داستان سونامی در مورد زندگی دو تکواندوکار ملی پوش در دو نسل ورزشی متفاوت است که اتفاقاتی سرنوشت آن‌ها را یکدیگر گره می‌زند. بعد از پناهنده شدن بعضی از ملی پوشان سرشناس، فدراسیون تکواندو و سرپرست جدید آن (امیر مهدی ژوله) تصمیم می‌گیرد دست به دامان مربی قدیمی تیم ملی (علیرضا شجاع نوری) شود.

مربی خسروی که به خاطر عالاقه به کشور خود قید آمریکا را زده و به تیم ملی بازگشته است، تاب بی نظمی ستاره تیم یعنی بهداد (مهرداد صدیقیان) را نمی‌آورد و برای به خطر انداختن او، شاگرد قدیمی‌اش (مرتضی) که طی المپیک لندن مجبور به شکست سوری برای قرار نگرفتن در مقابل حریفی از اسرائیل شده بود را دوباره به تیم ملی دعوت می‌کند.

ماجراهای زیادی در میانه راه انتخابی المپیک این دو ورزشکار اتفاق می افتد که بر سرنوشت زندگی شان تأثیر می گذارد. اما این فیلم هم همچون فیلم عرق سرد که در جشنواره سال قبل هزاران حاشیه را به اسم فیلم ورزشی به مخاطب ارائه داد برشی به ورزش بانوان می زند که چگونه بدون حضور فدراسیون و با اسپانسر خصوصی که برای دختران ایرانی پارتی مختلط برگزار می کند راهی مسابقات بین المللی می شوند و بازی می کنند!

همچنین فیلم در نیمه پایانی خود ماجرایی را به تصویر می کشد تا نشان دهد ساخت فیلم ورزشی در ایران بدون حاشیه ممکن نیست و اصلا کارگردان دوست دارد تا ورزش را به حاشیه ببرد. در مسابقات انتخابی المپیک سونامی صحنه هایی به نمایش در می آید که بانوان وارد ورزشگاه شده اند و تکواندو کاران را تشویق می کنند تا جایی که در صحنه هایی صدای تشویق و حضور زنان در ورزشگاه بسیار پر رنگ تر از مردان است!

این حاشیه سازی سونامی برای ورود زنان به ورزشگاه در حالی در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر به نمایش در آمده است که علاوه بر غیر قانونی و غیر شرعی بودن این موضوع اخیراً هم آنگونه که در مستند خارج از دید به نمایش در آمد عوامل معاند و سرویس های جاسوسی در ایران برای ورود زنان به ورزشگاه با هدف آزادی های جنسی در زنان فعالیت می کردند که بسیاری از ایشان بازداشت شده اند.