به گزارش گروه سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛ چند روز پیش بود که رئیس جمهور در کاری خداپسندانه به دیدار خانواده شهدا و ايثارگران رفت. ازآن دیدارهایی که خاطرات بسیاری را زنده کرد . از اصل این دیدار که بگذریم به روحیه جانباز سرفراز، حمید حق شناس باید افتخار کرد. درواقع روحیه بسیجی امثال این جانباز قطع نخاعی که متاسفانه در میان شلوغی بازی های سیاسی و تجملاتی که زندگی امروز ما را پر کرده ، گم شده است خود پنجره اي فراروي ما باز مي‌كند كه نبايد از آن غافل شد.
جالب اينجاست وقتي خبرنگار از اين جانباز سرافراز كه حدود 26 سال است بر روي تخت زندگي را مي‌گذراند پرسيد كه چه خواسته‌اي از مردم داريد، اين يادگار جنگ تحميلي پاسخ داد، « هيچ، مردم ولي نعمتان ما هستند.»
شايد روحيه آقاي حق شناس براي ما كمي تعجب آور باشد اما با نگاهي به گذشته و جنگ تحميلي مي‌توان به خوبي منشاء اين روحيه ايثارگرانه را دريافت؛ روحيه اي كه پس از جنگ تحميلي مي‌توانست در كالبد جديدي دميده شود و به عنوان موتوري براي به حركت درآوردن جريانات سياسي و جهادي به كار گرفته شود.
متاسفانه اين روحيه پس از جنگ از سوي برخي از كارگزاران نه تنها ناديده گرفته شد بلكه با آن نيز برخورد شد. رزمندگاني كه از جبهه‌هاي جنگ پيروزمندانه باز مي گشتند مترصد موقعيتي بودند كه ويراني‌هاي جنگ را با دستان خود بازسازي كنند. اين روحيه واماند چراكه مسائل سياسي با افكار و عقايد مرداني از جنس جنگ و ايثار بيگانه بود و جريان حاكم نيز ترا‍ژدي «آ‍ژانس شيشه‌اي» را كه معتقد بود با اين روحيه نمي‌توان به پيشرفت رسيد را در جامعه سمپاشي مي كرد.
در اين ميان اگرجه براي زمين نماندن اين پرچم برخی دست به كار شدند اما بازهم اصل موضوع را كه مردم در اين نظام تعيين كننده هستند به فراموشي سپرده شد. جزم انديشي و خود قهرمان پنداري به جاي مردم مداري سبب شد كه اين گروه نه تنها خود در عرصه سياست وجهه اي كسب نكنند؛ بلكه سبب تفرقه و ايجاد مشكل براي ديگر گروه‌هاي سياسي جريان اصولگرايي شود. البته بايد مساله اصلي را در روحيه اين نوع افراد در جريان اصولگرايي مورد سنجش قرار داد؛ رفتاري كه نه تنها سنخيتي با روحيه بسيجي و ايثارگري ندارد بلكه در قالبي شكل گرفته است كه داعيه دار مديريت از بالا به پایین جامعه است و خود را فراتر از جامعه و مردم مي بيند.اغلب اين افراد افرادي هستند كه بالاي يك پل ايستاده اند و از وراي پل مديريت به جامعه مي نگرند.
اين درحالي است كه همواره رهبر معظم انقلاب، بسيجي را در خدمت مردم و اسلام معرفي مي كنند و در اين باره مي گویند:« هر يك از آحاد قشرهاي مختلف جامعه كه داراي روحيه حساس مسئوليت و ايمان باشد، بسيجي است.»
تلاش رهبري براي نهادينه كردن اين روحيه در ميان مديران و كارگزاران نظام نيز همواره در خورد توجه بوده است. اما در اصل به نظر مي رسد جريان اصولگرايي كه همواره داعيه دار پيوند با ريشه هاي انقلاب اسلامي بوده است بايد به اين روحيه توجه كند. روحيه اي كه امام(ره) آن را همواره ستايش مي كردند و بر حفظ آن تاكيد داشتند و آن را عاملي براي بقا و شكوفايي نظام اسلامي مي دانستند.
جالب اينجاست وقتي خبرنگار از اين جانباز سرافراز كه حدود 26 سال است بر روي تخت زندگي را مي‌گذراند پرسيد كه چه خواسته‌اي از مردم داريد، اين يادگار جنگ تحميلي پاسخ داد، « هيچ، مردم ولي نعمتان ما هستند.»
شايد روحيه آقاي حق شناس براي ما كمي تعجب آور باشد اما با نگاهي به گذشته و جنگ تحميلي مي‌توان به خوبي منشاء اين روحيه ايثارگرانه را دريافت؛ روحيه اي كه پس از جنگ تحميلي مي‌توانست در كالبد جديدي دميده شود و به عنوان موتوري براي به حركت درآوردن جريانات سياسي و جهادي به كار گرفته شود.
متاسفانه اين روحيه پس از جنگ از سوي برخي از كارگزاران نه تنها ناديده گرفته شد بلكه با آن نيز برخورد شد. رزمندگاني كه از جبهه‌هاي جنگ پيروزمندانه باز مي گشتند مترصد موقعيتي بودند كه ويراني‌هاي جنگ را با دستان خود بازسازي كنند. اين روحيه واماند چراكه مسائل سياسي با افكار و عقايد مرداني از جنس جنگ و ايثار بيگانه بود و جريان حاكم نيز ترا‍ژدي «آ‍ژانس شيشه‌اي» را كه معتقد بود با اين روحيه نمي‌توان به پيشرفت رسيد را در جامعه سمپاشي مي كرد.
در اين ميان اگرجه براي زمين نماندن اين پرچم برخی دست به كار شدند اما بازهم اصل موضوع را كه مردم در اين نظام تعيين كننده هستند به فراموشي سپرده شد. جزم انديشي و خود قهرمان پنداري به جاي مردم مداري سبب شد كه اين گروه نه تنها خود در عرصه سياست وجهه اي كسب نكنند؛ بلكه سبب تفرقه و ايجاد مشكل براي ديگر گروه‌هاي سياسي جريان اصولگرايي شود. البته بايد مساله اصلي را در روحيه اين نوع افراد در جريان اصولگرايي مورد سنجش قرار داد؛ رفتاري كه نه تنها سنخيتي با روحيه بسيجي و ايثارگري ندارد بلكه در قالبي شكل گرفته است كه داعيه دار مديريت از بالا به پایین جامعه است و خود را فراتر از جامعه و مردم مي بيند.اغلب اين افراد افرادي هستند كه بالاي يك پل ايستاده اند و از وراي پل مديريت به جامعه مي نگرند.
اين درحالي است كه همواره رهبر معظم انقلاب، بسيجي را در خدمت مردم و اسلام معرفي مي كنند و در اين باره مي گویند:« هر يك از آحاد قشرهاي مختلف جامعه كه داراي روحيه حساس مسئوليت و ايمان باشد، بسيجي است.»
تلاش رهبري براي نهادينه كردن اين روحيه در ميان مديران و كارگزاران نظام نيز همواره در خورد توجه بوده است. اما در اصل به نظر مي رسد جريان اصولگرايي كه همواره داعيه دار پيوند با ريشه هاي انقلاب اسلامي بوده است بايد به اين روحيه توجه كند. روحيه اي كه امام(ره) آن را همواره ستايش مي كردند و بر حفظ آن تاكيد داشتند و آن را عاملي براي بقا و شكوفايي نظام اسلامي مي دانستند.
