در انقلاب، از شهرهای پیشگام مبارزه با رژیم ظالم طاغوت بود و در دوران دفاع مقدس نیز جوانمردانه لیاقت خود را اثبات نموده اند.پس از جنگ نیز در عرصه علم و اقتصاد افتخار آفرین شده اند و از این رو شهر کوچکشان توانسته به قطب صنعتی مرکز کشور و قطب کاشی و سرامیک ایرن تبدیل شود.

روح الله که از میبدی های اصیل به شمار میرود معتقد است که روحیه بالای مذهبی و حفظ اصالت فرهنگی از عوامل مهمی است که میبد را به یک شهر نمونه تبدیل کرده است، او می گوید "بخاطر آب و هوای کویری، مهاجرت کمی به میبد می شود و به همین خاطر هویت اصیل و یک دست جامعه حفظ شده است، به نظرم هرجا که اصیل بماند، جرم در آن بسیار کمتر میشود. نه اینکه مهاجران مجرم باشند، نه! اختلاط فرهنگی خودش زمینه ساز بروز جرم می شود، برای نمونه شما به تهران نگاه کنید!"

البته روح الله پدیده ای به نام دانشجویان غیر بومی را برای میبد خطرناک تلقی میکند و میگوید "دانشگاه خوب است اما این دانشجویان غیر بومی بر روی فرهنگ مردم اثر می گذارند، تعداد زیادی دختر یا پسر از شهرهای دیگر با فرهنگ های مختلف به مدت 4 سال تنها و دور از خانواده اینجا می مانند و نمی دانم چرا بجای اینکه از پاکی مردم اثر بگیرند، تلاش میکنند که شهر را تغییر دهند. از وقتی دانشگاه آزاد میبد فعال شده، نگرانی خانواده ها و البته اتفاقات ناخوشایند در سطح شهر نیز افزایش پیدا کرده است."

محمدرضا از معلمان میبدی، فعالیت خوب کانون های فرهنگی و بسیج را عامل حفظ سلامت شهر عنوان میکند و معتقد است "میبدی ها به فعالیت فرهنگی اهمیت بسیاری می دهند، مراسمات مذهبی مانند اعیاد و عزاداری ها، جلسات سخنرانی در طول سال، فعایت کانونهای فرهنگی در سطح مدارس و اطلاع رسانی به موقع درباره فرهنگ مهاجم از دلایل اصلی پاک بودن شهر است، برای همین است که شما در میبد پدیده دزدی، اعتیاد، بد حجابی و... را نمی بینید"

طبق آنچه معروف است قدمت شهر میبد به عهد ساسانیان بازمی گردد که یکی از سرداران رشید یزدگرد به نام "میبدار" آن را بنا نهاده و آثار تاریخی این شهر نیز گواهی بر قدمت چند هزار ساله ی این شهر کوچک است.

به گزارش برای مردم، یکی از عوامل مهم مصون ماندن جوانان میبدی از مفاسد و جرایم آن است که نقش شهدا و خانواده شهدا در تمام شهر کاملا محسوس است و تجربه نشان داده که در هر جامعه ای که یاد شهدا زنده بوده، آن جامعه توانسته پاکی و اصالت خود را حفظ کند.

امام سجاد عزیزمان برای اصلاح این جامعه دست به کار فرهنگی زدند، امام دو کار اصلی را به صورت همزمان پیش بردند، یکی یاد و خاطره شهدا که هر هفته ایشان مراسم سوگ حضرت اباعبدالله (علیه السلام) را برگذار میکردند و آرام آرام مردم را به این جلسات جذب نمودند و دیگری برگزاری مراسم دعا و مناجات که برخی از آن در صحیفه سجادیه جمع آوری شده و شما لطافت را در آن -نسبت به ادعیه دیگر معصومین- بیشتر مشاهده میکنید.

امامبه درستی ریشه فساد اجتماعی را مورد هدف قرار داده بودند، تبلور احساسات لطیف جوانی و عدم پاسخگویی مناسب از سوی قشر به ظاهر مذهبی به این جوشش احساسات؛ به همین خاطر امام (علیه السلام) در تمامی برنامه های خود به موضوع برانگیختن احساسات و پاسخ به نیازهای روحی توجه ویژه میکردند و توانستند در کمتر از 3 دهه شهر فاسد مدینه را به شهری تبدیل کنند که قطب علم و فقه و دیانت آن زمان باشد"

در شهرهایی مانند میبد نیز تعدد جلسات دعا و مناجات و زنده بودن یاد و نام شهدا کاملا محسوس است، شهرداری میبد نیز در گذشته تلاش داشته تا آثار و علائم هویتی شهر را حفظ و پررنگ نماید، که بلوار شهید مدرس یک نمونه از آنبشمار می رود.

محمدرضا این خیابان را هویت میبد می داند و می گوید "در میبد آثار تاریخی زیادی هست، اما هیچ کدام به اندازه این خیابان هویت انقلابی و فرهنگ مردم میبد را نشان نمی دهد، بعضی وقت ها به دانش آموزانم توصیه میکنم که در این خیابان قدم بزنند. احساس افتخار، احساس عزت و احساس وظیفه را در انسان ایجاد میکند که موجب میشود آدم خودش را ارزان نفروشد"