وقتی یکی به سخنگویی از سوی ما می‌گوید اگر صادرات نفت ایران کم شود، افغانستانی‌های مهاجر را اخراج می‌کنیم، این عکس و هزاران عکسِ دیگر و میلیون‌ها لحظه‌ی دیگر - که هرگز در تصویری ثبت نشدند- را به یادآورده و از شدّتِ شرم آب شویم… تاریخِ ایران اگر افتخاری دارد بزرگ‌ترین بخش آن مدیون ابوعلی‌سینا و ابوریحان بیرونی و خوارزمی و ناصرخسرو و خواجه‌عبدالله انصاری و هزاران ستاره‌ی درخشانی مانند آن‌ها و میراث شهرهای بی‌نظیری چون بلخ و هرات و غزنین و قندهار است که همگی در جغرافیایی است که امروزه افغانستان می‌نامیم.

ایرانِ معاصر نیز نه فقط آبادی‌اش را مدیون میلیون‌ها دست و بازوی کارگران بی‌توقع افغانی که امنیت‌اش را هم به برکتِ خون به زمین ریخته هزاران دلاور افغانستانی و اشکِ به گونه غلتیده‌ی همسر و فرزندانِ تنها و داغدیده‌شان د دارد که چه در جنگ ۸ساله و چه در سوریه و عراق، جان فدایِ ما کردند و چه نامرد مردمانی هستیم ما