گلدبرگ اشاره می کند طبق اخباری که از طرف مذاکره کننده های غربی می رسد آنها با آزادسازی دارایی های بلوکه شده ایران یا لااقل بخشی از آن موافقت کرده اند.

در حال حاضر 50 میلیارد دلار از دارایی های ایران به دلیل تحریم های ظالمانه و یکجانبه آمریکا و غرب در خارج کشور بلوکه شده و امکان دسترسی به آن وجود ندارد.

البته در گام اول این اقدام غرب می تواند مثبت باشد و پیام مثبتی برای ادامه مذاکرات باشد اما در عین حال هشداری برای مذاکره کنندگان ایرانی می باشد.

گلدبرگ یادداشتش را با این سوالات آغاز می کند: اگر ایران در راستای پیشرفت مذاکرات همکاری کافی را داشته باشد غرب چه خواهد کرد و چه باید انجام دهد؟ آیا تحریم ها لغو می شوند؟ میزان همکاری طرفین تا کجا خواهد بود؟ اساسا چه زمانی غرب به لغو تحریم ها رضایت می دهد؟

در پاسخ به این  پرسش چند سناریو مطرح و بررسی شده است. یکی اینکه در قبال پیشرفت مذاکرات هسته ای تحریم ها نیز به مرور لغو شوند که این طرح مخالفان جدی در غرب دارد هر چند کمتر رسانه ای شده است.

سناریوی دیگر این است که آمریکا و غرب در برابر همکاری ایران فعلا پاسخی ندهد که طبق نظر گلدبرگ این موضع برای ادامه مذاکرات خطرساز است و نمی تواند آینده آن را تضمین کند.

این تحلیلگر مسائل بین الملل سناریوی سومی را به عنوان راه برون رفت از این مشکل مطرح می کند. بر این اساس با پیشرفت مذاکرات لااقل برای مدتی هیچ تحریمی در برابر همکاری ایران لغو نخواهد شد و تنها اموال بلوکه شده ایران باز گردانده خواهد شد.

یک نکته پنهان در این پیشنهاد وجود دارد و آن اینکه کارشناس آمریکایی تحریم که در مذاکرات هم حاضر است این پیشنهاد را برای اولین بار ارائه کرده است.

این کارشناس آمریکایی معتقد است برداشتن یک سنگ از تحریم های موجود به معنی فرو ریختن کل تحریم ها است و نتیجه چند سال تحریم را به کلی خنثی می کند و نباید تحریم ها به سادگی برداشته شوند و باید از طرح های تشویقی دیگر استفاده شود. آزادسازی دارایی های ایران را نیز یکی از این راه ها معرفی کرده است.

اما آیا اینکه دارایی های خودمان را تکه تکه و به عنوان پاداش در برابر امتیازاتی به ما بدهند یک پیروزی است یا شکست؟ اگر تحریم ها لغو نشوند آیا مذاکرات ارزشمند خواهد بود؟ و ما در برابر همکاری با غرب در مسئله هسته ای و دیگر مسائل منطقی به دنبال چه چیزی هستیم و به دنبال چه چیزی باید باشیم؟

همان طور که مقام معظم رهبری فرمودند "ما از تحرکات دیپلماتیک دولت حمایت می کنیم" اما وظیفه خود می دانیم به دولت اعلام کنیم نکند در ازای دستاوردهای کوچک بهای گزاف بپردازیم. و مبادا غرب در دل مذاکره با ایران به دنبال اهدافی در منطقه باشد که در تقابل با ایران نتوانسته بود کسب کند.

البته اینها همه احتمالات است و یک حالت هم تغییر نظر غرب در نتیجه ناکامی تحریم ها در زمین گیر کردن ایران و قدرتمند تر شدن ما است که اگر چنین باشد باید به آن پاسخ داد.

سخن آخر اینکه تمام توجه تیم مذاکره کننده به این باشد که غرب در قبال تحریم ها چه خواهد کرد. اقدامات آنها در این زمینه نشانگر میزان جدیت و پیگیری برای رسیدن به یک توافق و دستیابی به راه حل است.