا نظام نمی خواهد مردم زندگی کنند و این یک شعار اغواگرایانه است.
 
اما پس از شکست سعید جلیلی و پیروزی حسن روحانی، در تیرماه دوباره زبان به گلایه گشود که :ما از دولت محمود احمدی نژاد انتظار همراهی بیشتری با ولایت داشتیم. یکی از نقاط ضعف این دولت، دلبستگی به یک فرد خاص [مشایی] بود و همه ی خوبی ها را فدای یک نفر کرد.
 
سید احمد خاتمی، امام جمعه ی موقت تهران امروز در پندی اخلاقی به درستی می گوید: «عذرخواهی های صادقانه و صمیمانه عنصر بسیار کمیابی در کشور ما است. آقایی می آید، هشت سال حکومت می کند و می رود، اما این آرزو به دل آدم می ماند که یک بار بگوید، ببخشید، آنجا اشتباه کردم». اما این سید آیا تصور نمی کند که اگر احمدی نژاد به دلیل ناتوانی در برآورده کردن شعارهایش باید مواخذه شود یا عذرخواهی کند، کسانی از جمله او نیز باید پاسخگوی معرفی احمدی نژاد به رای دهندگان و جامعه باشند؟