به گزارش سرویس فرهنگی پایگاه خبری شهدای ایران؛ حجت‌الاسلام"مهرپویان" با بیان این مطلب اظهار کرد: عرفه دعایی با مضمون عالی خداشناسی و خودشناسی است که در آن امام حسین(ع) با گفتن انت الذی شروع به معرفی خدا می‌کند و با ان‌الذی شروع به شناساندن ما به خودمان می‌کند.

وی توصیه کرد که برای درک کامل این دعای پرفیض خوب است که پیش از خواندن دعا، معنای فارسی آن را مطاله کنیم تا بدانیم که دعای عرفه چه مضمونی را می‌خواهد به ما بفهماند.

مهرپویان اظهار کرد: دعای عرفه علاوه بر درس خودشناسی و خداشناسی درس دشمن‌شناسی و شیطان‌شناسی نیز به انسان می‌دهد.

وی ادامه داد: چندین فلسفه در ارتباط با نامگذاری روز عرفه وجود دارد که مهمترین آن در ارتباط با حضرت ابراهیم است که جبرئیل در صحرای عرفات به ایشان گفتند که گناهانت را بشناس و به آن اعتراف کن.

مهرپویان خاطرنشان کرد: فلسفه دیگر آنکه عرفات سرزمین شناساندن آدم و حوا به یکدیگر است زمانی که در زمین حبوت کردند.

وی افزود: فلسفه دیگری که بر آن تأکید می‌شود عرفات سرزمین شناخت خود، خدا و شناخت دشمن است.

وی گفت: اصل و اساس و مبنای دعای عرفه به امام حسین(ع) برمی‌گردد که مضمون این دعا یک کلاس معارف خود شناسی و خداشناسی است که مسلمانان در روز عرفه از این دعا بهره می‌گیرند.

مهرپویان ادامه داد: روز عرفه، روز بخشش گناهان است و کسی که در شب‌های قدر بخشیده نشده است اگر روز عرفه را درک کند تمام گناهان صغیره و کبیره آن بخشیده می‌شود.

وی افزود: یکی دیگر از خصوصیات روز عرفه زیارت امام حسین(ع) است و در این روز دعا استجابت می‌شود و بهتر است که دعای عرفه بصورت جمعی خوانده شود چرا که به برکت وجود مؤمنین و مؤمنات، مؤمن بخشیده می‌شود.