امروز حالم خوب است!
فوج فوج بچه‌های جهادی وارد شهر شدند!
زلزله حاج‌حسین یکتا آغاز شد!

پاکسازی خانه به خانه شروع شده. بچه‌های ارتش هم دست به بیل شدند. سرهنگ ناجا هم. امروز چندبار بغضم گرفت.

پابکت‌ها خاموش نمی‌شوند.
اما مگر پاکسازی ۵۰۰۰ هزار خانه در گِل، تمام می‌شود؟!
شهر یک دست نظامی است. یاد فیلم چ افتادم!
تدبیرهای چمران، غیرت شهید تیمسار فلاحی و انقلابی‌گری شهید اصغر وصالی در مقابل بی‌کفایتی دولت بازرگان!
.
شهر هنوز آب ندارد! گاز ندارد!
اما نت خوب است. برای اولین‌بار انتشار مطلبم از شهر ببرون نرفتم. اما من هنوز مشکل چای دارم!

.
مامور برق می‌گفت با گل‌روبی خانه‌ها خطر برق گرفتی جدی است. خدا کند چیزی نشود...

هواشناسی گفت باران خواهد آمد. مردم استرس گرفتند. ما هم.
هلال احمر برای مناطقی از شهر دفترچه اقلام پخش کرد. از فردا کار توزیع یحتمل راحت‌تر می‌شود. بعد از غارت ۸ تریلی هلال احمر، خبر آرام‌بخشی بود. حالا تازه آرام آرام همه‌مان به فکر روستاها افتادیم. هیچکس آماری ندارد!

هیچکس!

راه‌هایشان اکثراً یا بسته است، یا نهایتاً قایق رو!

فقط هلی‌کوپترهای ارتش مختصر اقلامی را از آسمان برایشان پرت می‌کند! ولی مگر چه قدر است؟!

برخی روستاها بالای ۱۰۰۰ نفر جمعیت دارند!
 

خدایا کمک کن...