روحاني برجسته يكي از شهرهايي كه مردم آن شيعه و سني هستند، نامه اي خدمت امام خمینی (ره) فرستاده بود كه طي آن ضمن درخواست كمك به ساختن مدرسه علميه، متذكر شده بود كه در اين شهر ...
به گزارش شهدای ایران به نقل از حوزه، حجت الاسلام والمسلمین محمد حسن رحیمیان در کتاب «در سایه آفتاب» آوده است:
روحاني برجسته يكي از شهرهايي كه مردم آن شيعه و سني هستند، نامه اي خدمت امام خمینی (ره) فرستاده بود كه طي آن ضمن درخواست كمك به ساختن مدرسه علميه، متذكر شده بود كه در اين شهر، اهل سنت نيز حوزه دارند.
تذكر اين نكته، نشان مي داد كه در آن شهر نه چندان بزرگ، مدرسه علميه في نفسه ضرورتي ندارد و انگيزه ساختن مدرسه علميه آن بود كه برادران اهل سنت مدرسه علميه دارند.
او گمان كرده بود كه تذكر اين نكته باعث موافقت قطعي حضرت امام(ره) براي ساختن مدرسه علميه مي شود؛ ولي وقتي نامه به عرض معظم له رسيد، با لحني قاطع فرمودند:
نبايد حالت مقابله با آنها باشد! اين دليل كافي نيست كه چون آنها دارند، پس ما هم بايد داشته باشيم. نخير!.
حضرت امام (ره) با اين برخورد دو نكته را مشخص فرمودند: يكي اينكه براي ساختن مدرسه علميه در شهرهاي كوچك بايد زمينه ها و امكانات لازم وجود داشته باشد و ديگر آنكه اگر پيروان ديگر مذاهب اسلامي هم در آنجاها هستند، كاري را كه حالت مقابله با آنها به خود بگيرد، نبايد انجام داد.
